Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mało kto bierze pod uwagę, że choroby - nie tylko skóry - często nie są jedynie wynikiem działania jakiegoś patogenu, lecz całą kaskadą różnych przyczyn, w tym psychologicznych, dających taki a nie inny wynik w postaci choroby. A tymczasem dermatolodzy już od wielu, wielu lat są uczeni, że niektóre choroby skóry nadają się do leczenia przez psychologów i nie ma w tym nic ani dziwnego, ani wstydliwego. Przykładem niech będzie choćby nerwica objawiająca się "skubaniem" czego popadnie, co może skutkować rozdrapaniem nawet całej twarzy czy ramion, co następnie może być przyczyną trądziku gdy wda się infekcja. Sama spotkałam się z takimi przypadkami kilkukrotnie (szczególnie podczas sesji... ech) i uwierzcie, że każdy dermatolog rozłoży ręce i odeśle do psychologa. A przynajmniej powinien, jeśli jest uczciwy. Szczególnie interesujący jest dział o chorobach, których podłoże jest nieznane - czyli takich, wobec których dermatolodzy rozkładają ręce, jak np. trądzik różowaty czy bielactwo. Objawy tych chorób można łagodzić, zaleczyć, ale lekarze nie znają środków leczących z nich całkowicie, być może właśnie dlatego, że dominującą przyczyną ich genezy jest psychika. Bardzo ciekawa książka, pozwala nabrać dystansu do całej hurrakosmetologii i spojrzeć na pielęgnację skóry nieco trzeźwiej. Polecam.