Gdy Anna otwiera oczy widzi nieznane jej pomieszczenie, z którego później mimo prób nie może się wydostać. Gdzie się znajduje i z jakiego powodu? Niestety nie jest to zły sen, a smutna rzeczywistość. Przyszłość nie wygląda dobrze zwłaszcza, że Anna została oszukana przez kobietę, której zaufała. Nikt z jej najbliższych nie wie, gdzie się znajduje. Mogą sądzić, że nic złego się jej nie przydarzyło. Czy dadzą się zwieść, czy wręcz przeciwnie? Anna próbuje walczyć, lecz jej wysiłki na niewiele się zdają i momentami ogarnia ją zwątpienie. Sytuacja robi się jeszcze bardziej skomplikowana, gdy na jej drodze pojawia się Brian, który może okazać się zarówno przyjacielem, jak i kolejną przeszkodą do pokonania.

Sporo czasu minęło od mojego spotkania z pierwszym tomem serii Wędrowcy. Mimo upływu czasu nadal w pamięci mam impulsywną Annę i intrygującego Leo oraz więź, która ich połączyła. Otacza ich szereg tajemnic mocno zakorzenionych w przeszłości. Rozwikłanie tych zagadek nie jest sprawą prostą zwłaszcza, że wciąż pojawiają się kolejne pytania. Na część z nich odpowiedzi można znaleźć w drugim tomie.

W poprzedniej części zabrakło mi informacji dotyczących intrygującego plemienia Eperu, ale teraz myślę, że o to właśnie chodziło. To odkrywanie kolejnych skrawków historii Wędrowców, ich zwyczajów, zdolności, pochodzenia i możliwości nadaje barw opowieści, w której nadal na plan pierwszy wysuwa się związek Anny i Leo. Tym razem trochę w nim zawirowań, wzlotów i upadków, zwątpienia i radości. Na horyzoncie pojawia się też tajemniczy mężczyzna o imieniu Brian, którego rola nie jest prosta do odgadnięcia, ale wprowadza on zamęt i intryguje.

Bohaterowie są mocno zarysowani, lepiej niż w pierwszym tomie. Bardziej odbiera się ich emocje, intensywniej śledzi poczynania. Zaskoczyła mnie Anna, która odkrywa swoje inne oblicze. Nadal ma pewne rozterki i chwile zwątpienia, ale coraz częściej wykazuje się odwagą i siłą. Na dobre jej wyszła ta zmiana. Mimo to czasem jej zachowanie irytuje. Leo także wydaje się bardziej dojrzały, chociaż w jego zachowaniu pozostały chwile niepewności, gdy wolałabym by zawalczył, a nie odchodził ze spuszczoną głową. Z dużą siłą natomiast w ich życie wkracza Brian, który łączy w sobie cechy twardziela i wrażliwca, a to przyciągające połączenie. Nieco mroczny, skrywa tajemnice i z początku trudno rozszyfrować jego intencje a nawet, gdy ma się wrażenie, że się je poznało to bohater niczym magik wyciąga kolejną kartę. W tej części pojawia się też piękna i intrygująca kobieta o egzotycznie brzmiącym imieniu Dalila. Ona również odegra ważną rolę i wprowadzi nieco zamieszania.

Autorka rzuca bohaterów w wir wydarzeń, nie pozwalając ani przez chwilę odetchnąć. Wciąż coś się dzieje. Poznaje się nowych bohaterów, kolejne informacje o Wędrowcach, jest tajemnica, przyjaźń, miłość, choroba bliskiej osoby, są intrygi. Do tego należy dodać fakt, że między Anną i Leo wciąż iskrzy, tak jak to miało miejsce w poprzedniej części. Czy ich związek przetrwa trudne chwile?

„Habbatum” to emocjonujący powrót do losów Anny i Leo, do tajemniczego plemienia Eperu, do świata wciąż pełnego zagadek, intrygującego i niebezpiecznego. Warto dać się wciągnąć w lawinę wydarzeń i poznać Wędrowców. Ciekawa jestem, co jeszcze autorka trzyma w zanadrzu i jakie zadania czekają na bohaterów w kolejnym tomie.

http://wyczytane-ksiazki.blogspot.com/2018/12/habbatum-augusta-docher.html

Gdy Anna otwiera oczy widzi nieznane jej pomieszczenie, z którego później mimo prób nie może się wydostać. Gdzie się znajduje i z jakiego powodu? Niestety nie jest to zły sen, a smutna rzeczywistość. Przyszłość nie wygląda dobrze zwłaszcza, że Anna została oszukana przez kobietę, której zaufała. Nikt z jej najbliższych nie wie, gdzie się znajduje. Mogą sądzić, że nic złego...

"Czasami nie dostrzegamy pewnych rzeczy, dopóki nie zacznie nam ich brakować".


Ależ autorka namieszała drugim tomem cyklu "Wędrowcy" w życiu jego bohaterów. Mam wrażenie, że nieco przedobrzyła komplikując ich wzajemne relacje, ale jednocześnie wprowadziła więcej dynamiki w całej fabule, co spowodowało jeszcze większe wciągnięcie się mojej osoby w całą tę historię. Kolejne, ponad 500 stron cyklu pochłonęłam z prędkością światła.

Augusta Docher vel Beata Majewska to pseudonimy literackie polskiej pisarki. Jest mamą, żoną, córką i Ślązaczką. Kobieta wielu specjalności - plastyczka, księgowa, manicurzystka, ogrodnik, kura domowa i bizneswoman. Zadebiutowała w 2015 r. książką pt. "Eperu. Wędrowcy".

Anna została porwana przez Dorothy. Będąc z daleka od rodziny i ukochanego Leo, dowiaduje się, że jej porywaczka pochodzi z wrogiego plemienia Habbatum. Leo wraz z przyjaciółmi próbują zlokalizować miejsce przetrzymywania Anny, by odbić ją z wrogich rąk. Tymczasem, główna bohaterka poznaje w niewoli Briana, który odegra wielką rolę w jej życiu.

"Habbatum" to w porównaniu z "Eperu" zdecydowanie bardziej dynamiczna akcja, w której czytelnicy znajdą więcej zaskakujących wydarzeń, niż opisów pogłębiającej się relacji pomiędzy Anną, a Blackiem. To dobrze, że Augusta Docher w tej części postawiła właśnie na ten aspekt fabularny, gdyż czytanie kolejnych fragmentów o ich miłości, mogłoby wywołać znudzenie. Znudzenie, które raczej nie grozi podczas tej lektury, gdyż losy bohaterów ulegają różnym zawirowaniom, gdy pojawia się ten trzeci.

Augusta Docher po raz kolejny postawiła na to, co wszyscy znamy i lubimy, czyli uwikłanie się bohaterów w swoisty trójkąt miłosny. Jest to oczywiście sztampowy wątek, ale zawsze czyni fabułę bardziej atrakcyjną, wywołując tym samym wiele emocji. Brian staje na drodze szczęścia Anny i Leo, powodując pojawienie się w umyśle Anny wielu wątpliwości w temacie swoich uczuć. To oczywiście znany nam wszystkim schemat, którego jeśli mam być szczera, spodziewałam się po tym cyklu. W "Habbatum" jest także niezwykle burzliwie. Niedomówienia pomiędzy dwójką głównych bohaterów wywołują mnóstwo przykrych sytuacji i potrafią bardzo mocno zirytować czytelnika. Mam wrażenie, że autorka nieco przesadziła z tą płaszczyzną.

Dla czytelników "Eperu", "Habbatum" to niewątpliwie lektura obowiązkowa. A ja już wiem, co jeszcze czeka Wędrowców i czego ciekawego dowiem się o świecie bohaterów tego cyklu, dzięki lekturze trzeciej części pt. "Batawe", o której oczywiście również wam opowiem.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Czasami nie dostrzegamy pewnych rzeczy, dopóki nie zacznie nam ich brakować".


Ależ autorka namieszała drugim tomem cyklu "Wędrowcy" w życiu jego bohaterów. Mam wrażenie, że nieco przedobrzyła komplikując ich wzajemne relacje, ale jednocześnie wprowadziła więcej dynamiki w całej fabule, co spowodowało jeszcze większe wciągnięcie się mojej osoby w całą tę historię....

"Habbatum Wędrowcy"-długo się opierałam aby po nią sięgnąć,ponieważ świat fantastyki to nie dla mnie,już kilka pozycji z tego gatunku porzucałam.Tu jednak jest inaczej i bardzo się sama sobie zdziwiłam,że dotarłam do końca tej ponad 520-stronicowej książki."Habbatum" pomimo,że zaczęłam czytać od drugiego tomu bardzo dobrze się czytało,jest tu sporo akcji, książka zaskakuje, ma dużo wątków, bohaterów, są tu tajemnice i niewyjaśnione zdarzenia. Jedne powodowały we mnie wzruszenie,inne mnie wkurzały czy pojawiała się złość.
Jeśli ktoś lubi fantastykę ,odrobinę magii i niecodzienną akcję to polecam jak najbardziej.

"Habbatum Wędrowcy"-długo się opierałam aby po nią sięgnąć,ponieważ świat fantastyki to nie dla mnie,już kilka pozycji z tego gatunku porzucałam.Tu jednak jest inaczej i bardzo się sama sobie zdziwiłam,że dotarłam do końca tej ponad 520-stronicowej książki."Habbatum" pomimo,że zaczęłam czytać od drugiego tomu bardzo dobrze się czytało,jest tu sporo akcji, książka zaskakuje,...

Pomimo tego, że byłam ogromnie ciekawa dalszych losów Anny i Leo, objętość książki nieco mnie przeraziła. Niepotrzebnie! Podobnie jak w przypadku pierwszej części, „Habbatum” czyta się jednym tchem, niejednokrotnie do późnych godzin nocnych, czasami wczesnych godzin porannych… Trudno było mi się z nią rozstawać. Nawet biorąc pod uwagę fakt, iż postać Anny bywała irytująca, zwłaszcza jej naiwność.

Podobnie jak w przypadku pierwszej części, czytelnik ma okazję poznać odczucia obu bohaterów. Poszczególne rozdziały przeplatane są narracją z punktu widzenia Leo i Anny. Nie brakuje emocji, zaskakujących zwrotów akcji oraz kolejnych ciekawostek na temat tego, kim są Wędrowcy. Zakończenie książki jednomyślnie wskazuje na kolejne części, które z przyjemnością przeczytam i zrecenzuję.

Recenzja: http://mamao.pl/habbatum-augusta-docher/

Pomimo tego, że byłam ogromnie ciekawa dalszych losów Anny i Leo, objętość książki nieco mnie przeraziła. Niepotrzebnie! Podobnie jak w przypadku pierwszej części, „Habbatum” czyta się jednym tchem, niejednokrotnie do późnych godzin nocnych, czasami wczesnych godzin porannych… Trudno było mi się z nią rozstawać. Nawet biorąc pod uwagę fakt, iż postać Anny bywała irytująca,...

http://myfairybookworld.blogspot.co.uk/2017/04/augusta-docher-habbatum.html

''Habbatum'' to świetna kontynuacja serii, autorka obroniła się przed klątwą drugiego tomu i ta część jest dużo lepsza od ''Eperu''. Książkę świetnie się czyta, pomimo jej rozmiaru. Jest to lekka, pełna emocji książka z gatunku fantasy młodzieżowej, jednak starsi czytelnicy także znajdą w niej coś dla siebie. Zakończenie jest fenomenalne i zapowiada jeszcze więcej emocji w ''Batawe''.

http://myfairybookworld.blogspot.co.uk/2017/04/augusta-docher-habbatum.html

''Habbatum'' to świetna kontynuacja serii, autorka obroniła się przed klątwą drugiego tomu i ta część jest dużo lepsza od ''Eperu''. Książkę świetnie się czyta, pomimo jej rozmiaru. Jest to lekka, pełna emocji książka z gatunku fantasy młodzieżowej, jednak starsi czytelnicy także znajdą w niej coś...

Druga część sagi "Wędrowcy". Moim zdaniem lepsza - trochę kryminalna. Oczywiście dalej królują niezwykłe moce i tajemnice ale jednak.
Miłość Anny i Leo nieustannie wystawiona na próbę, pojawienie się innego mężczyzny, innej kobiety... No... Pani Docher nie oszczędza czytalnika. Kolejna gruba książka i kolejny raz zaskoczenie,że tak szybko da się przeczytać.
Jak potoczą się losy Anny która budzi się uwięziona? Kto ją uratuje? Czy pozostanie wierna swojemu Leo? "Kochać powinno się całym sercem, a nie tylko fragmentem."-kto kocha kogo całym sercem? Czy Wilczek zostanie stuprocentowym Wędrowcem? No i kim są ludzie z Habbatum?
Polecam przeczytać - jeśli podobało Wam się "Eperu" to druga część Was nie zawiedzie. Ja już planuje pobiec do biblioteki po "Batawe" - tam autorka obiecuje, że będą dalsze losy bohaterów...

Druga część sagi "Wędrowcy". Moim zdaniem lepsza - trochę kryminalna. Oczywiście dalej królują niezwykłe moce i tajemnice ale jednak.
Miłość Anny i Leo nieustannie wystawiona na próbę, pojawienie się innego mężczyzny, innej kobiety... No... Pani Docher nie oszczędza czytalnika. Kolejna gruba książka i kolejny raz zaskoczenie,że tak szybko da się przeczytać.
Jak potoczą...

Po tak tajemniczym zakończeniu części pierwszej - Eperu, z niecierpliwością czekałam na tom drugi Habbatum. I nie zawiodłam się. Kontynuacja również trzyma w napięciu, akcja toczy się szybciej, jest bardziej dynamiczna i nieprzewidywalna. Bardzo dużo dzieje się w życiu głównych bohaterów Anny i Leo, a także ich przyjaciół i rodziny. Cała książka aż kipi od emocji. Związek Anny i Leo jest bardzo silny, namiętny, pełen pasji, dlatego też wszystko przeżywają ze zdwojoną siłą. Dodatkowo pojawienie się Briana wywołuje wiele komplikacji w ich relacjach.
Uwielbiam sposób pisania autorki, przeplatanie opowieści raz pisane z punktu widzenia Anna, a raz Leo, daje nam pogląd na całą sytuację, pozwala poznać ich uczucia i emocje. A czytelnikom zapewnia cały pakiet wrażeń od strachu, złości, poczucia bezradności do radości, rozczulenia, zazdrości i poczucia pustki kiedy się kończy ostatnią stronę i okazuje się że to jeszcze nie koniec...

Po tak tajemniczym zakończeniu części pierwszej - Eperu, z niecierpliwością czekałam na tom drugi Habbatum. I nie zawiodłam się. Kontynuacja również trzyma w napięciu, akcja toczy się szybciej, jest bardziej dynamiczna i nieprzewidywalna. Bardzo dużo dzieje się w życiu głównych bohaterów Anny i Leo, a także ich przyjaciół i rodziny. Cała książka aż kipi od emocji. Związek...

„Habbatum” jest kontynuacją intrygującego, zaskakującego i olśniewającego „Eperu” Augusty Docher.
Wyobraźmy sobie, że budzimy się w nieznanym nam wcześniej sterylnym pomieszczeniu. Do pokoju wchodzi osoba, o której myśleliśmy, że możemy jej bezgranicznie ufać, a tymczasem okazuje się, że to ona nas więzi. W takiej właśnie sytuacji znalazła się Anna.
Leo za wszelką cenę chce uratować Annę. Dziewczynie na początku wydaje się to niemożliwe, ponieważ Dorothy nałożyła na jej rękę bransoletę, przez którą nie może wykorzystywać swoich umiejętności dłużej niż 5 minut. Każdej nocy ćwiczy, by pokazać ukochanemu, za pomocą swoich zdolności, gdzie jest więziona.
Sytuacja, w jakiej znajduje się dziewczyna, mocno odbija się na jej psychice. Jej zaufanie do ludzi zanika. Anna przestaje nawet wierzyć Leo.

Czy Leo odnajdzie Annę?
Gdzie Dorothy ukryła dziewczynę?
Czy zdolności Anny wystarczą, by ją uwolnić?
Kim są tytułowi „Habbatum”?
Jaki wpływ na akcję ratunkową będzie miał Brian?
Czy Anna odzyska zaufanie do ludzi?

Często mówi się, że połknęło się jakąś książkę w całości. Ja nie połknęłam „Habbatum”. To ono połknęło mnie.
Powieść czytałam z zapartym tchem, nie mogłam oderwać się od treści i tylko potrzeba snu sprawiła, że nie zarwałam dla książki nocy. Augusta Docher kolejnym tomem serii mnie nie zawiodła – napisała kontynuację jeszcze lepszą od pierwszego tomu.
Matka Anny jest bardzo intrygującą postacią. W głowie się nie mieści, ile razy córka napsuła jej krwi, a ona to wytrzymywała. Dodatkowo, mężczyźni ją krzywdzili, a mimo to ona była w stanie zaufać kolejnym. Jej postawa była godna podziwu.
Był taki fragment, który niestety bardzo źle mi się czytało. Nie było to spowodowane złym stylem pisania, czy nieodpowiednim doborem słów. Najzwyczajniej w świecie – przez te kilka stron chodziło o postać, której nie polubiłam. Choć wielokrotnie ta osoba robiła coś dobrego, kilka złych uczynków sprawiło, że nie byłam w stanie znieść choćby jednej strony, na której ta postać spędziła czas albo co gorsza rozmawiała z Anną. Autorka tak dobrze wykreowała tego bohatera, że za każdym razem, jak jego imię było wspominane, miałam ochotę rzucić coś o ścianę.
To, co autorka wykreowała bardzo mi się podoba, zwłaszcza, że tematyka powieści jest dość niecodzienna. Choć powieści fantastycznych na rynku wydawniczym jest bardzo wiele, to niewielka część z nich odnosi się do reinkarnacji, do poznawania świata w innych wcieleniach, a także do swego rodzaju klanów, a są to dwa z kilku motywów, które szczególnie w literaturze lubię.
Coś, co mnie na początku powieści poirytowało, to powtórzony schemat z poprzedniego tomu. Wprawiło mnie to w kolejną falę smutku i rozpaczy, a w czasie, gdy ja płakałam, bohaterowie się śmiali z tego, że przypomina to wydarzenie sprzed kilku miesięcy. Kilka razy nawet zdarzyło mi się krzyknąć gniewnie na niczego winną poduszkę czy kubek z kawą.
W książce muszę pochwalić, poza oczywiście świetną okładką, której dobór barw mnie zachwyca, to wartkość akcji. Nie ukrywam, że jestem przeciwniczką rozległych opisów krajobrazów w powieściach. Na szczęście w „Habbatum” nie ma zbyt wielu takich opisów, akcja jest kreowana rzez dużo ciekawych, zabawnych i czasem wzruszających dialogów, a opisy tylko dodają im uroku.
Jeżeli ktoś jeszcze nie był pewien, czy przeczytać „Eperu”, to zachęcam do zapoznania się z serią. Pierwszy tom był świetny, drugi jest genialny. Jaki będzie trzeci? Niesamowity? Nieziemski? Po tak świetnych dwóch częściach, z niecierpliwością czekam, na możliwość przeczytania kontynuacji serii o Wędrowcach.
Recenzja została napisana dla portalu szczecinczyta.pl/

„Habbatum” jest kontynuacją intrygującego, zaskakującego i olśniewającego „Eperu” Augusty Docher.
Wyobraźmy sobie, że budzimy się w nieznanym nam wcześniej sterylnym pomieszczeniu. Do pokoju wchodzi osoba, o której myśleliśmy, że możemy jej bezgranicznie ufać, a tymczasem okazuje się, że to ona nas więzi. W takiej właśnie sytuacji znalazła się Anna.
Leo za wszelką cenę chce...

Dostałam w prezencie cały zestaw książek pisarki...chyba najgorzej trafiony prezent. Wynudziłam się przewidywalnymi fabułami

Dostałam w prezencie cały zestaw książek pisarki...chyba najgorzej trafiony prezent. Wynudziłam się przewidywalnymi fabułami

Nowi wrogowie. Duże emocje. Dużo akcji. Dużo ciekawych informacji o niezwykłych ludziach, ich świecie oraz umiejętnościach.

Nowi wrogowie. Duże emocje. Dużo akcji. Dużo ciekawych informacji o niezwykłych ludziach, ich świecie oraz umiejętnościach.