Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czuje się taki pusty... Nic tylko powłoka, tylko dekoracja, ale w głębi, za ta teatralna dekoracja, nie ma nic. Nie ma już nic. Musiałem się gdzieś po drodze zagubić i nawet tego nie zauważyłem.

Umieć mówić "nie" to zaakceptować myśl, ze nie wszystkim się
podobamy. Często się zgadzamy, żeby się przypodobać. Nie
odwołujemy się do rozsądku, ale do obawy, ze zostaniemy źle
osadzeni. Nie zastanawiamy się, czy przysługa, której się od nas oczekuje, jest uzasadniona. Zastanawiamy się, jak będziemy ocenieni w przypadku odmowy. Nie mówię, ze masz wszystkiego odmawiać, mówię, ze powinieneś dokonywać selekcji. Mamy mózg, a zapominamy się nim posługiwać. Unikanie odmawiania z obawy, ze się nie spodobamy, nie tylko nie jest rozsądne, jest daremnym trudem: i tak w końcu zostaniesz źle osadzony, będziesz brany za kogos, komu brakuje osobowości... albo za fagasa. Tak czy inaczej będziesz cierpiał.

Czuje się pusty...Czuje się opróżniony. Jakbym był pusty. To nie boli, nie cierpi się dlatego, ze jest się pustym. Jest to dziwne uczucie, jakby moje życie uciekło. Jakbym był gdzieś przedziurawiony i powoli przeciekał.Byłem wypełniony, przynajmniej częściowo. Nie poczułem, kiedy zacząłem przeciekać, wyciekło ze mnie stopniowo, a kiedy zdałem sobie z tego sprawę, byłem już pusty. To jak krwotok. Jeśli ranny straci dożo krwi, to nie ma szans. Ze mną jest podobnie: gdzieś siebie straciłem. Nie wiem, co się ze mną stało.

Mam tylko jedna żonę, ale jest w niej kilka kobiet.