Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwna ta książka była... Na początku traktowałam ją jako skuteczny środek na uśpienie wieczorem. Dosłownie brałam ją w rękę, czytałam parę stron i sen przychodził momentalnie. Później akcja nieco się rozkręciła, zaczęło się coś dziać i przeczytałam do końca w jeden dzień. Mimo wszystko nie była to porywająca lektura. Kryminał, w którym za dużo było opisów emocji i rozterek, które miały miejsce w głowie bohatera, a zdecydowanie za mało opisu akcji. Za dużo filozoficznych wywodów, które miejscami były zupełnie zbędna, ale zrzucam to na karb faktu, że główny bohater robił doktorat z filozofii. Zakończenie przewidywalne, niczym nie zaskoczyło. Wręcz można się było spodziewać takiego obrotu sprawy.