Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A jednak się łudziła. Nie da się tak po prostu zostawić za sobą przeszłości, zatrzasnąć za nią drzwi, choćby nie wiadomo, jak się chciało. Kiedyś powróci i otworzy je z całej siły.

Wiesz, co czyni z człowieka mordercę? Nie to, że jesteś winnym śmierci innego! Lecz to,, że nie zrobiłeś wszystkiego by temu zapobiec!

Śmierć to nie ufo, ani żadne pozaziemskie zjawisko. To największe oszustwo wszech czasów. Umieranie nie było bohaterskim wyczynem. Życie przeważnie po prostu dobiegało końca, jak umowa, którą kiedyś się podpisało bez uważnego czytania".

Bywały koszmary śniące się na jawie.

Matematyka jest dla ludzi, którzy chcą uciec przed złożonością świata. Tworzą ogłupiający ich samych system, według którego wszystko da się obliczyć i uzasadnić. Wystarczy tylko włączyć logiczne myślenie.

Miłość to nic osobliwego", pomyślała, słysząc własne dyszenie. W gruncie rzeczy wiesz, że już po tobie, ale nie jesteś w stanie się od tego uwolnić. Zaślepienie jest na tyle trwałe, że po każdej zniewadze, jaką usłyszysz od obiektu miłości, szukasz jego usprawiedliwienia. I w końcu jakieś wynajdujesz. Zawsze.

Naprawdę wolny jesteś tylko na szczycie.

Prawa do szczęścia nie można sobie rościć. I nigdy tak nie będzie. Nie można sobie na nie zasłużyć. Życie nie oznacza samo w sobie naturalnego prawa do nienaruszalności. Żeby przeżyć, trzeba mieć po prostu szczęście.

Prawdopodobnie żyła tylko wtedy, gdy jej szare komórki zaopatrywała energia dostarczana z nadmuchiwanych paplaniną nerwów oraz synaps zasilanych na okrągło nowymi plotkami.

Zło bez końca. Nic tylko zło, zło, zło. Miała już tego dość. Skoro on uchylał prawo, to i ona mogła. Jej życie i tak już nigdy nie będzie takie samo jak przedtem."

A co jeśli zawali się świat? Co wtedy Christopherze Bishopie, gdy pod nogami rozstąpi ci się ziemia i wpadniesz w samo piekło? [...] Wiesz, kto z ciebie jest panie Bishop? Kawał skurwiela.

Miłość (…) - być może słabnie z biegiem lat, ale nie nienawiść."

Ludzkość toczyła się przez stulecia niczym lawina, która coraz bardziej narasta. Ludzie w końcu się pod nią uduszą.

Miłość (…) - być może słabnie z biegiem lat, ale nie nienawiść."