Ja na wycieczkę po Europie najchętniej wybrałabym się z Juliuszem Verne'm. Dlaczego akurat z nim? Ponieważ moim zdaniem jest on jednym z pisarzy najbardziej zachęcającym do podróży. Oczywiście nie musiałaby to być podróż po lądzie, znając Verne'a moglibyśmy użyć statku podwodnego lub balona. Prawdopodobne byłoby także to iż cała nasza przygoda polegałaby na zwiedzeniu całej Europy w jak najkrótszym czasie i z pewnością byłaby wynikiem zakładu. Po drodze poznaliśmy również niesamowitych przyjaciół autora. Jestem pewna, ze wszystko to byłoby długo przeze mnie zapamiętane ;)

Ja na wycieczkę po Europie najchętniej wybrałabym się z Juliuszem Verne'm. Dlaczego akurat z nim? Ponieważ moim zdaniem jest on jednym z pisarzy najbardziej zachęcającym do podróży. Oczywiście nie musiałaby to być podróż po lądzie, znając Verne'a moglibyśmy użyć statku podwodnego lub balona. Prawdopodobne byłoby także to iż cała nasza przygoda polegałaby na zwiedzeniu...

W podróż w Europę wybrać bym się chciała,
z mistrzem Mickiewiczem wiele państw bym zwiedzała.
A czemu wieszcza właściwie wybrałam?
Bo tego Adasia od zawsze kochałam!
Jego wschodnie wyprawy pięknie opisane,
przez wielu czytelników w duchu oklaskiwane.
Pozwiedzać, zobaczyć z okiem romantyka,
to na wyprawę świetna taktyka.
On wiele zwiedził krajów Europy,
więc to nie byłyby dla niego kłopoty.
Wspomniałby Paryż, Szwajcarię, Włochy
a opis tych miejsc nie byłby płochy.
Może jakiś poemat nowy by się stworzył,
a sam Mickiewicz na nowo by ożył.
Nowe miejsca byśmy razem może odkryli,
bohaterów europejskich kilku stworzyli.
A te szczegóły naszej wyprawy,
może doczekały by się literackiej oprawy.
Na Polach Elizejskich byśmy marzyli
podróżując razem tacy szczęśliwi.

W podróż w Europę wybrać bym się chciała,
z mistrzem Mickiewiczem wiele państw bym zwiedzała.
A czemu wieszcza właściwie wybrałam?
Bo tego Adasia od zawsze kochałam!
Jego wschodnie wyprawy pięknie opisane,
przez wielu czytelników w duchu oklaskiwane.
Pozwiedzać, zobaczyć z okiem romantyka,
to na wyprawę świetna taktyka.
On wiele zwiedził krajów Europy,
więc to nie byłyby...

Gdybym miała się wybrać na podróż ze sławnym pisarzem, z pewnością wybrałabym Christofera Paolini. Czemu? Przede wszystkim ma wspaniałą wyobraźnię. Jest też dość młody, i z tego faktu cieszyłabym się najbardziej - nie byłby zbyt poważny podczas podróży, i można by było się z nim pośmiać. Mógłby też opowiedzieć mi coś o sobie. Zawsze ciekawiło mnie jakie miał natchnienie pisząc "Eragona" i dalsze jego części. Z pewnością miał wtedy inne problemy na karku: matura, uczenie się... Podziwiam Christofera Paolini, i wiele bym oddała móc z nim podróżować. Moglibyśmy nawet pojechać do jego ojczystego kraju - pokazałby mi wtedy jego dom, rodzinę, i inne sprawy. Uważam że jest to najlepszy autor z którym mogłabym spędzić podróż po Europie.

Gdybym miała się wybrać na podróż ze sławnym pisarzem, z pewnością wybrałabym Christofera Paolini. Czemu? Przede wszystkim ma wspaniałą wyobraźnię. Jest też dość młody, i z tego faktu cieszyłabym się najbardziej - nie byłby zbyt poważny podczas podróży, i można by było się z nim pośmiać. Mógłby też opowiedzieć mi coś o sobie. Zawsze ciekawiło mnie jakie miał natchnienie...

Ba, Europa. Ale w którą stronę? Jeśli na północ, w skandynawskie pustki i chłody to z kimś, czyja proza jest równie oszczędna i klarowna, jak norweskie fiordy. I równie mocna. Czyli może pani Alice Munro. Albo po prostu z Ziemowitem Szczerkiem, bo z nim ta podróż miałaby szansę być mocno niesztamopowa.
Jeśli na zachód Europy to pouczająca mogłaby być wyprawa z Markiem Twainem. Ale cóż, w duchy nie wierzę, więc z życjących ciekawie byłoby z Joanną Bator. Chętnie spojrzałabym na "starą" Europę przez pryzmat jej obserwacji.

Na południe Europy potrzeba kogoś, kto nie zamęczy ciąganiem po zabytkach i pozwoli pochodzić poza utartymi szlakami. Odpowiednią osobą wydaje się Stefan Chwin. Mam wrażenie, że on już tam był i widział wszystko to, co kulturalny Eeuropejczyk widzieć powinien i nie musi już po raz drugi oglądać Wenecji albo Akropolu. Natomiast jego wiedza byłaby doskonałym uzupełnieniem wędrówki po Apulii czy innej Macedonii.

A na wschód zabrałabym się z panem Andrzejem Sapkowskim, bo wydaje mi się, że ciekawie byłoby odkrywać te tereny właśnie z nim.

Ba, Europa. Ale w którą stronę? Jeśli na północ, w skandynawskie pustki i chłody to z kimś, czyja proza jest równie oszczędna i klarowna, jak norweskie fiordy. I równie mocna. Czyli może pani Alice Munro. Albo po prostu z Ziemowitem Szczerkiem, bo z nim ta podróż miałaby szansę być mocno niesztamopowa.
Jeśli na zachód Europy to pouczająca mogłaby być wyprawa z Markiem...

Jeśli podróżować to tylko z Witoldem Gombrowiczem. Móc wybrać się jak on w dziewiczy rejs do Ameryki Południowej. Zobaczyć jak artysta radzi sobie w Argentynie, często też żyjąc na granicy ubóstwa (słynne zjadanie trupa, czyli chodzenie na stypy przypadkowych osób). W swoich dziennikach barwnie opisuje Buenos Aires, uczestniczy w wystawach, wieczorkach poetyckich. Poznaje wielu interesujących ludzi.
Nawet zwyczajne "włóczenie się bez celu", czy wpadanie do knajpek byłoby niesamowitym przeżyciem. Okazja by przejść wzdłuż ulicznych kramów, poczuć zapach egzotycznych przypraw, owoców. Uczestniczyć w festiwalach i lokalnych świętach. Marzenie!

Później podróż do Francji, Vence. Ujrzeć Gombrowicza u szczytu sławy, już nie pisarzynę starającego się powiązać koniec z końcem. Możliwość zobaczenia jego wzlotów i upadków, obserwowanie całego procesu twórczego - bezcenne. Oprócz tego podziwiać zachwycający krajobraz, poznawać uroki tamtejszej okolicy. I mieć u boku TAKIEGO przewodnika!

Cenię sobie twórczość Gombrowicza. Miał swój własny, nowatorski styl. Nie bał się mówić tego co myśli. Wiele wiedział o życiu i świecie. Bez wątpienia podróżowanie z nim, byłoby przygodą życia.

Jeśli podróżować to tylko z Witoldem Gombrowiczem. Móc wybrać się jak on w dziewiczy rejs do Ameryki Południowej. Zobaczyć jak artysta radzi sobie w Argentynie, często też żyjąc na granicy ubóstwa (słynne zjadanie trupa, czyli chodzenie na stypy przypadkowych osób). W swoich dziennikach barwnie opisuje Buenos Aires, uczestniczy w wystawach, wieczorkach poetyckich. Poznaje...

W podróż do Włoch i Francji? Zdecydowanie ze Zbigniewem Herbertem. Ja wiem, to żaden problem zapakować sobie do walizki "Barbarzyńcę w ogrodzie", " Martwą naturę z wędzidłem" czy " Labirynt nad morzem" i z tomikami w ręku zagłębić się w śródziemnomorskie zabytki.
Ale jak to byłaby frajda mieć obok siebie samego Mistrza i z jego ust dosłownie spijać te wiadomości, które każdy może przeczytać sobie w książce.
A może miałabym to szczęście i wędrowalibyśmy w trójkę? Bo razem z nami w podróż zabrałby się Pan Cogito? To byłaby podróż jedyna w swoim rodzaju, z której na pewno wyniosłabym o wiele więcej, niźli z samej tylko lektury.

W podróż do Włoch i Francji? Zdecydowanie ze Zbigniewem Herbertem. Ja wiem, to żaden problem zapakować sobie do walizki "Barbarzyńcę w ogrodzie", " Martwą naturę z wędzidłem" czy " Labirynt nad morzem" i z tomikami w ręku zagłębić się w śródziemnomorskie zabytki.
Ale jak to byłaby frajda mieć obok siebie samego Mistrza i z jego ust dosłownie spijać te wiadomości, które...

Pierwsza myśl jaka przychodzi mi do głowy, to mistrz reportażu - Jacek Hugo Bader.

Dlaczego akurat ten pisarz..? Przede wszystkim dlatego, że jest to prawdziwy reportażysta z krwi i kości, który opisuje w swych książkach świat takim, jaki jest on naprawdę, nie zaś tak, by wywołał zainteresowanie i sztuczną ciekawość czytelników. Chciałabym nauczyć się postrzegania życia właśnie w ten sposób, który pozwala dostrzegać to, czego inni nie widzą. Badera nie interesują zabytki, cuda architektury, muzea, sztuczne budowle, które służą jedynie pstryknięciu sobie na ich tle kolejnej fotki do albumu lub na Facebooka. Interesują go ludzie, ich historie, ich zwykłe i szare domy, który są ich królestwem. Interesuje go prawda, często brudna i smutna, zawsze jednak niezmiernie ciekawa. Czyż można zatem mieć lepszego towarzysza podróży..?

Poza tym chciałabym zobaczyć tego pisarza przy jego pracy. Jak rozmawia z ludźmi, jak sobie ich zjednuje, jak wybiera tematy i w jaki sposób dociera tam, gdzie nikt wcześniej nie dotarł, gdyż nawet przez głowę nie przeszła mu myśl, że właśnie w taki miejscu mogą kryć się ciekawe historie.

Jeśli chodzi zaś o samą podróż, to zdecydowanie chciałabym udać się z tym pisarzem na wschód naszego kontynentu, tam gdzie Europa styka się z Azją, gdzie wciąż nie dotarł, bynajmniej nie w takim stopniu jak u Nas, konsumpcjonizm i sztuczność świata Zachodu. Myślę, że to są najpiękniejsze i najciekawsze miejsca, do których trzeba się spieszyć by je odwiedzić, póki wciąż jeszcze istnieją. To takie trochę współczesne "nieodkryte lądy"..Myślę, że fajnie byłoby poczuć się choć przez chwilę, ich pierwszym, literackim odkrywcą..

Pierwsza myśl jaka przychodzi mi do głowy, to mistrz reportażu - Jacek Hugo Bader.

Dlaczego akurat ten pisarz..? Przede wszystkim dlatego, że jest to prawdziwy reportażysta z krwi i kości, który opisuje w swych książkach świat takim, jaki jest on naprawdę, nie zaś tak, by wywołał zainteresowanie i sztuczną ciekawość czytelników. Chciałabym nauczyć się postrzegania życia...

Oczywiście z Nicholasem Sparksem. Jestem pewna, że pokazałby mi romantyczne oblicze rodzimego kontynentu. Odkrywalibyśmy razem kolejne cudowne miejsce i podziwiali coraz to nowe zabytki. Podczas przemieszczania się z jednego miejsca do drugiego czytałby mi swoje powieści i opowiadał jak je tworzył. Kto wie może w czasie wycieczki napisałby kolejną powieść, a jedna z bohaterek miałaby moje cechy charakteru?

Oczywiście z Nicholasem Sparksem. Jestem pewna, że pokazałby mi romantyczne oblicze rodzimego kontynentu. Odkrywalibyśmy razem kolejne cudowne miejsce i podziwiali coraz to nowe zabytki. Podczas przemieszczania się z jednego miejsca do drugiego czytałby mi swoje powieści i opowiadał jak je tworzył. Kto wie może w czasie wycieczki napisałby kolejną powieść, a jedna z...

Ja zdecydowanie wybrałabym Janusza Rudnickiego.
Dlaczego? Jest obserwatorem, zauważa rzeczy,których ja za pewne bym nigdy nie dostrzegła. Ma spojrzenie na świat jasne, pewne i ironiczne. Podróż po europie ironiczna? Czemu nie! Zawsze przygoda, zawsze inna. Historie jakie Rudnicki potrafi opowiadać, sytuacje jakie przedstawiać to byłoby coś niesamowitego i zdecydowanie odmiennego. Europa inaczej z Januszem Rudnickim- jestem bardzo na TAK!

Ja zdecydowanie wybrałabym Janusza Rudnickiego.
Dlaczego? Jest obserwatorem, zauważa rzeczy,których ja za pewne bym nigdy nie dostrzegła. Ma spojrzenie na świat jasne, pewne i ironiczne. Podróż po europie ironiczna? Czemu nie! Zawsze przygoda, zawsze inna. Historie jakie Rudnicki potrafi opowiadać, sytuacje jakie przedstawiać to byłoby coś niesamowitego i zdecydowanie...

W podróż po Europie najchętniej wybrałabym się z Danem Brownem. Jestem pewna, że szczegółowo opisałby mi wszystkie zabytki i ich historię. Może nawet odkrylibyśmy jakiś sekret?
Brown jest bardzo kontrowersyjnym pisarzem, ponieważ nie waha się, wplatać do swoich historii wątków, ukazujących w złym świetle Kościół. Mimo tego, że jestem osobą wierzącą, uważam, że zwiedzanie z nim byłoby bardzo interesujące. Niechętnie chodzę do muzeum i innych miejsc, gdzie można podziwiać sztukę, ale myślę, że Dan z łatwością by mnie zainteresował wielowiekowymi zabytkami.
Żona Dana – Blythe, także interesuje się sztuką, więc sądzę, że z chęcią chciałaby nam towarzyszyć.
Kto wie, może dzięki tej wyprawie, powstałaby nowa książka Browna?

W podróż po Europie najchętniej wybrałabym się z Danem Brownem. Jestem pewna, że szczegółowo opisałby mi wszystkie zabytki i ich historię. Może nawet odkrylibyśmy jakiś sekret?
Brown jest bardzo kontrowersyjnym pisarzem, ponieważ nie waha się, wplatać do swoich historii wątków, ukazujących w złym świetle Kościół. Mimo tego, że jestem osobą wierzącą, uważam, że zwiedzanie z...