Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest bardzo ładnie wydana. Zawiera sporo ilustracji: zdjęć, reprodukcji obrazów, które świetnie kontrapunktują tekst, na każdej z nich można się dłużej zatrzymać. "Pigułka" pozwala nakreślić albo odświeżyć mapę niektórych najbardziej znanych idei Junga, takich jak jego koncepcja nieświadomości, cień, typy osobowści, archetypy, anima i animus. Jest to "pigułka", więc siłą rzeczy wszelkie idee są traktowane pobieżnie, a nawet płytko, ale za to przystępnie. Każdy rozdział zawiera też sporo sugestii, gdzie można dalej pogłębiać każdy z poruszonych tematów. Zaletą jest też kompozycja. Omawiając dane zagadnienie, Bobroff wplata istotne elementy biografii Junga, między innymi jego relacji z Freudem i Toni Wolff. Na końcu każdego rozdziału znajdziemy krótkie podsumowanie najważniejszych pojęć, które się w nim pojawiły. Przyczepiłbym się do tłumaczenia. Parę zdań zostało raczej niezgrabnie przełożonych, na zasadzie kalki, i zastanawiałem się, jak to mogło brzmieć po angielsku, żeby zrozumieć sens. A już zupełnie nie wiem, dlaczego wyjaśniając greckie słowo "khemeia" tłumaczka oznajmiła, że pochodzi od niego angielskie "chemistry". Czy tłumacząc na polski nie lepiej byłoby napisać, że "khemeia" to po prostu polska "chemia"? Poza tym czytało się szybko i przyjemnie, teraz czas sięgnąć po samego Junga.