Książę Marcus II  był jeszcze dzieckiem, gdy na dziedzińcu rodzinnego zamku stał się świadkiem masakry swoich bliskich, zabitych z rozkazu Ojsterniga – władcy sąsiedniego księstwa. Chłopiec przeżył tę krwawą rzeź dzięki pomocy wiejskiej akuszerki Agnete i jej córki Eloisy. Przyjęty do ich domu uczy się żyć w rzeczywistości dalekiej od bogactw, które otaczały go do tej pory. Z czasem staje się potężnym wojownikiem, nigdy nie zapominając, kim jest i co mu się należy jako prawowitemu dziedzicowi ziemi Raühnvahl we Wschodnich Alpach. Akcja rozgrywa się w nieistniejącej krainie na początku XV wieku i zachęca czytelnika do podróży w nieznane.

Dziennikarze zagranicznych mediów pisali o tej książce:

Luca di Fulvio to włoski pisarz urodzony w 1957 roku w Rzymie, gdzie nadal mieszka i tworzy. Jest autorem zarówno krwawych thrillerów, jak i bajek dla dzieci, które publikuje pod pseudonimem J. Duke Blanco. Studiował dramaturgię w Rzymie, a jego nauczycielem był Andrea Camilleri. Współpracował z Paolą Borboni, Sergio Grazianim, Mario Maranzaną, Andrzejem Wajdą i The Living Theatre Juliana Becka.

Światową popularność przyniósł mu mroczny kryminał z 2000 roku - „L’impagliatore”,  przetłumaczony na wiele języków, m.in. angielski, niemiecki i framcuski. Książka ta stała się podstawą scenariusza filmu Occhi di cristallo w reżyserii Erosa Puglielliego (2004 r.)

W kolejnych latach ukazały się powieści: „Dover beach” (2002), „La scala di Dioniso” (2006, polskie tłumaczenie Drabina Dionizosa, 2008). Ostatnie trzy książki „La gang dei sogni” (2008), „La ragazza che toccava il cielo” (2013,  polskie tłumaczenie Dziewczyna, która sięgnęła nieba, 2014) oraz „Il bambino che trovò il sole di notte” (2015, polskie tłumaczenie Chłopiec, który znalazł słońce nocą, 2016) przez wiele miesięcy znajdowały się na liście bestsellerów tygodnika Der Spiegel.

Przeczytajcie fragment książki „Chłopiec, który znalazł słońce nocą”:

Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Esteri.