Radziecki pisarz sf, dziennikarz i redaktor. Do prasy pisywał artykuły i reportaże popularyzujące naukę i technikę, a zwłaszcza wielkie budowy, zakłady pracy, kopalnie i fabryki. Jeden z nich ukazał się osobnym wydaniu, Соединение колонны (1931) - ta broszurka to pierwsza publikacja książkowa Adamowa.
W 1934 roku zadebiutował w dziedzinie propagandowo-produkcyjnej fantastyki naukowej, wzorowanej na twórczości Verne'a, utworem "Rasskaz Diego" ("Znanije-siła" #11/1934). Kolejne opowiadania: "Awarija" (1935) i "Oazis Sołnca" (1936); to ostatnie opisuje pokojowe wykorzystanie energii słonecznej - piaski pustyni Kara-Kum zmieniają się w kwitnący ogród.
Adamow zdążył napisać zaledwie trzy powieści, Победители недр (1937), Тайна двух океанов (1939) - bardzo wtórną i bardzo propagandową; była ogromnie poczytna, została przetłumaczona na kilka języków i sfilmowana w 1956 roku) oraz Wygnanie władcy (1946; pol. 1950), które zostało opublikowane już po śmierci autora. Zbiory opowiadań: Оазис Солнца (2014), Идеолирит (2015, rozwinięcie poprzedniego zbioru wraz z pierwodrukiem tytułowej mikropowieści) i Победители недр (2016, powtórka poprzedniego z dodatkiem tytułowej powieści).
