Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspomnienia Pułkownika Hansa von Lucka ukazują nam wojnę widzianą oczami niemieckiego oficera, który swoją karierę zaczął jeszcze w Reichswehrze. Od fascynacji nowym rodzajem wojsk i dowodzenia małym oddziałem do walk w obronie Rzeszy,a także losy powojenne. Wszystko zostało dość dobrze opisane. Sam autor nie jest nazistą - jako oficer Reichswehry unikał mieszania się w politykę. Sam przyznaje, że gdyby nie zasada pozostawienia polityki w spokoju panująca pośród starej kadry oficerskiej może uniknięto by wojny na tą skalę. Zresztą w trakcie swojego życia wojennego spotykał się z Żydówką. Opisy walk prowadzonych we Francji, Polsce, Afryce Północnej, Rosji oraz Niemczech są barwne i czyta się je z prawdziwą przyjemnością. Z książki wypływa obraz dobrego oficera, który nie szasta życiem swoich podwładnych czego nie można powiedzieć o OKW i głównych politykach Rzeszy - starał się dowodzić i podejmować najlepsze decyzje przy wykorzystaniu stosunkowo ograniczonych środków. Zaskarbił sobie tym szacunek podwładnych oraz wrogów, tak aliantów zachodnich jak i Rosjan. Losy powojenne to zupełnie inna historia. Od kopalni na Kaukazie, budowie domów po bycie przedsiębiorcą. Dodam także, że jest poruszony krótki wątek Antify - powstanie jej w obozie dzięki Czarnej Nenie i NKWD. Ironiczne są przez to dzisiejsze hasła walki z faszyzmem - jeden zbrodniczy system założył organizację, która zwalczała drugi "konkurencyjny" zbrodniczy system. Rzecz jasna zdarzają się w książce błędy popełniane przez autora, ale tłumacz je korygował. Do wad zaliczyłbym także dość pobieżnie opowiedziana Kampania Wrześniowa. Ogólnie jeżeli ktoś się interesuje drugą wojną światową, a w szczególności wojskami pancernymi to ta książka jest jednym z tytułów który należy przeczytać.