Summa technologiae – jedna z pierwszych książek zawierających eseje filozoficzne Stanisława Lema. Książka po raz pierwszy wydana nakładem Wydawnictwa Literackiego w roku 1964. Jej tytuł nawiązuję do dzieła świętego Tomasza z Akwinu Summa theologiae.

W dziele tym autor stara się zmierzyć z problemami, czasami wcale nie tak odległej, przyszłości, a z punktu widzenia teraźniejszości, z problemami nader aktualnymi. Podstawowym zagadnieniem jakim zajmuje się Lem w książce, są problemy cywilizacji pozbawionej ograniczeń - zarówno technologicznych, jak i materialnych. Autor spogląda także na etyczne i filozoficzne konsekwencje przyszłych technologii.

Pomimo tego, że dzieło wydane zostało ponad 40 lat temu, i z tego powodu obecne są w nim pewne nieścisłości w niektórych dziedzinach (np. matematyce, biologii, socjologii), książka nie traci nic na swojej wartości. Co może być zaskakujące, pewne zagadnienia dyskutowane w książce brzmią bardziej współcześnie właśnie teraz, niż 40 lat temu. Niektóre tematy poruszane wtedy przez autora leżały całkowicie w dziedzinie science-fiction, a obecnie stały się tematami ważnymi i aktualnymi, jak: rzeczywistość wirtualna, nanotechnologia, czy sztuczna inteligencja.