Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiałem się czy warto ją kupić. Co więcej można napisać o u-bootach? Autor wziął na celownik jeden typ XXI. Książka jest monografią tego okrętu. Zaczynamy jak zwykle od historii U-bootwaffe. Potem dostajemy krótki zarys bitwy o Atlantyk. Jeszcze nic wyjątkowego. Autor wymienia wady i obala mity dotyczące "koni roboczych III Rzeszy" i zabiera się za najciekawszą część książki. Najpierw jest geneza. Bardzo ciekawie opisany rozdział dotyczący prac inż Waltera. Potem mamy przygotowanie do produkcji XXI. Autor w najdrobniejszych szczegółach opisuje ten proces. Robi to na tyle ciekawie, że lektura nie nuży. Jest to pierwsza tego typu publikacja, która skupia się na tym aspekcie sprawy. Nieco później mamy produkcję i to co w niej przeszkadzała. (np. szczegółowo opisane naloty alianckie na poszczególne zakłady produkcyjne). Na koniec działania bojowe. Krótkie... bo zabrakło czasu. Wydanie książki jest bardzo dobre. Twarda oprawa a w środku biały papier. Na końcu kilkadziesiąt zdjęć (jedyna wada, że niewiele z nich dotyczy opisywanego typu okrętu). Index nazwisk i bibliografia znajdują się na samym końcu. Przypisy jak na porządną publikację przystało, pod tekstem. Bardzo rozbudowane i ciekawe. Brawo. Książka jest nietuzinkowa po przez specyficzne podejście do tematu. Jednocześnie wyczerpuje opisywane zagadnienie. Obowiązkowa lektura dla wszystkich interesujących się działaniami morskimi II wojny światowej. Na koniec pozwolę sobie na małe złośliwości. Na fali popularności U-bootwaffe wielu polskich pisarzy zaczęło zgłębiać ten temat. Ukazując się książki były na różnym poziomie. Zdarzały się perełki i ewidentnie pisane na kolanie gnioty. Tych drugich wyszło całkiem sporo. Niestety przyłożyli do tego rękę pisarze cenieni (Borowiak, Perepeczko). Spowodowało to moją pewną niechęć w kupowaniu publikacji na ten temat. Książkę Marcina Westphala zobaczyłem przypadkowo. Nie jest ona bowiem szeroko reklamowana. Nie znalazłem też wielu recenzji, mimo to postanowiłem zaryzykować. I nie zawiodłem się. Po co to piszę...? By tym wszystkim, którzy się jeszcze zabiorą za u-booty dać do myślenia. Nie wystarczy odtwarzanie i przepisywanie źródeł (Borowiak - "Zabójcy....") ani krótkie mało ciekawe streszczanie znanych faktów (Perepeczko "U-booty II WŚ") by napisać dobrą książkę. Trzeba znaleźć niszę w tak wyeksploatowanym temacie (a jest ich sporo) i ją zbadać. Marcin Westphal zrobić to wzorcowo. Mam nadzieję, że na tej jednej publikacji nie poprzestanie.