Żyjemy dziś w wolnym świecie i każdy ma swoje prawa. Nie powinno być tak,że ludzie biedniejsi są gorzej traktowani,albo uważani są za tzw."margines społeczny". A gdybyśmy się znaleźli w takiej sytuacji,że stracilibyśmy wszystkie oszczędności i znaleźli się "pod mostem"? Też nie mielibyśmy pieniędzy i to nas by uważano za gorszych.
Dlaczego praca sprzątaczki,czy też śmieciarza uważana jest za poniżającą?To,że ktoś nie był na studiach,nie znaczy,że jest poniżej czyjegoś poziomu.
Teoretycznie mówi się, że "żadna praca nie hańbi".Pod warunkiem, że jest uczciwa.To prawda.Ważne, by mieć pracę,a nie oceniać jaka ona jest.Przy takim dużym bezrobociu jakie jest w dzisiejszych czasach, trzeba się cieszyć ze wszystkich wolnych posad.

Każdy potrafi oceniać ludzi...A tak trudno nam zrozumieć drugiego człowieka. Tylko gdy sami znajdziemy się w danej beznadziejnej sytuacji zrozumiemy problemy innych.Łatwo mówić,że się komuś współczuje,ale czy robimy coś,by tej osobie pomóc?Czy tylko rzucamy puste słowa na wiatr?

Nikt nie ma prawa nami rządzić,niezależnie z jakiego stanu społecznego pochodzimy...

Żyjemy dziś w wolnym świecie i każdy ma swoje prawa. Nie powinno być tak,że ludzie biedniejsi są gorzej traktowani,albo uważani są za tzw."margines społeczny". A gdybyśmy się znaleźli w takiej sytuacji,że stracilibyśmy wszystkie oszczędności i znaleźli się "pod mostem"? Też nie mielibyśmy pieniędzy i to nas by uważano za gorszych.
Dlaczego praca sprzątaczki,czy też...

Każdy człowiek względem drugiego człowieka jest taki sam. Status społeczny, status materialny, wykształcenie - wszystko to można zdobyć/osiągnąć/zmienić. Nie każdy ma jednak ku temu okazję. Życie jest przewrotne. Jedni mają lepiej, łatwiej, inny muszą pokonać podwójny, a nawet i potrójny trud, aby coś osiągnąć.
Ale nikt, zwłaszcza ten, komu los sprzyja, nie ma prawa decydować o życiu - "nieżyciu" innego człowieka. Nikt z nas bowiem, nie chciał, by o jego życiu decydowali inni. Każdy z Nas chce być kowalem własnego losu, nie zaś być wtłoczonym w sztywne struktury, które sterują jego życiem.

Każdy człowiek względem drugiego człowieka jest taki sam. Status społeczny, status materialny, wykształcenie - wszystko to można zdobyć/osiągnąć/zmienić. Nie każdy ma jednak ku temu okazję. Życie jest przewrotne. Jedni mają lepiej, łatwiej, inny muszą pokonać podwójny, a nawet i potrójny trud, aby coś osiągnąć.
Ale nikt, zwłaszcza ten, komu los sprzyja, nie ma prawa...

Wyższa pozycja społeczna i finansowa nie upoważnia nikogo do decydowania o losie innego człowieka z przynajmniej dwóch względów:
1. wyższa pozycja społeczna i finansowa nie jest wykładnikiem mądrości i nieomylności,
2. wyższa pozycja społeczna i finansowa nie uprawnia do ograniczania wolności innych osób.
Każdy z nas żyje własnym życiem i sam powinien kształtować swoje życie osobiste i społeczne, ponosząc za nie odpowiedzialność. Często o czyimś losie decyduje przypadek, zbieg okoliczności-to zrozumiałe. Ale czy można zaakceptować fakt, gdy ktoś próbuje na siłę wyreżyserować cudzą biografię wbrew woli jednostki? Owszem, zdarzają się osoby nieporadne życiowo, błądzące, którym przydałaby się wskazówka, dobra rada. Nasza ingerencja w życie takiego człowieka powinna ograniczyć się do zasugerowania pewnych możliwych rozwiązań, do wskazania zalet i wad wyboru różnych opcji, do podpowiedzenia - naszym zdaniem słusznych- rozwiązań. Ostateczny kierunek swojemu życiu wyznacza każdy sam, nawet gdy obrana droga prowadzi nas nie tam, gdzie byśmy chcieli i przychodzi nam ponosić konsekwencje nietrafionych decyzji.

Wyższa pozycja społeczna i finansowa nie upoważnia nikogo do decydowania o losie innego człowieka z przynajmniej dwóch względów:
1. wyższa pozycja społeczna i finansowa nie jest wykładnikiem mądrości i nieomylności,
2. wyższa pozycja społeczna i finansowa nie uprawnia do ograniczania wolności innych osób.
Każdy z nas żyje własnym życiem i sam powinien kształtować swoje...

Prawo,prawo cały czas słyszymy ,tylko to prawo nie jest dla wszystkich. Jest dla bogaczy ,którzy niejednokrotnie wykorzystują swa sytuację aby kierować życiem innych,tych słabszych,biedniejszych,bezbronnych.Kto im dał takie prawo? My ,my wszyscy,którzy się temu nie sprzeciwiamy,z obawy o posadę itp.Każdy ma prawo odpowiadać za siebie i kierować własnym życiem.Nie wolno na siłę kogoś uszczęśliwiać gdyż można uczynić więcej szkody.Czy można uszczęśliwić dziecko zabierając je od matki,nie ważne że nie stać jej na wszystko ,łączy ich przecież nierozerwalna więź,miłość....Zacznijmy myśleć o innych i kochajmy innych ludzi,a przede wszystkim zacząć trzeba kierować się dobrem innych.

Prawo,prawo cały czas słyszymy ,tylko to prawo nie jest dla wszystkich. Jest dla bogaczy ,którzy niejednokrotnie wykorzystują swa sytuację aby kierować życiem innych,tych słabszych,biedniejszych,bezbronnych.Kto im dał takie prawo? My ,my wszyscy,którzy się temu nie sprzeciwiamy,z obawy o posadę itp.Każdy ma prawo odpowiadać za siebie i kierować własnym życiem.Nie wolno na...

Pieniądze to nie wszystko, dlatego nie można tylko z ich powodu decydować o czyimś losie. Ludzkie życie jest nieodgadnione i nie można przewidzieć jego biegu.

Pieniądze to nie wszystko, dlatego nie można tylko z ich powodu decydować o czyimś losie. Ludzkie życie jest nieodgadnione i nie można przewidzieć jego biegu.

"Ludzie uważali, że święte i ważne jest nie to piękno świata bożego, dane dla szczęścia wszystkich istot- piękno, które usposabia do pokoju, zgody i miłości, ale święte i ważne jest to, co oni sami wymyślili, żeby jedni panować na drugimi."
~Lew Tołstoj

Jakże aktualne są wciąż słowa Lwa Tołstoja. Z historii znamy nieliczoną ilość przypadków, kiedy jeden człowiek, dobrze usytuowany społecznie, czy finansowo- decyduje o losie innej osoby. Poczynając od niewolnictwa w starożytności, przez feudalizm w średniowieczu, po obozy koncentracyjne podczas II wojny światowej. Ludzie przychodzą na świat i umierają tak samo, kto więc dał prawo do wywyższania jednych nad drugimi?! Każdy człowiek ma swoją niezbywalną i absolutną godność, której nie da się zabić. Jakże człowiek może decydować o drugim człowieku, nie mając nawet władzy nad samym sobą. Bo czyż, może on zaplanować całe swoje życie, odwlec swoją śmierć? Nikt nie ma prawa rozporządzać losem i życiem drugiej osoby. Wszyscyśmy zostali stworzeni z sercami, w których zapisane jest piękno świata bożego, ukierunkowani na piękno, prawdę i dobro. Jakże się więc do tego mają przywileje społeczne, czy wielkie rachunki na kontach bankowych. W jakim momencie człowiekowi dane zostało prawo władania losem innych. Jakże możliwe, że człowiek człowiekowi zgotował ten los?!

Kinga Żak

"Ludzie uważali, że święte i ważne jest nie to piękno świata bożego, dane dla szczęścia wszystkich istot- piękno, które usposabia do pokoju, zgody i miłości, ale święte i ważne jest to, co oni sami wymyślili, żeby jedni panować na drugimi."
~Lew Tołstoj

Jakże aktualne są wciąż słowa Lwa Tołstoja. Z historii znamy...

„Nikt, nigdy, za nikogo nie powinien decydować!” (poza „oczywistymi” sytuacjami oczywiście) – budzi mój sprzeciw.

Pamiętam piękną Elkę, za którą uganiała się cała dzielnica. Nie była zbyt rozwiązła, ale na tyle kochliwa, żeby jednemu mężczyźnie urodzić 5 dzieci. Dzieci trafiły do domu dziecka, bo Elce znudziło się macierzyństwo i zwiała od nich „za góry i lasy”, a tatuś wolał towarzystwo kumpli od kieliszka niż opiekę nad „małolatami”.Dorosły „Małolaty” i poszły w ślady Elki, mimo, że ślad dawno po niej zaginął.

Pamiętam Magdę, która przynajmniej raz w miesiącu „wyła z bólu”: że nie prosiła się na ten świat, że nie wybierała TAKIEGO życia, że nikt nie miał prawa „obdarzać” jej TAKIM życiem i zadawała filozoficzne pytanie: „DLACZEGO?”. Na to pytanie nie odpowiedział jej żaden psycholog.

Pamiętam Jadwigę – niespełna rozumu, który to rozum dostała w posagu od taty i mamy. Jadwiga dzielnie podtrzymywała tradycję i przekazywała dziedzictwo swym potomkom. Dziś siedzi w więzieniu, bo sąd nie uznał jej za „niepoczytalną”, a dzieci wychowuje „z pełnym rozumem” – System.

Pamiętam Roberta, który jako małe dziecko usłyszał od ojca: „Nie mój jesteś!”. Dziś nie jest i swój. Nie zdołał siebie udomowić. Zadomowiła go gorzałka – jedyna kochanka, która co rano szepcze mu do ucha: „Jesteś mój – na zawsze!”

Patologia? Oczywiście, ale w ramach prawa, w ramach NIE WTRĄCANIA się innych, w ramach nie decydowania za innych.

Ludziom dano rozum i sumienie. Czasem powinno dać się sterylizację.

„Nikt, nigdy, za nikogo nie powinien decydować!” (poza „oczywistymi” sytuacjami oczywiście) – budzi mój sprzeciw.

Pamiętam piękną Elkę, za którą uganiała się cała dzielnica. Nie była zbyt rozwiązła, ale na tyle kochliwa, żeby jednemu mężczyźnie urodzić 5 dzieci. Dzieci trafiły do domu dziecka, bo Elce znudziło się macierzyństwo i zwiała od nich „za góry i lasy”, a tatuś...

"Słuchaj stary, wiem że bardzo się napracowałeś aby kupić ten samochód ale zarabiasz 200zł mniej niż ja po za tym mam droższy dom i więcej na koncie oszczędnościowym w takim razie mam prawo decydować o twoimi losie. Wiesz dasz mi ten samochód bo twoim przeznaczeniem są wieczne podróże PKS. Acha, wspomniałem że twoją żona to niezłą laska? No właśnie... musisz wziąć rozwód bo JA ja chcę. A na obiad zjesz frytki"
HALO, coś tu nie jest OK. Każdy jest bogiem swego losu i nikt nie ma prawa podejmować za niego decyzji- Oczywiście nie mam nic do pomagania potrzebującym.

"Słuchaj stary, wiem że bardzo się napracowałeś aby kupić ten samochód ale zarabiasz 200zł mniej niż ja po za tym mam droższy dom i więcej na koncie oszczędnościowym w takim razie mam prawo decydować o twoimi losie. Wiesz dasz mi ten samochód bo twoim przeznaczeniem są wieczne podróże PKS. Acha, wspomniałem że twoją żona to niezłą laska? No właśnie... musisz wziąć rozwód bo...

„Żyjmy i dajmy żyć innym”
Czasy niewolnictwa to relikt przeszłości i współcześnie NIKT nie powinien decydować o życiu drugiej osoby. Jedyne wyjątki od tej reguły to sfera rodzic-dziecko, osoby starsze, zniedołężniałe, chore i niepełnosprawne. Pozycja społeczna czy sytuacja finansowa jednej osoby nie decyduje o jego niższej wartości w porównaniu do osoby, która tych problemów nie ma. A często jest nawet odwrotnie.

„Żyjmy i dajmy żyć innym”
Czasy niewolnictwa to relikt przeszłości i współcześnie NIKT nie powinien decydować o życiu drugiej osoby. Jedyne wyjątki od tej reguły to sfera rodzic-dziecko, osoby starsze, zniedołężniałe, chore i niepełnosprawne. Pozycja społeczna czy sytuacja finansowa jednej osoby nie decyduje o jego niższej wartości w porównaniu do osoby, która tych...