Mimo przeczytanych tylu książek Danielle Steel nie miałam pojęcia, że miała ona syna, który tak wiele przysporzył jej bólu i kłopotów. Mimo tego wszystkiego dalej go kochała i pomagała. Nie zwątpiła w niego nawet na sekundę i cały czas walczyła o niego i wciąż mu powtarzała, ze go kocha..
W książce jest ukazana prawdziwa, szczera, bezinteresowna miłość do dziecka. Mimo głupot, które robił, mimo trudności, których przysparzał Danielle cały czas była przy nim. Poświęcała swój czas, niekiedy swoją karierę, żeby go ratować i pokazywać mu na każdym kroku, ze ona wciąż go kocha tak samo zanim jeszcze pojawiła się choroba. Powieść ciekawa ale uważam, ze spokojnie mogłaby być krótsza ponieważ wielokrotnie powtarzały się te same zdania, te same przemyślenia. Momentami przez to było nudno i bardzo przewidywalnie. Myśle, że gdyby skrócić ja o 1/3 to byłoby wystarczająco. Wszystko co chciała Steel przekazać czytelnikowi w zupełności by wystarczyło w 200 stronach zamiast 300

Mimo przeczytanych tylu książek Danielle Steel nie miałam pojęcia, że miała ona syna, który tak wiele przysporzył jej bólu i kłopotów. Mimo tego wszystkiego dalej go kochała i pomagała. Nie zwątpiła w niego nawet na sekundę i cały czas walczyła o niego i wciąż mu powtarzała, ze go kocha..
W książce jest ukazana prawdziwa, szczera, bezinteresowna miłość do dziecka. Mimo...

Książka która polecam wszystkim mama. Biografia Nica syna Daniell Stell opisana jej oczami. Heroiczną walka matki o zdrowie i życie syna. Nie pieniądze są w życiu najważniejsze i nie wszystko można kupić. Tragiczny finał walki o zdrowie syna, pokazuje że każdy ma swój świat i muzyka prozak szpitale i walka matki i całej rodziny o życie i zdrowie przy chorobie dwubiegunowej nie jest prosta. Każdy dzień jest walka. W rodzinie siła. Popłakałam się jak bóbr czytając ta prawdziwą historię. Będę do niej wracać napewno.

Książka która polecam wszystkim mama. Biografia Nica syna Daniell Stell opisana jej oczami. Heroiczną walka matki o zdrowie i życie syna. Nie pieniądze są w życiu najważniejsze i nie wszystko można kupić. Tragiczny finał walki o zdrowie syna, pokazuje że każdy ma swój świat i muzyka prozak szpitale i walka matki i całej rodziny o życie i zdrowie przy chorobie dwubiegunowej...

wzruszająca duzo zawinili lekarze ze nie słuchali matki syna moze by żył przykre zakończenie

wzruszająca duzo zawinili lekarze ze nie słuchali matki syna moze by żył przykre zakończenie

Bardzo smutna książka, praktycznie od samego początku do samego końca. Oczywiście były tutaj pozytywne momenty, ale jednak choroba Nicka dominowała nad innymi rzeczami, w negatywnym sensie.

Bardzo smutna książka, praktycznie od samego początku do samego końca. Oczywiście były tutaj pozytywne momenty, ale jednak choroba Nicka dominowała nad innymi rzeczami, w negatywnym sensie.

Książkę kupiłam, ponieważ zaintrygowała mnie choroba syna Danielle Steel i szczerze mówiąc spodziewałam się po tej książce czegoś więcej.
Momentami nużąca, co mnie osobiście irytowało, to powtarzanie w kółko tych samych zdań, słów i opinii, dlatego całość zajęła mi dwa miesiące ze sporymi odstępami, bo miałam wrażenie, że muszę od tej książki odsapnąć, bo inaczej w ogóle jej nie skończę.
Historia sama w sobie ciekawa, jednak mogła zostać o wiele lepiej opisana.

Książkę kupiłam, ponieważ zaintrygowała mnie choroba syna Danielle Steel i szczerze mówiąc spodziewałam się po tej książce czegoś więcej.
Momentami nużąca, co mnie osobiście irytowało, to powtarzanie w kółko tych samych zdań, słów i opinii, dlatego całość zajęła mi dwa miesiące ze sporymi odstępami, bo miałam wrażenie, że muszę od tej książki odsapnąć, bo inaczej w ogóle...

Rozczarowałam się troszkę książką, czyta się ja w miarę dobrze, momentami mnie nudziła. Jest to jednak opis historii życia przedstawiony oczami matki. Cyklofrenia na którą cierpiał Nick nie jest chorobą z którą się rodzi, więc autorka wprowadza czytelników w błąd twierdząc iż zbyt wczesne czytanie czy mówienie było oznaką choroby. Chłopiec był po prostu bardzo zdolny. Ponadto prawdopodobnie choroba zaczęła rozwijać się po doznanym szoku gdy stracił na oczach swą przyjaciółkę. Dlatego też lekarze do których się udawała nie udzielali jej wsparcia ponieważ z dzieckiem nic we wczesnym dzieciństwie złego się nie działo, pomimo złych przeczuć autorki. Po przeczytaniu książki mam raczej zły obraz biologicznej matki....
Należy jednak pamiętać że wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i każdy z nas popełnia błędy. Dlatego też nie powinniśmy innych oceniać gdy sami nie mieliśmy takiej sytuacji.

Rozczarowałam się troszkę książką, czyta się ja w miarę dobrze, momentami mnie nudziła. Jest to jednak opis historii życia przedstawiony oczami matki. Cyklofrenia na którą cierpiał Nick nie jest chorobą z którą się rodzi, więc autorka wprowadza czytelników w błąd twierdząc iż zbyt wczesne czytanie czy mówienie było oznaką choroby. Chłopiec był po prostu bardzo zdolny....

Teoretycznie ma być to opowieść pełnej bólu po samobójczej śmierci dziecka matki, praktycznie jest to opowieść zblazowanej bogaczki, która chce za pomocą zadrukowanych kartek przedstawić swoją osobę w jak najlepszym świetle. Coś w stylu: "ach, gdybym wiedziała, że depresja może doprowadzić do samobójstwa, ach, jak jaką ja byłam wspaniała a zarazem pokaraną przez los matką, ach jak ja poświęcałam się rodzinie pisząc swe niesamowite powieścidełka po nocach, "ach jakie to było bolesne, że musiałam podrzucić swojego ukochanego, chorego psychicznie syna innej kobiecie". I pełno w tej opowieści sprzeczności. Najpierw autorka zastrzega się, że zależy jej na prywatności swojej rodziny, potem w kolejnej swojej książce zamieszcza fragmenty dzienników syna i cytuje fragmenty korespondencji, którą z nim wymieniała. Cały czas zaświadcza, jak wielką tragedią było dla niej zachowanie syna a co rusz rodzi kolejne dzieci i przeżywa rozterki miłosne. Dziwne się to czytało. Może dlatego, że napisane jest to beznamiętnym, momentami wręcz usypiającym językiem? Może z powodu moich poglądów, które są sprzeczne z tym, co zrobiła Steel w tej książce? Nie przeczę, że taka pozycja jest potrzebna, ludziom trzeba dobitnie pokazywać, jak choroba może zniszczyć każdego, nawet młodego, silnego chłopaka, ale powinna ona być napisana w taki sposób, żeby do głębi wstrząsnęła swym odbiorcom. Mi ta książka zabrała jedynie czas, ale tego w tej chwili mam całkiem sporo, wiec nie jest go mi szkoda. Odradzam.

Teoretycznie ma być to opowieść pełnej bólu po samobójczej śmierci dziecka matki, praktycznie jest to opowieść zblazowanej bogaczki, która chce za pomocą zadrukowanych kartek przedstawić swoją osobę w jak najlepszym świetle. Coś w stylu: "ach, gdybym wiedziała, że depresja może doprowadzić do samobójstwa, ach, jak jaką ja byłam wspaniała a zarazem pokaraną przez los matką,...

Ta książka różni się od innych pozycji autorki, jest wyjątkowo głęboka, nasycona uczuciami, co jest zrozumiałe, jako że dotyka cierpienia jej syna, Nicka. Książkę przeczytałam jednym tchem, później wróciłam do niej kilka razy, jest to jedna z ważniejszych dla mnie historii. A wiersz autorstwa Bena Jonsona, który zdobi pierwsze strony biografii a doskonale opisuje Nicka, towarzyszy mi cały ten czas w najróżniejszych sytuacjach. Oto i on:

Wyrastanie na masywne drzewo
nie czyni człowieka lepszym
Ani długie trzystuletnie trwanie
Niczym dąb, który w końcu zwala się
wyschnięty, łysy i zwiędły.
Lilia kwitnąca przez jeden dzień
Jeszcze bledsza w maju,
Choć opadnie i umrze tej nocy
Jest rośliną i kwiatem światła.

Ta książka różni się od innych pozycji autorki, jest wyjątkowo głęboka, nasycona uczuciami, co jest zrozumiałe, jako że dotyka cierpienia jej syna, Nicka. Książkę przeczytałam jednym tchem, później wróciłam do niej kilka razy, jest to jedna z ważniejszych dla mnie historii. A wiersz autorstwa Bena Jonsona, który zdobi pierwsze strony biografii a doskonale opisuje Nicka,...

Bardzo ciekawa książka, którą bardzo szybko się czytało, a przy której końcu bardzo się płakało.
Z opisów Danielle Steel oraz fragmentów napisanych przez Nicka wynika, że był on wspaniałym i zdolnym człowiekiem. Będę często wracać do słów jego, jak i autorki - jego mamy.
Miło oglądało się zdjęcia, które znajdują się w tej książce. Moje ulubione, to zdjęcie Nicka z siostrą Samanthą.
To strasznie przykre, że człowiek przychodzi na świat i już od samego początku jest skazany na takie cierpienie.

Bardzo ciekawa książka, którą bardzo szybko się czytało, a przy której końcu bardzo się płakało.
Z opisów Danielle Steel oraz fragmentów napisanych przez Nicka wynika, że był on wspaniałym i zdolnym człowiekiem. Będę często wracać do słów jego, jak i autorki - jego mamy.
Miło oglądało się zdjęcia, które znajdują się w tej książce. Moje ulubione, to zdjęcie Nicka z siostrą...

Fajnie napisana książka, która na długo pozostaje w pamięci. Minęło kilkanaście lat od kiedy ja czytałam ale pamiętam jak łzy mi się zbierały pod powiekami.

Fajnie napisana książka, która na długo pozostaje w pamięci. Minęło kilkanaście lat od kiedy ja czytałam ale pamiętam jak łzy mi się zbierały pod powiekami.