Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Georgij Wajner
![Georgij Wajner](https://s.lubimyczytac.pl/upload/default-author-140x200.jpg)
3
7,0/10
Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna
Urodzony: 10.02.1938Zmarły: 11.06.2009
Scenarzysta, laureat prestiżowych nagród literackich i filmowych, członek Rosyjskiego Związku Pisarzy i Filmowców. Zdobył międzynarodową sławę bestsellerem sensacyjno-politycznym "Pocałunek Midasa", ukazującym nową Rosję. Od 1991 roku mieszkał w USA, gdzie przez kilka lat był redaktorem naczelnym największej rosyjskojęzycznej gazety - "New Russian World".
7,0/10średnia ocena książek autora
59 przeczytało książki autora
102 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Ewangelia według kata Arkadij Wajner ![Ewangelia według kata](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/72000/72492/352x500.jpg)
7,6
![Ewangelia według kata](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/72000/72492/352x500.jpg)
„Opricznina – określenie okresu w historii Rosji /1565 – 1572/ i jednocześnie polityki zastosowanej w tym czasie przez cara Iwana IV Groźnego. Głównym celem opriczniny było zdławienie wszelkiej opozycji wewnętrznej i umocnienie władzy carskiej. Wierni carowi opricznicy przemierzali kraj w czarnych szatach i na czarnych koniach, z miotłą i psią głową u siodeł, siejąc strach i terror. Opriczninę można uznać za pierwszą rosyjską służbę specjalną.”
Bracia Arkadij i Georgij Wajner to rosyjscy pisarze, których książki rozchodziły się w Rosji w wielomilionowych nakładach. W Polsce również wydano kilka ich powieści, które nie przyniosły im jednak zbyt wielkiej popularności.
„Ewangelia według kata” pisana prawdopodobnie od początku lat 80-tych ub. wieku „do szuflady”, nie miała szans na ukazanie się w oficjalnym obiegu. Została wydana w 1991 roku, już po upadku ZSRR. Jest to próba opisania i rozliczenia terroru komunistycznego, próba pokazania jego bezduszności i obojętności wobec zwykłych ludzi.
Bohaterem powieści jest Paweł Jegorowicz Chwatkin, profesor prawa, szanowany obywatel, wykładowca uniwersytecki. Jest rok 1978, przy władzy w Związku Radzieckim utrzymuje się Breżniew. Imperium sowieckie, zżerane przez korupcję i nepotyzm, na arenie międzynarodowej odgrywa rolę światowego mocarstwa. W pewnym momencie, zupełne nieoczekiwane wydarzenia budzą demony przeszłości, zdawałoby się dawno pogrzebane i zapomniane i odkrywamy drugą twarz profesora, dotychczas skrzętnie skrywaną. Cofamy się w czasie do roku 1953, do śmierci Stalina i lat wcześniejszych i odkrywamy, wraz z każdą kolejną stroną, rolę jaką odegrał w aparacie terroru komunistycznego. Nieprzeciętnie inteligentny, cyniczny, pozbawiony wyrzutów sumienia, nastawiony wyłącznie na przetrwanie. Ale czy tylko? Czy tylko ślepy wykonawca poleceń czy też pomysłodawca kolejnej fali terroru?
Autorzy przypominają tzw. „spisek lekarzy kremlowskich”, jedną z największych prowokacji politycznych, rozpoczętą w latach 1952 – 1953, której celem miało być rozpętanie fali terroru w Rosji Sowieckiej, podobnej do tej z lat 30-tych ub. wieku. Miała doprowadzić do czystek politycznych a przede wszystkim rozbudzić nastroje antysemickie.
„Ewangelia według kata” staje się spowiedzią zbrodniarza. Ale zbrodniarza, który wcale nie domaga się przebaczenia. To „opricznik” komunistycznego imperium. To niemal apoteoza Zła w najczystszej postaci.
Komuniści stworzyli swoją własną wersję Opriczniny i swoich własnych opriczników. Skala prowadzonych przez nich działań i wprowadzanego terroru przyćmiła dokonania cara Iwana IV Groźnego.
Autorzy podnoszą jednocześnie inny, ważny temat - co się dzieje, gdy zło nie zostanie nazwane złem, nie zostanie napiętnowane i ukarane? Co się wydarzy, gdy na popełnione zbrodnie spuścimy zasłonę milczenia i zostaną one zapomniane, wymazane ze zbiorowej pamięci?
Zbrodniarz niepostrzeżenie zmienia się w szanowanego obywatela czy przyjaznego sąsiada.
Braci Wajner należałoby postawić obok takich autorów jak Grossman, Rybakow, Wojnowicz, Jerofiejew, Szałamow czy Sołżenicyn. To kolejny, ważny głos opisujący prawdziwe oblicze komunizmu.
Epicka, pełna rozmachu a jednocześnie pełna bólu.
Polecam.
Ewangelia według kata Arkadij Wajner ![Ewangelia według kata](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/72000/72492/352x500.jpg)
7,6
![Ewangelia według kata](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/72000/72492/352x500.jpg)
Recenzje można by zamknąć w zdaniu, że jest to książka znakomita. W niesamowity sposób pokazuje zakłamanie całego reżimu komunistycznego, jego twórców i wszystkich ludzi, którzy byli odpowiedzialni za jego trwanie. Czasami można się uśmiać z kwestii czy myśli głównego bohatera, gdy np. oburza się zatrzymaniem dziennikarza w Paryżu ponieważ powiedział coś niepoprawnego o władzy (oczywiście zaraz go wypuszczono). W międzyczasie planuje kolejny "żydowski spisek", który prowadzi do zatrzymania, tortur czy śmierci wielu niewinnych osób. Czasami można pokręcić z niedowierzania głową jak cyniczny morderca, pozbawiony najdrobniejszego śladu kręgosłupa moralnego zostaje profesorem prawa. Prawdziwa perła.