Jesteśmy społecznością, która kocha książki

ak powstała rasa cocker spanieli angielskich? Skąd wziąć psa tej rasy i jak się nim zajmować? Szykując parę artykułów na temat psów uznałam, że sięgnę po jakieś tytuły z tym związane. I tak trafiła do mnie książka o jakże jasnym i prostym tytule: „Cocker spaniel angielski”, traktująca – rzecz jasna – o tej rasie. To poradnik wydany w latach 80., napisany przez Halinę Woner, który jednak szczerze mówiąc trudno nazwać pełnoprawną „książką”. Wprawdzie ma przypisany numer ISBN, ale formą przypomina bardziej broszurę: to w końcu zaledwie sześćdziesiąt dwie strony. Jak jednak wypada wnętrze tej niewielkiej książeczki? Muszę przyznać, że dla osób zainteresowanych psami, czy fanów tej konkretnej rasy to nie lada gratka, głównie przez wiek „Cocker spaniela angielskiego”: to już właściwie historyczne, przestarzałe dzieło, które po prostu może pokazać, jak zmieniło się postrzeganie psa przez ostatnie trzydzieści-czterdzieści lat. Co możemy znaleźć wewnątrz? Właściwie książka Woner to typowy poradnik przeznaczony dla osoby, która psa dopiero planuje kupić, tyle tylko, że nastawiony na konkretną rasę. Dostajemy więc krótką historię rasy, zarówno w Polsce, jak i na świecie (która okazała się dla mnie jej najciekawszą częścią),wzorzec tych psów (obecnie dostępny za darmo w sieci),trochę o zasadach hodowli (niby cocker spanieli, ale to w gruncie rzeczy uniwersalny temat) oraz sporo o karmieniu, leczeniu, pielęgnacji i wychowaniu. W tekście autorka często stara się zaznaczać, że chodzi jej głównie o tę konkretną rasę, ale wydaje mi się, że nie trzeba być geniuszem, by zauważyć, że większość tych tematów będzie pokrywać się z opieką nad jakimkolwiek psem. Jak wspominałam, najciekawszym elementem „Cocker spaniela angielskiego” jest widoczny już upływ czasu. Dziś w standardowej, ogólnej książce tego typu dowiemy się raczej, że psu najlepiej „zrobi” dobrej jakości, kupna karma, a jeśli chcemy mu gotować, powinniśmy udać się do weterynarza. Woner zaś daje nam rozpiskę tego, co zwierzę powinno jeść: oczywiście w okresie PRLu suche karmy albo nie były dostępne, albo były dostępne słabo, więc jest to jak najbardziej uzasadnione. Ponadto dziś w takich poradników raczej nie przeczytamy o krzywicy, bo… po prostu zwykle zakłada się, że ten problem wśród psów nie funkcjonuje. Woner zaś zwraca na to uwagę. Oczywiście przestarzałe będą też informacje podane na końcu książki, opisujące, jak powinniśmy dopełnić wszystkich formalności związanych z posiadaniem psa rasowego. Powiedziałabym, że dziś „Cocker spaniel angielski” to książka tylko dla psiarzy: bo choć jest sympatyczną ciekawostką to obawiam się, że osoby niezorientowane w temacie mogą próbować przenieść podane przykłady i propozycje dość dokładnie do swojego życia, a jeśli nie znamy tematu bardzo łatwo możemy „uwierzyć” w rzeczy bardzo przestarzałe, o których dzisiaj po prostu wiemy więcej. Sama autorka jednak wydaje się osobą kompetentną i wierze, że ta książeczka to pozycja, która zawierała najświeższe informacje dotyczące opieki nad psami z lat 80.