Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Mity i plotki, kłamstwa i półprawdy stanowiły podwaliny narodzin i upadków kolejnych cywilizacji i trwały mimo ich przemijania. Kto rządził kłamstwami, ten panował nad ludźmi."

Zgadzacie się z tym cytatem?

Sięgając po "Mokosz. Bogini mokrej ziemi." kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać i dobrze, bo tego, co odkryłam i tak bym nie wymyśliła. Tytuł sugeruje świat słowiańskich bogów. Gdy zaczęłam czytać, w mojej głowie pojawiła się myśl "to będzie ciekawy kryminał", w ostateczności otrzymałam urzekającą, choć nieco przygnębiającą historię dwojga ludzi, którzy czują, że otaczających ich świat, nie jest tym, w którym chcieliby tak naprawdę żyć.

Gdy podczas śledztwa w sprawie tajemniczej śmierci mężczyzny, splatają się losy prokuratura Borysa i Eleny, żony ofiary, rozpoczyna się dla czytelnika wspaniała, melancholijna podróż, gdzie na każdym kroku spotykamy niedopowiedzenia.

Ta książka nie byłaby tak niezwykła, gdyby nie główna bohaterka. Jej postać skojarzyła mi się od razu z dobrze zapakowanym prezentem, który musimy, wartwa, po warstwie rozrywać, by przekonać się, jak wygląda jego wnętrze. Czy jest to coś, co nam się spodoba, a może coś, co będzie nas przerażało.

"Mokosz" fascynuje. Pokazuje jak wielką siłę mają słowa, jak wiele krzywdy mogą wyrządzić. To także opowieść o kobiecie, która, oprócz krzywdzących opinii, zmaga się z bólem, zarówno tym fizycznym, jak i psychicznym.

Cieszę się, że zobaczyłam tę książkę u @ladymargotpl i dzięki temu mogłam poznać twórczość Anny Sokalskiej, która potrafi czarować pięknym słowem i która zapewnia czytelnikom prawdziwą emocjonalną i językową ucztę. Polecam. Ja natomiast z chęcią sięgnę po pozostałe tytuły autorki.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

"Mity i plotki, kłamstwa i półprawdy stanowiły podwaliny narodzin i upadków kolejnych cywilizacji i trwały mimo ich przemijania. Kto rządził kłamstwami, ten panował nad ludźmi."

Zgadzacie się z tym cytatem?

Sięgając po "Mokosz. Bogini mokrej ziemi." kompletnie nie wi...

Rozwiń

Zwiń

W co bawiliście się jako dzieci? Jeśli chodzi o mnie, pamiętam, że wszystkie zabawy "w udawanie" sprawiały mi najwięcej radości. Co jednak, jeśli taka zabawa kończy się śmiercią?

Naomi, Cassidy i Olivia - trzy dziewczynki, których życie wywróciło się do góry nogami. To wszystko za sprawą morderstwa, którego zostały mimowolnymi świadkami. Po latach okazuje się jednak, że z tym wydarzeniem wiążą się tajemnice, które, zarówno ofiary, jak i zabójcę, stawiają w zupełnie innym świetle.

"W gąszczu klamst" to kolejna książka, której nie umiem jednoznacznie określić, czy mi się podobała. Były momenty, które czytałam z zapartym tchem i takie, przy których trochę przysypiałam.

Przyznaje, że ta historia jest jak gąszcz, w którym ciężko odnaleźć wyjście i tutaj także droga do rozwikłania morderstwa była równie zawiła, a klimat był gęsty od mrocznych sekretów. No właśnie, jeśli o sekretach mowa, miałam wrażenie, że niektóre były zbyt zagmatwane i niepotrzebne. Według mnie także kreacja głównych postaci była mało realistyczna i trochę przerysowana. A ja jednak lubię, gdy w mniejszym bądź większym stopniu mogę przełożyć daną historię na rzeczywistość. Oczywiście w grsnicsch rozsądku. Były także chwilę, w których chciałam potrząsnąć główną bohaterką, by zaczęła myśleć. Na szczęście w końcu akcja nabrała tempa, a moja ciekawość osiągnęła wyższy poziom.

Nie myślcie jednak, że ta historia ma tylko minusy. Autorce udało się spiąć całą opowieść w zgrabną klamrę. Te liczne niedopowiedzenia miały też swój urok, który utrzymuje uwagę czytelnika i sprawia, że chcemy dowiedzieć się dokąd nas zaprowadzą. Największym atutem tej książki jest, moim zdaniem, zakończenie. To tam dzieje się najwięcej i tam odczujemy najwięcej emocji. I chociaż domyśliłam się, jak to się skonczy, to całość czytało mi się szybko i przyjemnie. Czy polecam? Jeśli chcecie ciekawej zagadki, która pozwoli Wam na chwilę wytchnienia to tak. Jeśli jednak często czytacie tego typu historie, prawdopodobnie nie będzie tutaj efektu wow. Najlepiej jednak przekonać się samemu. Być może przepadnięcie w tej zawiłej sieci kłamstw.

Książkę otrzymałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Czwarta Strona Kryminału.

W co bawiliście się jako dzieci? Jeśli chodzi o mnie, pamiętam, że wszystkie zabawy "w udawanie" sprawiały mi najwięcej radości. Co jednak, jeśli taka zabawa kończy się śmiercią?

Naomi, Cassidy i Olivia - trzy dziewczynki, których życie wywróciło się do góry nogami. To wszyst...

Rozwiń

Zwiń

Mieliście kiedyś współlokatora? Ja nigdy, chociaż biorąc pod uwagę grubość ścian w moim bloku, momentami mam wrażenie jakbym mieszkała z 9 innymi rodzinami 🫣. No cóż, przynajmniej za monitoring płacić nie trzeba 😅.

Znając siebie, myślę, że ciężko byłoby mi się dogadać mieszkając z całkiem obcą sobie osobą, ale czego nie robi się dla najbliższych, prawda? Z tego założenia wyszli bohaterowie książki „Powiedz, żebym został", Chloe i Warren. Ona, młoda kobieta, która z dnia na dzień została opiekunką noworodka. On, niezbyt przyjazny gość, który walczy o prawo do opieki nad swoim bratem. Oboje mają za sobą wiele trudnych doświadczeń i ogromne wyzwania przed sobą. Jedynym ratunkiem jest współpraca, w końcu „Razem raźniej", ale jak to zrobić, gdy każdy z nich wzniósł wokół siebie mury, które ciężko skruszyć?

Cóż mogę powiedzieć o tej książce? Romans splata się tu z dość skomplikowanym wątkiem obyczajowym, ale wszystko to świetnie się zazębia. W końcu chyba większość z nas lubi, gdy historia skrywa w sobie jakąś głębię. I tu zdecydowanie ona jest. Ta część, w której mamy okazję poznać przeszłość bohaterów i ich problemy czytało mi się bardzo dobrze. Nie zabrakło emocji, nie zabrakło intrygujących postaci, nie zabrakło pewnej dozy tajemniczości i nie zabrakło również mojego zainteresowania. Jeśli chodzi jednak o relację głównych bohaterów, tutaj mam już mieszane uczucia. Z jednej strony czujemy te iskry przeskakujące między nimi i czekamy na dalszy rozwój sytuacji, a z drugiej były momenty, które przeciągnięte były trochę na siłę.

Tak naprawdę ciężko mi określić moje odczucia względem tej książki. Faktem jest, że „Powiedz, żebym został" mi się podobała. Pomysł na fabułę, narracja, bohaterowie, dialogi... To wszystko sprawiło, że czytałam tę historię z ogromną przyjemnością. Jednak coś mnie w tej historii uwiera. Być może niektóre sytuacje, które nie wydały mi się nie do końca realne, być może zbyt "idealne" charaktery głównych bohaterów, , a być może nie trafiły do mnie poruszane w niej wątki. Ostatecznie oceniam całość na plus i chętnie przeczytam drugi tom.

Książkę otrzymałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Ale.

Mieliście kiedyś współlokatora? Ja nigdy, chociaż biorąc pod uwagę grubość ścian w moim bloku, momentami mam wrażenie jakbym mieszkała z 9 innymi rodzinami 🫣. No cóż, przynajmniej za monitoring płacić nie trzeba 😅.

Znając siebie, myślę, że ciężko byłoby mi się dogadać mieszkając z całkiem...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie książki z motywem podróży w czasie? To jest moja druga książka tego typu, ale przyznaję, że temat jest niezwykle fascynujący. Dlatego też „Klątwa Kani" wydała mi się czymś, z czym koniecznie chciałam się zapoznać. A jak się ta nasza wspólna podróż zakończyła?

Szczerze mówiąc, co chwilę miałam inne odczucia. Irytowała mnie postać głównej bohaterki, Reginy, chociaż tak naprawdę nie jestem w stanie powiedzieć dlaczego. Chyba po prostu coś między nami nie zagrało. Natomiast postacie poboczne, które stały się jej towarzyszami wzbudzili we mnie sympatię i z zainteresowaniem śledziłam ich losy. Z jednej strony pomysł, by główną bohaterkę wyrzucić kilkaset lat wstecz i to wprost w objęcia piratów, o których czytałam głównie w bajkach, było świetnym posunięciem. Jednak były momenty, w których zwyczajnie się nudziłam. Na szczęście nie trwało to nigdy zbyt długo. Autorka dozuje nam sekrety. Sprawia, że snujemy mnóstwo domysłów, przez co znajdujemy się na granicy jawy i snu, zastanawiając się, co jest prawdą, a co ułudą. Ta nieoczywistość jest tutaj czymś, bez czego ta historia nie byłaby tak atrakcyjna. Niewątpliwie, nie można jej odmówić oryginalności i pewnego, magicznego uroku.

Po tylu pochlebnych opiniach na jej temat spodziewałam się jednak czegoś więcej. Ma jednak w sobie to coś, co mnie do niej przyciąga i chociaż nie wywołała we mnie zbyt wielu emocji, to z przyjemnością przekonam się, co jeszcze odkryją Gina i Markus. I gdzie tym razem zaniesie ich klątwa kani.

Książkę otrzymałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Mięta.

Lubicie książki z motywem podróży w czasie? To jest moja druga książka tego typu, ale przyznaję, że temat jest niezwykle fascynujący. Dlatego też „Klątwa Kani" wydała mi się czymś, z czym koniecznie chciałam się zapoznać. A jak się ta nasza wspólna podróż zakończyła?

Szczerze mówiąc...

Rozwiń

Zwiń