Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... niekiedy dziecko dostaje zabawkę, którą kocha bardziej niż wszystkie inne, i nawet kiedy zabawa już ma całkiem wytarte futerko, jest porozciągana i brakuje jej paru części, to dziecko i tak uważa ją za najpiękniejszą zabawkę na świecie i nie potrafi się z nią rozstać. Podobnie jest, kiedy dwoje ludzi naprawdę się kocha.

... niekiedy dziecko dostaje zabawkę, którą kocha bardziej niż wszystkie inne, i nawet kiedy zabawa już ma całkiem wytarte futerko, jest porozciągana i brakuje jej paru części, to dziecko i tak uważa ją za najpiękniejszą zabawkę na świecie i nie potrafi się z nią rozstać. Podobnie jest, kiedy dwoje ludzi naprawdę się kocha.

Czasami trzeba doprowadzić się do porządku zewnętrznie, żeby pozbierać się wewnętrznie

Czasami trzeba doprowadzić się do porządku zewnętrznie, żeby pozbierać się wewnętrznie

W ciemnoście kamień przemienia się w bizona (...) W świetle dnia wszystko wraca do swej zwykłej postaci.

W ciemnoście kamień przemienia się w bizona (...) W świetle dnia wszystko wraca do swej zwykłej postaci.

Koniec z bliźniakami syjamskimi, dwugłowym orłem, jednym wspólnym mózgiem na dwoje, wślizgiwaniem się w życie drugiej osoby, jak wślizguje się w ciepłe ubranie, koniec z tymi wszystkimi dziecięcymi idiotyzmami.

Koniec z bliźniakami syjamskimi, dwugłowym orłem, jednym wspólnym mózgiem na dwoje, wślizgiwaniem się w życie drugiej osoby, jak wślizguje się w ciepłe ubranie, koniec z tymi wszystkimi dziecięcymi idiotyzmami.

Przedtem z Adrienem często odzywaliśmy się na sekretarce na dwa głosy, każde z nas mówiło jedno słowo albo jedno zdanie, albo mówiliśmy to samo zdanie jednocześnie, tak bardzo cieszyliśmy się i byliśmy dumni, dwójka zadowolonych kretynów dumnych ze swojej pięknej miłości, ach, pokażemy im, zobaczą, ach, damy im naszą wielką miłością po oczach, naszą bezczelną słoneczną miłością, dwugłowym ciałem, dwucielesną duszą, albo mnie łaskotał, rozśmieszał, albo mówiliśmy głupoty i ojcowie ochrzaniali nas, co to ma być, to nagranie, nie jesteście już przecież dziećmi, to niepoważne! Ależ tak, to poważne, kochamy się na poważnie, od dawna nie jesteśmy już dziećmi i kochamy się na superpoważnie.

Przedtem z Adrienem często odzywaliśmy się na sekretarce na dwa głosy, każde z nas mówiło jedno słowo albo jedno zdanie, albo mówiliśmy to samo zdanie jednocześnie, tak bardzo cieszyliśmy się i byliśmy dumni, dwójka zadowolonych kretynów dumnych ze swojej pięknej miłości, ach, pokażemy im, zobaczą, ach, damy im naszą wielką miłością po oczach, naszą bezczelną słoneczną miłością...