Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka była na półce starych i zapomnianych, ale jakimś cudem po nią sięgnęłam. Było warto. Cała historia rozgrywa się po śmierci Chrystusa, gdy chrześcijanie założyli już swoją działalność i są znani w całym Imperium Rzymskim. (Może to przywodzić na myśl "Quo Vadis" Sienkiewicza albo "Szatę" Douglasa, i słusznie, bo w fabule pojawiają się niektórzy bohaterowie z książek, co jest bardzo miłym smaczkiem :)) Główny bohater - Bazyli, jest artystą rzeźbiarzem który został sprzedany w dzieciństwie wysoko postawionemu Ignacjuszowi aby być jego synem. Niestety Ignacjusz umiera, a Bazyli zostaje uznany za niewolnika, oczywiście niesłusznie. Tak naprawdę całą akcja skupia się nad jego pracą z kielichem, spotkaniami z wyznawcami Jezusa i niektórymi wątkami romantycznymi, których w takiej książce zabraknąć nie mogło. Całościowo, książka okazuje się naprawdę dobrą lekturą (niestety nie na lekkie wieczory),lekko przytłaczającą swoją formą opowiadania. Bazylego nie darzyłam sympatią pewnie dlatego, że był on typowym chłopcem w białej szacie. Brak mu było jakiejś głębszej historii, ot smutny chłopczyk z gliną w ręku który chce zemścić się na swoim oprawcy. Wątek z tytułowym kielichem jest nieco nudnawy, i jest chyba tylko pretekstem do wprowadzenia bohatera do wątku z chrześcijanami (ten wątek jest o dziwo naprawdę interesujący!) Relacja między postaciami często groteskowe, niemniej jednak zdarzają się perełki. Niezła. Początek lekko nieciekawy, na szczęście fabuła w późniejszych rozdziałam nabiera tempa. Świat przedstawiony został naprawdę dobrze i pomimo niektórych niedoskonałości mogę ją polecić. Szczególnie fanom książek historycznych i lektury: "Quo Vadis" PS. Książka w formie papierowej jest prawie niedostępna, więc polecam w formie ebooka ;)