Jesteśmy społecznością, która kocha książki

mega

mega

Tom „Pięść, Skowyt oraz Głodujące Psy” stoi w opozycji do współczesnej poezji głównego nurtu, gdzie ta postrzegana jest, jako zmaganie się z językiem. Autor wychodzi z innego założenia i równa poezję z czymś znacznie istotniejszym – zmaganiem się z życiem.
Poezja Skrzyńskiego bierze stronę ludzi wyklętych, wydrążonych, z marginesu społeczeństwa, oddając im to, co ludzkie i niezbywalne, gdy inni starają się zepchnąć ich ze swojego widnokręgu. Z pozoru są to wiersze jednowymiarowe, przesączone alkoholem, seksem i pesymistyczną postawą, ale wprawny czytelnik, odnajdzie w nich uniwersalne odniesienia do codzienności każdego współczesnego człowieka i w końcu powie: „tak to moje życie, jak mogłem tego wcześniej nie zauważyć”.
Nieliczni dostrzegą, że z cierpienia i szaleństwa Skrzyński tka coś, co na pozór wydaje się niemożliwe przy materiale, jaki wykorzystuje. Jest to nadzieja, ale czysta i jasna, ponieważ obmyta w chłodnym, racjonalnym smutku.

Tom „Pięść, Skowyt oraz Głodujące Psy” stoi w opozycji do współczesnej poezji głównego nurtu, gdzie ta postrzegana jest, jako zmaganie się z językiem. Autor wychodzi z innego założenia i równa poezję z czymś znacznie istotniejszym – zmaganiem się z życiem.
Poezja Skrzyńskiego bierze stronę ludzi wyklętych, wydrążonych, z marginesu społeczeństwa, oddając im to, co ludzkie i...

Musicie zrozumieć, że nie jest to poezja dla każdego. Nie sugerowałbym się oceną, ponieważ wynika ona z ignorancji, braku umiejętnej oceny tego, co w niej wartościowe i przekreślania jej, gdy odczytamy ją jednowymiarowo, skupiając się na jej wulgarności i pozornym prostactwie. Jest to poezja ciężkiej drogi, odbijania się od dna, małych oszustw wobec siebie i większych wobec świata. To poezja piękna, które nie jest widoczne na pierwszy rzut oka.
Wczytaj się w tę poezję, a znajdziesz tam uniwersalne wartości. O ile nie jesteś emocjonalnym ignorantem, znajdziesz tam siebie.

Musicie zrozumieć, że nie jest to poezja dla każdego. Nie sugerowałbym się oceną, ponieważ wynika ona z ignorancji, braku umiejętnej oceny tego, co w niej wartościowe i przekreślania jej, gdy odczytamy ją jednowymiarowo, skupiając się na jej wulgarności i pozornym prostactwie. Jest to poezja ciężkiej drogi, odbijania się od dna, małych oszustw wobec siebie i większych wobec...