Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od wspomnień człwiek się nie wykręci, dlatego trzeba robić wszystko aby były jak najbardziej jasne, a przynajmniej dobre.

[...]Tak, świat gwiżdże na mnie. Prawem odwetu powinnam gwizdać na świat. Ale ujmując rzecz handlowo, ja wyszłabym na tym gorzej. Społeczeństwo poradzi sobie beze mnie, ale ja bez społeczeństwa?[...]

[...]Wszystko co aktualne musimy przyjąć do wiadomości, chcemy czy nie chcemy. Można okpić smętnego amanta, ale nie można okpić życia[...]

[...]Z tą maturą to tak, jakby małpie dać sznurek i kazać jej zaprowadzić świat do świetlanej przyszłości: uda się albo się nie uda.[...]

Są dwa rodzaje kobiet nie do uwiedzenia: nieżywe i zakochane.

[...]Życie jest cudowne, ma tyle paskudnych wad[...]

Prawdziwy przejmujący ból może nam zadać jedynie człowiek, który daje nam dobro. Każdy inny może nas zaledwie zirytować albo wyprowadzić na chwilę z równowagi. Nie może dać szczęścia, nie może dać więc i bólu.

[...]W ogóle, budowanie życia na drugim człowieku jest ryzykiem, co najmniej, jeśli nie wręcz nonsensem[...]

Człowiek nie umiera, dopóki ktoś o nim pamięta.

Kłamie się tylko w jakimś celu, jeśli to już nie przeszło w nałóg.

Nie wolno pokazać (...) ani chwili słabości, to wyzwala sadyzm, a nie czułość. Trzeba mieć głębokie przekonanie o własnej wartości, głęboko wierzyć w sens tego, co się robi. A pani zbyt łatwo się załamuje, zabija panią analiza własnych poczynań.

Są sprawy ważniejsze niż praca.

Wiek to nie zasługa, to prawo natury.