Adam Blaga

Groteska z wybujałymi literackimi ambicjami, gęsto podszyta patriotycznymi elementami, z autorem najwyraźniej skrywającym się za pseudonimem. Owszem, chwilami czyta się to nawet zabawnie, ale melanż futurystyki z Sienkiewiczem, unijnym zepsuciem i niemal pornograficznymi scenami seksu potrafi mimo wszystko dać w kość. W roku 2021 Europa jest zjednoczona w twór o nazwie Konfederacja. Stolicą tegoż tworu jest Paryż. A że panuje w nim ekologia i wolność, miasto jest w całości zamknięte dla samochodów, zaś po ulicach ganiają członkowie setek rozmaitych mniej lub bardziej religijnych sekt, a obok nich tabuny zupełnie gołych prostytutek. Oraz miliony szczurów. Bohaterem jest Andrzej Kmicic, który próbuje i podstępem, i siłą, wejść w romans z wypatrzoną pewnego dnia w tłumie Aleksandrą Billewiczówną, Oleńką, w której zabujał się w młodzieńczych latach jeszcze w Polsce. Wysiłki bohatera torpeduje Mały Rycerz, wyśmienity paryski detektyw, porażkę zaś osładza swoim ciałem paryska dziwka Mimi, od czasu do czasu wróżąca Kmicicowi z kart Tarota. W pewnym momencie bohater zostaje wplątany w intrygę Mistrza Jerzego, zamierzającego przepędzić papieża z Częstochowy (tak jest, rezyduje właśnie tam, bo to ostatnia ostoja katolicyzmu),rozbić Konfederację i koronować się na króla Polski. Ostatecznie jednak - za namową Księdza Jacka - rusza do Częstochowy ratować katolicyzm. Co było dalej, raczej nietrudno się domyślić. Naturalnie w międzyczasie możemy poczytać sobie o wyuzdanych orgiach, życiu pracownika paryskiego MPO (tak jest, Kmicic pracuje jako śmieciarz),a także poznać szczura, któremu bohater dosztukował skrzydła. Całość uzupełnia jeszcze obecność Diabła - iluzoryczna jednak, nienamacalna, może poza jednym rozdziałem, w którym Diabeł w zasadzie zwraca się do czytelnika. Być może należałoby docenić "Pandemonium" jako jedną z najwcześniejszych rodzimych prób literackiego obrzydzenia Unii Europejskiej (książka wyszła w roku 1994, a więc na dekadę przed wejściem Polski do UE). Kłopot w tym, że nic innego ciekawego czy wartościowego w tej książce nie ma. Ot, zabawa literacka, która więcej frajdy przyniosła raczej autorowi niż czytelnikom.