Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość, [...], jest rzeczą potężną, cudowną i niedorzeczną, zdolną przenosić góry. Oraz szpulki nici.

Żyje już sto lat. Przez ten czas poznałam miejsca wspaniałe i straszne. Z czasem zrozumiesz, że każde miejsce jest inne. W każdym miejscu stajesz się inny. Zupełnie inny.

Nie ma sensu żyć, skoro tak czujesz i jest ci wszystko jedno. Powinno cię wypełniać oczekiwanie i nadzieja. Powinieneś być ciekaw, kto pokocha ciebie i kogo ty pokochasz tym razem.

- Nie chcę myśleć o miłości - powiedział Edward. - Skończyłem z kochaniem. To zbyt bolesne.
(...)
- Rozczarowujesz mnie - powiedziała lalka. - Naprawdę, bardzo mnie rozczarowujesz. Skoro nie masz zamiaru kochać i być kochanym, cała twoja podróż była bezcelowa.

Gdy ma się nadzieje, nie jest się niczyim więźniem.

Opowieści są światłem.

A jak najlepiej mógłby okazać męstwo?
Odchrząknął. Puścił ogonek. Stanął wyprostowany. - Dawno, dawno temu... - rzucił głośno w mrok. Wygłosił właśnie te słowa, ponieważ były to najpiękniejsze i najpotężniejsze słowa, jakie znał i samo ich wypowiadanie dodawało mu otuchy.

Niestety, nigdy w całości nie przynależał do żadnego z tych miejsc; jest to smutny los tych, których serca zostały złamane i źle się potem zrosły.

- Nie do wiary- szepnął Roscuro. - To aż nazbyt niezwykłe. Muszę powiedzieć Remorsonowi, jak bardzo się mylił. Nie żyjemy dla cierpienia. Żyjemy dla światła!

Kim jestem? Jestem Ernest, król wszechświata! Jak to możliwe? Jestem królem śmieci. A śmieci to wszystko, z czego składa się świat.

Pi nagle uświadomiła sobie, jak kruche jest jej serce, jak wiele jest w nim ciemności nieustannie walczącej ze światłem.