Pach Adam (1907-1980),poeta i gawędziarz Podhala spokrewniony z rodem Sabały. Ukończył Szkołę Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, pracował jako stolarz. Radny miasta Zakopanego, działacz Związku Podhalan.
Aktor amatorskich teatrów regionalnych, tworzył dla nich sztuki, np. Podłazy, Bartusiowa śmierć. Pisywał, głównie gwarą góralską, wiersze liryczne, satyryczne i gawędy. Opublikował zbiory gawęd: Bajdy przy watrze (1957, z W. Jarzębowskim),Drzewiej pod Giewontem (1977),a także pastorałki i kolędy, np. W cornej izbie (1977).