"Gargantua i Pantagruel", powieść Francois Rabelais (1494-1553), wielkiego klasyka literatury francuskiej, jednego z najbardziej wszechstronnych umysłów okresu Odrodzenia, zajmuje w rzędzie arcydzieł literatury światowej jedno z czołowych miejsc.

Dzieło to, jak pisze Tadeusz Żeleński (Boy), "...zespala fantazję i realizm, powagę godzi z komizmem, uczoność humanisty i doświadczenie przyrodnika zaszczepia na pniu ludowej mądrości... broni przekonania, że... wyższość umysłu pokona brutalną siłę fizyczną. Zachęca do czynnego udziału w trudzie życia, z wiarą w triumf umysłu ludzkiego swobodnie poznającego rzeczywistość. Tchnie ciekawością świata, pogardą dla zabobonów, ufnością w naukę, entuzjazmem odkrywców. Prostego człowieka stawia obok królewskich olbrzymów z legendy, jako dorównującego im towarzysza."