Jonathan Safran Foer to jeden z najbardziej uznanych pisarzy amerykańskich średniego pokolenia. Urodzony w Waszyngtonie w żydowskiej rodzinie o polskich korzeniach, absolwent filozofii na Uniwersytecie Princeton. Mieszka w Nowym Jorku, na Brooklynie, i prowadzi zajęcia z kreatywnego pisania na Uniwersytecie Nowojorskim.

Światową sławę przyniosła mu debiutancka powieść Wszystko jest iluminacją (2002), za którą otrzymał m.in. Jewish Book Award i Guardian First Book Award. W 2005 roku na jej podstawie powstał film z Elijahem Woodem w roli głównej. W tym samym roku ukazała się druga powieść autora, Strasznie głośno, niesamowicie blisko, również odnosząc wielki sukces. W 2011 roku została sfilmowana (w filmie wystąpili m.in. Tom Hanks, Sandra Bullock i Max von Sydow). Na swoją nową powieść Oto jestem (2016) autor kazał czekać swoim wielbicielom jedenaście lat.

Foer jest również autorem licznych artykułów prasowych, głośnego eseju Zjadanie zwierząt (2009) oraz książki-rzeźby Tree of Codes inspirowanej „Ulicą krokodyli” Brunona Schulza.

Dziewięć lat po wydaniu „Zjadania zwierząt” Jonathan Safran Foer powraca do tematu hodowli zwierząt z wyjątkową i zaskakującą oryginalnością. Tym razem w znacznie szerszym kontekście potencjalnie katastrofalnych zmian klimatycznych.

Dlaczego tak wielu ludzi czuje się bezsilnych i boi się zaprotestować przeciwko zagrażającemu życiu kryzysowi klimatycznemu? Foer proponuje prostą analogię: wyobraźmy sobie, że żyjemy w czasie wojny – jakie działania byśmy wtedy podjęli? I czy rozważalibyśmy je w ogóle w kontekście „ofiary”?

Jak wszyscy komentatorzy i eksperci wiedzą – ale nie wszyscy są gotowi przyznać – przemysłowa hodowla zwierząt odgrywa kluczową rolę w pogłębianiu kryzysu klimatycznego. Globalna populacja krów produkuje codziennie prawie 600 miliardów litrów metanu (jest to odpowiednik 9,4 miliarda zatankowanych samochodów dziennie), a metan jest 25 razy bardziej szkodliwy dla naszej atmosfery niż dwutlenek węgla. Hodowla zwierząt prowadzi do wylesiania na ogromną skalę, wymaga jeszcze większych, astronomicznych wręcz ilości wody i prądu, zanieczyszcza rzeki i oceany, niszczy bioróżnorodność.

Jak mówi Jonathan Safran Foer: „Żyjemy w gospodarstwie rolnym” – i nasze rolnictwo pomoże nas zniszczyć. Co możemy zrobić? Jonathan Safran Foer sugeruje prostą odpowiedź. Dobra wiadomość jest taka, że nie będzie to od nas wymagało żadnych znaczących poświęceń i można to zrobić każdego dnia przed kolacją.

Książka ma ukazać się we wrześniu 2019 roku.