Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Daniele Mazingarbe
6,4/10średnia ocena książek autora
317 przeczytało książki autora
225 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Niepokorna córka Xuan Phuong ![Niepokorna córka](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/50000/50923/352x500.jpg)
6,4
![Niepokorna córka](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/50000/50923/352x500.jpg)
Choć książkę przeczytałam dawno, to dalej siedzi mi w głowie. Jest to autobiografia Wietnamki, która w wierze własnych ideałów, postanawia odejść z domu i walczyć o te ideały dla dobra kraju. Później okazuje się, że jednak to nie było to czego ona chciała, ale nie traci wiary i dalej walczy o dobro. Nie jest to może książka z górnej półki, ale wydaje mi się, że warto ją poznać.
Niepokorna córka Xuan Phuong ![Niepokorna córka](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/50000/50923/352x500.jpg)
6,4
![Niepokorna córka](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/50000/50923/352x500.jpg)
W książce tej Xuan Phuong opisuje swoje trudne życie.
Rodowita Wietnamka z dobrego domu w 1945 roku jako 16-latka opuszcza dom rodzinny i przyłącza się do komunistów.
Jak to uzmysławia nam autorka - Wietnam przez wiele lat był pod okupacją lub w stanie wojny: najpierw Francuzi, potem Japończycy, na krótko Chińczycy, a na koniec Amerykanie.
Po dość beztroskim dzieciństwie, kiedy uczęszczała do szkoły prowadzonej przez francuskie zakonnice (co jeszcze przyda się w późniejszych latach) przez krótki czas studiuje medycynę.
Wśród wietnamskich partyzantów żyła w skrajnej biedzie. Tam poznała przyszłego męża i urodziła dzieci. Pracowała często ponad siły przy produkcji materiałów wybuchowych. Po skończonej wojnie żyła w bardzo skromnych warunkach. Długo godziła się z tą sytuacją. Do czasu aż - jak to w komunizmie - okazało się, że są równi i równiejsi, a walka z kapitalistami często polegała na donosicielstwie oraz okrutnych i bezsensownych mordach. Jakoś to w bardzo smutny sposób podobne do naszego polskiego podwórka.
Książka jest dość krótka, w reporterskim stylu. Autorka opisuje to, co sama widziała lub słyszała z bezpośrednich relacji, więc wydaje się, że jest to obraz prawdziwy i wiarygodny.
Niestety literacko książka jest dość słaba. Ale to nie pierwszy taki przypadek pośród książek pisanych przez nie-pisarzy. Nie pomaga tu nawet współpraca z redaktorką.
Mimo wszystko warto przeczytać choćby po to, by spojrzeć na Wietnam tamtych lat oczami bezpośredniego świadka wydarzeń.