Zaza Burczuladze

Jedyne co wydaje się autentyczne w tej książę to tło, w którym między wierszami, lub w głębokim tle „przygód głównego bohatera” widzimy aspiracje Gruzji, zwrot ku zachodowi, odwrót tyłem do „poradziecji”, zachłyśniecie się tym co wydaje się zachodnie – błyszczy, jest przypudrowane, ma odpowiednią metkę. Taka fasada, odpicowana po wierzchu, pod którą kryje się jednak coś innego – prawdziwe oblicze i duch Gruzinów. A tego w Adibas niestety nie zobaczymy, bo przez sztuczną fasadę autor nawet nie przebił maleńkiej dziurki do realnego życia większości Gruzinów. Obraz wykreowany przez Zazę Burczuladze to tylko mikro część prawdy o współczesnej Gruzji, a sama książka miała na celu zaszokować. Bohater – antybohater zajmuje się jedynie sobą, swoim członkiem, pogonią za seksem, porno i spermą. W tle puszczając mimo uszu komunikaty prasowe o napadzie Rosji na Gruzję. Po co dorabiać do tego bombastyczne słowa i poszukiwać wyższych celów a nawet duszy narodowej. Nie pojmuje. W dodatku literacko, to na prawdę bardzo prosta konstrukcja. Paradoksalnie -może powinniśmy potraktować wiec tę książkę jako taką podróbkę – podróbkę książki o współczesnej Gruzji.