Urodził się w 1926 roku w polskiej kolonii Podiwanówka na Wołyniu. W czasie okupacji pracował jako robotnik leśny i walczył w partyzantce polskiej i radzieckiej. Był dwukrotnie ranny w walkach z hitlerowskimi i ukraińskimi nacjonalistami. Po nieudanym zamachu na szefa żandarmerii w Kowlu został aresztowany przez gestapo.
Pobyt w gestapowskim więzieniu i obozie koncentracyjnym oraz służbę w jednostce amerykańskiej uczynił treścią "Ostatniego roku wojny". Książka ta uzyskała I nagrodę na konkursie "Nowin", zorganizowanym w 1983 roku z okazji czterdziestolecia LWP.
Po powrocie do Polski Antoni Kraszewski pracował a administracji, zdobywając równocześnie wykształcenie - ukończył studia ekonomiczne. Jego prace były nagradzane i wyróżniane na konkursach ogólnopolskich i regionalnych; fragmenty wspomnień opublikował w pismach "Z Pola Walki" i "Miesięcznik Literacki" oraz książkach; "Przywróceni do życia" (1976), "Synami pułku ich nazwano" (1980).
"Szczotki" "Ostatniego roku wojny", których niecierpliwie wyczekiwał, nie zastały Autora przy życiu. Antoni Kraszewski zmarł w czerwcu 1987 roku, opuszczając dzieci i rodzinę.
DYSKUSJE