Dlaczego teksty sprzed kilkuset lat przemawiają do nas, współczesnych, zabieganych, zapracowanych i żyjących w coraz większej mierze w przestrzeniach internetu? Wydaje się, że kluczem do odpowiedzi na to pytanie jest to, że ich Autorzy płonęli żarliwością i zanurzeni byli w Bogu, jedynym rzeczywistym, i dzięki termu ich słowa, proste i niewyszukane, zawierają w sobie coś z Prawdy wiecznej.

Do takich Autorów należy z pewnością św. Ludwik. W niniejszej publikacji zostały zawarte dwa jego mniejsze dzieła dotyczące modlitwy różańcowej. Mało kto w historii Kościoła tak jasno ukazuje sens i głębię tajemnicy oraz niepojętą potęgę tej modlitwy.

Drogi współbracie, jeśli chcesz żyć zgodnie z modą i postępować modnie, czyli od czasu do czasu popaść w grzech śmiertelny, a potem iść do spowiedzi, unikać grzechów rażących i wołających o pomstę do nieba, a zachowywać pozory uczciwości, niekoniecznie musisz się tyle modlić, odmawiać tyle różańców. (…) Jeśli jednak jak prawdziwy chrześcijanin, który chce się prawdziwie zbawić i podążać w ślady świętych, chcesz w ogóle nie popaść w grzech śmiertelny, chcesz rozerwać wszystkie zasadzki i zgasić wszystkie płonące strzały diabła, musisz modlić się nieustannie, jak nauczał i jak nakazał Jezus Chrystus. (Fragment książki)