Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.

Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pr...

Ten chłopiec, przyjacielu, przyszedł znikąd i wypełnił wszystkie moje myśli.

Ten chłopiec, przyjacielu, przyszedł znikąd i wypełnił wszystkie moje myśli.

- Chciałeś czego? - Nie, nic (…). Tylko czy jesteś.

- Chciałeś czego? - Nie, nic (…). Tylko czy jesteś.

Carl Jung Dopóki nie uświadomisz sobie nieświadomego, będzie ono kierowało twoim życiem, a ty nazwiesz to przeznaczeniem.

Carl Jung Dopóki nie uświadomisz sobie nieświadomego, będzie ono kierowało twoim życiem, a ty nazwiesz to przeznaczeniem.

Gdy dnie wydłuża maj zielony, Miły mi śpiew ptaszęcia w dali, Myślę, wędrując w inne strony, O miłowaniu mym w oddali, Dusza tęsknotą tak ściśnięta, Że głogi w bieli i ptaszęta, I maje równe grudniom lutym. Za pana uznam, z czyjej woli Odnajdę Miłowanie w dali, Ale nie ciszy, tylko boli To Miłowanie moje w dali. Ach, kij mi dajcie, płaszcz pielgrzyma Raz jeden stanąć przed oczyma Tej, w której więzy jestem skuty... Nie skłamie ten, co mi zarzuci Żem umiłował w wielkiej dali, Lecz próżne żądze, płacze, rany, Miłuję sam niemiłowany... W kolebce los mi ten usnuty.

Gdy dnie wydłuża maj zielony, Miły mi śpiew ptaszęcia w dali, Myślę, wędrując w inne strony, O miłowaniu mym w oddali, Dusza tęsknotą tak ściśnięta, Że głogi w bieli i ptaszęta, I maje równe grudniom lutym. Za pana uznam, z czyjej woli Odnajdę Miłowanie w dali, Ale nie ciszy, tylko boli To Miłowanie moje w dali. Ach, kij mi dajcie, płaszcz pielgrzyma Raz jeden stanąć przed oczy...