Jest to całkowicie normalne w bibliotekach, których działalność opiera się na wypożyczaniu książek ludziom. Co innego instytucje w rodzaju Biblioteki Narodowej, która z założenia ma gromadzić i zachować na wieki wszystko, cokolwiek wydrukowano - w takim przypadku sama myśl o wyrzuceniu jest zbrodnią. Ale w typowej bibliotece publicznej nie ma magazynów na wszystko, gromadzi się to, co jest ludziom przydatne, co jest wypożyczane. I każda taka biblioteka co jakiś czas pozbywa się niektórych książek, nie tylko tych zniszczonych, ale też nieaktualnych (dotyczy głównie księgozbioru naukowego) i tych, których nikt nie chce czytać i tylko niepotrzebnie zajmują miejsce. Przy czym nie spotkałam się z sytuacją, by pozbywać się książek, które kurzyły się bezużytecznie zaledwie przez rok - zwykle jest to okres nieco dłuższy, a ponadto zwraca się uwagę na to, z jakiego powodu książka mogła być nieczytana (np. zapodziała się w niewłaściwym dziale i była nieznajdowalna lub jest kilka egzemplarzy i tylko przypadek sprawił, że ten nie jest czytany, ale tytuł generalnie nadal jest chodliwy) i czy może w dającej się przewidzieć przyszłości powrócić do łask czytelników.

Odrębną kwestią jest to, w jaki sposób biblioteka pozbywa się zbędnych książek i tu można spotkać różne rozwiązania, od skupu makulatury, po przekazanie potrzebującym lub całkowite uwolnienie.

Jest to całkowicie normalne w bibliotekach, których działalność opiera się na wypożyczaniu książek ludziom. Co innego instytucje w rodzaju Biblioteki Narodowej, która z założenia ma gromadzić i zachować na wieki wszystko, cokolwiek wydrukowano - w takim przypadku sama myśl o wyrzuceniu jest zbrodnią. Ale w typowej bibliotece publicznej nie ma magazynów na wszystko, gromadzi...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej