Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od miłości do nienawiści jest tylko jeden krok. Ale dobra wiadomość jest taka, że od nienawiści do miłości dokładnie tyle samo. I zawsze można zawrócić.

Od miłości do nienawiści jest tylko jeden krok. Ale dobra wiadomość jest taka, że od nienawiści do miłości dokładnie tyle samo. I zawsze można zawrócić.

Kiedy człowiek jest zakochany, ma klapki na oczach, robi głupie rzeczy, nikogo nie słucha. Jest jakby odurzony, jest w stanie dla drugiej osoby zrobić wszystko, nawet w ogień skoczyć, odwracać głowę od faktów i znosić upokorzenia. Do tego dochodzi jeszcze poczucie porażki, do której trzeba się przyznać przed samym sobą. Samemu sobie powiedzieć, że coś nie wyszło, że dokonało się złego wyboru, że plan, w którym dwie osoby miały się kochać, szanować, tęsknić za sobą, wziął w łeb. To kurewsko trudne.

Kiedy człowiek jest zakochany, ma klapki na oczach, robi głupie rzeczy, nikogo nie słucha. Jest jakby odurzony, jest w stanie dla drugiej osoby zrobić wszystko, nawet w ogień skoczyć, odwracać głowę od faktów i znosić upokorzenia. Do tego dochodzi jeszcze poczucie porażki, do której trzeba się przyznać przed samym sobą. Samemu sobie powiedzieć, że coś nie wyszło, że dokon...

Każdy ma w biografii rozdziały, których nie chce czytać na głos – oświadczył Dominik. – A przynajmniej nie na pierwszej randce – dodał asekuracyjnie.

Każdy ma w biografii rozdziały, których nie chce czytać na głos – oświadczył Dominik. – A przynajmniej nie na pierwszej randce – dodał asekuracyjnie.

Nie można kochać połową siebie, albo połowy drugiego człowieka. Półmiłość to nie miłość.

Nie można kochać połową siebie, albo połowy drugiego człowieka. Półmiłość to nie miłość.

Zarażony pasmami niepowodzeń i zawiedzionych nadziei traciłem wiarę. I w siebie, i w miłość.

Zarażony pasmami niepowodzeń i zawiedzionych nadziei traciłem wiarę. I w siebie, i w miłość.

A jeśli chce pani zobaczyć dziurę z bliska, to niech sobie pani zrobi tomografię głowy. Dziura będzie miejscem po mózgu.

A jeśli chce pani zobaczyć dziurę z bliska, to niech sobie pani zrobi tomografię głowy. Dziura będzie miejscem po mózgu.

Wiktor wrócił, Eryk się obraził, spotkali się i właśnie wtedy Eryk uniósł się honorem. Brakowało jeszcze tylko Arka i bylibyśmy komplecie.

Wiktor wrócił, Eryk się obraził, spotkali się i właśnie wtedy Eryk uniósł się honorem. Brakowało jeszcze tylko Arka i bylibyśmy komplecie.

Sam przestałem być w swoim typie. Jeśli w ogóle kiedykolwiek byłem".

Sam przestałem być w swoim typie. Jeśli w ogóle kiedykolwiek byłem".

Dziecko jest jak te twoje ukochane jabłonki! Wkładasz w ziemię pestkę i zostawiasz? Nie! Podlewasz, przycinasz, nawozisz. Dbasz! To ja też dbam. O nasze dziecko. Podlewam, przycinam i nawożę.

Dziecko jest jak te twoje ukochane jabłonki! Wkładasz w ziemię pestkę i zostawiasz? Nie! Podlewasz, przycinasz, nawozisz. Dbasz! To ja też dbam. O nasze dziecko. Podlewam, przycinam i nawożę.

Wiktor nie jest Karolem, a ty nie jesteś Dianą! Chyba, że stajesz się nią po zmroku?

Wiktor nie jest Karolem, a ty nie jesteś Dianą! Chyba, że stajesz się nią po zmroku?

Odsłonięcie miękkiego podbrzusza przed kimś pokroju mojego ojca może skończyć się ciosem. Jeśli nie śmiertelnym, to na pewno bolesnym.

Odsłonięcie miękkiego podbrzusza przed kimś pokroju mojego ojca może skończyć się ciosem. Jeśli nie śmiertelnym, to na pewno bolesnym.

Drżące ręce Doroty również objęły Mieszka, ale w matczynym uścisku było coś niepokojącego. Coś, co przypominało bluszcz. Nie bluszcz duszący w jednej chwili, ale jednak taki, którego gałązki i listki tylko z pozoru były delikatne i łamliwe. Pod płaszczykiem kruchości kryło się coś więcej. Coś, co było celem bluszczu jako gatunku. Coś, co kazało oplatać. W całości i bez reszty.

Drżące ręce Doroty również objęły Mieszka, ale w matczynym uścisku było coś niepokojącego. Coś, co przypominało bluszcz. Nie bluszcz duszący w jednej chwili, ale jednak taki, którego gałązki i listki tylko z pozoru były delikatne i łamliwe. Pod płaszczykiem kruchości kryło się coś więcej. Coś, co było celem bluszczu jako gatunku. Coś, co kazało oplatać. W całości i bez resz...

Kiedy to się stało? Kiedy z potencjalnie sponsorowanego przeistoczyłem się w potencjalnie sponsorującego?

Kiedy to się stało? Kiedy z potencjalnie sponsorowanego przeistoczyłem się w potencjalnie sponsorującego?