Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bez sensu. Jedyne co w tej książce było OK to jakaś w miarę wartka akcja. Cały myk opierał się na tym, że morderca podłożył włóczęgę za siebie i nikt się nie zorientował, że to nie ta sama osoba, podczas gdy przez 3/4 książki autor nam powtarza, że miasto jest małe, każdy każdego zna, a ów morderca jest znanym przez każdego społecznikiem. Oczywiście bez sekcji zwłok. No bez sensu! Wielki zawód na koniec książki, mimo że parę rzeczy nie grało po drodze.
Dodatkowo parę błędów redakcyjnych (np. "sądziła", "sądził", "sądziła" zdanie po zdaniu), parę kompletnie odrealnionych dialogów (np. zdenerwowana, rzucona kobieta, na wyjściu mówiąca samymi przymiotnikami (które nie były epitetami)).
Wciąż powtarzające się zdania i przemyślenia (małomiasteczkowość Sandomierza, "wszyscy wszystkich znają", ile można czytać to samo).
Ciasne i duszne poglądy autora (księża - ciemnogród, rabini - intelektualiści o szerokim horyzoncie; explicite powiedziane, że patriotyzm równa się antysemityzmowi).

Bez sensu. Jedyne co w tej książce było OK to jakaś w miarę wartka akcja. Cały myk opierał się na tym, że morderca podłożył włóczęgę za siebie i nikt się nie zorientował, że to nie ta sama osoba, podczas gdy przez 3/4 książki autor nam powtarza, że miasto jest małe, każdy każdego zna, a ów morderca jest znanym przez każdego społecznikiem. Oczywiście bez sekcji zwłok. No bez...