Angela z Elektronicznego miasteczka. 
Codziennie wstaje rano, wyłącza budzik na telefonie i widzi multum powiadomień z book mediów. Szybko wstaje, przecież tak wczesna pobudka ma jej dać dodatkowe trzydzieści minut na książkę. Najlepiej czyta jej się o tej porze, gdy otacza ją jeszcze cisza zaspanego świata, a jedyny dźwięk to szeleszczenie przerzucanych stron i jej oddech. Potem sprawdza co działo się w świecie, gdy spała i rusza w dzień. Po pracy wraca do domu, w autobusie ma czas na posłuchanie ostatnio zaczętego audiobooka i czuje się jak main character ze słuchawkami na uszach. Słońce mocno świeci spomiędzy chmur. Angela uśmiecha się do siebie, bo wie, że będzie mogła poczytać na świeżym powietrzu w towarzystwie swoich psiaków. Robiąc obiad zerka na swój bookstagram i odwiedza znajomych, by spojrzeć co ciekawego czytają. Wieczorem siada przed laptopem, włącza portal lubimyczytac.pl i pisze w końcu recenzję książki, którą udało jej się dziś skończyć. Przegląda inne opinie, sprawdza jakie nowości się pojawiły i zerkną na interesujący ją artykuł. Kładąc się do łóżka włącza aplikację do muzyki, znajduje playlistę stworzoną do ulubionej powieści i zasypia snując nowe zakończenia ukochanych historii. 

Angela z Elektronicznego miasteczka. 
Codziennie wstaje rano, wyłącza budzik na telefonie i widzi multum powiadomień z book mediów. Szybko wstaje, przecież tak wczesna pobudka ma jej dać dodatkowe trzydzieści minut na książkę. Najlepiej czyta jej się o tej porze, gdy otacza ją jeszcze cisza zaspanego świata, a jedyny dźwięk to szeleszczenie przerzucanych stron i jej oddech....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

 Wynalezienie synchrobooków ulepszyło mój świat🌍
Słucham wszędzie, kiedy jadę autem, ćwiczę, sprzątam i gotuję👂🏻
Każdego dnia nie mogę się doczekać co będzie⁉️
Wyszukuję informacje o książkach wśród znajomych żywych lub wirtualnych. Nie zapominam o blogach i serwisach czytelniczych🖥️
Wyszukuję nowości na Legimi📍
Kupuję papierowe wersje tylko ulubionych autorów📚
Rozmawiam o książkach ze wszystkimi, którzy chcą słuchać i dzielą się swoimi spostrzeżeniami👄
Uwielbiam spotkania on-line z autorami książek. Obserwuje ich profile w mediach społecznościowych na różnych platformach. W obecnych czasach dostęp do książek jest o wiele lepszy📱
Na bieżąco można sprawdzać absolutnie wszystko 💻
Najlepsze prezenty jakie dostaję to książki 📖 

 Wynalezienie synchrobooków ulepszyło mój świat🌍
Słucham wszędzie, kiedy jadę autem, ćwiczę, sprzątam i gotuję👂🏻
Każdego dnia nie mogę się doczekać co będzie⁉️
Wyszukuję informacje o książkach wśród znajomych żywych lub wirtualnych. Nie zapominam o blogach i serwisach czytelniczych🖥️
Wyszukuję nowości na Legimi📍
Kupuję papierowe wersje tylko ulubionych autorów📚
Rozmawiam o...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Współczesny Czytelnik wstaje wcześnie, żeby jak najszybciej zacząć pracę i móc zarobić na poszerzenie biblioteczki. Czy je śniadanie sam czy pogrąża się w rozmyślaniach? Nie. Współczesny Czytelnik podczas smażenia jajecznicy włącza audiobook i może nawet uda mu się nie przepalić śniadania i wypić kawę. Załóżmy dalej, że Współczesny Czytelnik jest dobrym pracownikiem i nie przegląda w pracy nowości w Empiku oraz polecajek na Lubimyczytać, a ciężko pracuje. Co robi po pracy? Załóżmy, że tego dnia chce się uspołecznić i umawia się na kawę... tylko z kim? Z kolegą Współczesnego Czytelnika - Czytelnikiem Niecyfrowym! A cóż to ten kolega przyniósł? Jak zwykle wziął ze sobą książkę dla naszego Współczesnego Czytelnika co by ten nie czytał tylko z tego ekranu, a mógł też podelektować się czytaniem czując odpowiedni ciężar literacki. No cóż, nasz Współczesny Czytelnik wraca już do domu, robi te wszystkie nieczytalnicze rzeczy, które robić muszą ludzie i scrolluje telefon (tak, Współcześni Czytelnicy to robią), gdzie natrafia na swojego ulubionego Instagramera pokazującego co ostatnio przeczytał - kolejna pozycja na liście książek do przeczytania naszego bohatera. Nasz Współczesny Czytelnik jest już zmęczony i idzie się położyć i oczywiście poczytać :)

Współczesny Czytelnik wstaje wcześnie, żeby jak najszybciej zacząć pracę i móc zarobić na poszerzenie biblioteczki. Czy je śniadanie sam czy pogrąża się w rozmyślaniach? Nie. Współczesny Czytelnik podczas smażenia jajecznicy włącza audiobook i może nawet uda mu się nie przepalić śniadania i wypić kawę. Załóżmy dalej, że Współczesny Czytelnik jest dobrym pracownikiem i nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla mnie to ogromna zmiana z której korzystam w 100%. Mój dzień od pewnego czasu wygląda tak, że słucham audiobooków w czasie wolnym. Sięgam teraz w 90% po audiobooki. Ile wnoszą do opowiadanej historii! Kiedyś czytałam, teraz miejsce zajęły książki czytane przez innych. Żałuję, że po wydaniu nowej książki nie ma od razu audiobooka. Większość powinna być w tej formie, zwłaszcza klasyki. Z przyjemnością wysłuchałabym np. Wszystko dla Pań Zoli w tym wydaniu. Rynek się rozwija, ale to za mało. Po pierwsze, za interpretację i atmosferę jaką dają. Po drugie, słucha się szybciej, przez co mogę więcej książek przeczytać w tym samym czasie. Płynie się przez powieści jak latem, unosząc się w ciepłym morzu czy oceanie. Wystarczą słuchawki, audiobook czy platforma książkowa i telefon. Wygodnie, na wakacje idealnie. Nie muszę niczego dźwigać. Mam szeroki wybór. Na plaży, romans, kryminał wieczorem na tarasie, wśród dzikiej roślinności, na wakacjach, a przed snem powieść szpiegowską. To nie Jamajka i Bond, ale mogę udawać. ; ) Wystarczy Grecja. Bez ograniczeń. Marzy mi się tylko jeszcze jakiś Kindle żeby mieć czasami dostęp do ebooków. Kupuję, szukając najpierw najlepszej ceny w porównywarce, m.in. Lubimyczytać. Zawsze patrzę na sekcję audiobooki, czasami, ebooki. Teraz papierowe książki są raczej od święta, na prezent. Inspiracje również na Lubimyczytać. Lubię recenzje użytkowników. Też na Goodreads. Nie udaję, że cena nie ma znaczenia, dlatego uwielbiam porównywarki cenowe i szukanie promocji/pakietów 1 1 gratis np. A czytam prawie wszystko. Książki popularnonaukowe, psychologię, kryminały. Od książek dla dzieci, po podróżnicze, aż do albumów. Nie czytam zresztą na pokaz. Powoli, po swojemu. Kupuję okazjonalnie, ze stron internetowych księgarni z kodami i kuponami promocyjnymi lub słucham na jednej z platform książkowych. Rozmawiam przypadkiem, kiedy się z kimś zgadam. Szukam podobieństw i różnic. Pytam kiedy zauważę, że ktoś czyta. Muszę się zaszyć. Mieć ciszę i spokój.  

Dla mnie to ogromna zmiana z której korzystam w 100%. Mój dzień od pewnego czasu wygląda tak, że słucham audiobooków w czasie wolnym. Sięgam teraz w 90% po audiobooki. Ile wnoszą do opowiadanej historii! Kiedyś czytałam, teraz miejsce zajęły książki czytane przez innych. Żałuję, że po wydaniu nowej książki nie ma od razu audiobooka. Większość powinna być w tej formie,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie oszukujmy, się czasu na czytanie zawsze jest za mało.
Z tym zdaniem zgodzi się chyba każdy czytelnik. Z perspektywy osoby uczącej się, mam go dość mało, ale kiedy już znajdę go, to nie można go zmarnować. Inspiracji często szukam poprzez różnego typu bookstagramy. Czasem, kiedy mam ochotę na coś specjalnego, lubię przeglądać biblioteczki innych osób na LC, tam czasami można znaleźć naprawdę ciekawe pozycje, szczególnie dobór gatunków wielokrotnie zaskakiwał. Patrząc na swoją własną biblioteczkę mogę stwierdzić co najmniej zaburzenia osobowości ;). Czasami lubię wybrać się na wyprawę do antykwariatu. Chociaż jestem młoda i teoretycznie powinnam bardziej lubić ebooki, to ten zapach papieru ma w sobie jakąś nutkę magii.
Będąc w antykwariacie, pożeram regały wzrokiem. Moim ulubionym jest ten z fantastyką. Opisy na okładkach mówią zdecydowanie mniej niż ich opinie w serwisie. Może to brzmieć jak podlizywanie się, ale nic nie potwierdza decyzji co do kupna tak dobrze jak porządna opinia na porządnym serwisie.
Na co dzień poruszam się w różnych kręgach. Jedni lubią klasykę, traktaty filozoficzne, inni romanse, fantastykę, wymieniać mogę długo. Wielokrotnie polecano mi różne pozycje, po część z nich sięgnęłam, właśnie po tym jak sprawdziłam po rozmowie z daną osobą opinie utworu w internecie. Nigdy nie byłam jedną z tych osób, które pytają bibliotekarzy, co polecają, może to wynika z mojego charakteru, wolę we własnym domowym zaciszu zaplanować kolejną lekturę. W tym miejscu muszę zaznaczyć dobrodziejstwo w postaci katalogów bibliotek w internecie. Dzięki temu mogłam zaoszczędzić wieeeeele czasu i nerwów, jak również pieniędzy.
Opiniami o lekturach najczęściej dzielę się z przyjaciółmi, czasami, na luźniejszej lekcji można porozmawiać o literaturze z nauczycielami. Tutaj chciałabym oddać hołd dla pewnego historyka dzielącego ze mną zmiłowanie do twórczości Pilipiuka.

Miał być komentarz, wyszła prawie rozprawka  😅  

Nie oszukujmy, się czasu na czytanie zawsze jest za mało.
Z tym zdaniem zgodzi się chyba każdy czytelnik. Z perspektywy osoby uczącej się, mam go dość mało, ale kiedy już znajdę go, to nie można go zmarnować. Inspiracji często szukam poprzez różnego typu bookstagramy. Czasem, kiedy mam ochotę na coś specjalnego, lubię przeglądać biblioteczki innych osób na LC, tam czasami...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dzień książkożercy wygląda tak, że od wstania aż po położenie się spać towarzyszy mu książka. Jak jej nie czyta w wersji papierowej, bo oczywiście taka forma jest najwspanialsza (ze względu na zapach, format, barwy czy wydania kolekcjonerskie) to słucha audiobooka podczas prac domowych oraz w drodze na telefonie. Resztę dnia spędza rozmawiając i przekazując sobie różne nowinki przeczytane czy usłyszane na różnych stronach oraz forach książkowych z przyjaciółmi książkożercami. Wyszukuje nowinek o ulubionych autorach lub smaczków ukrytych w książkach i ciekawych cytatów. Dzięki aplikacji LC znajduje serie, aby sprawdzić kolejność wydać oraz sprawdzić opinie o danych pozycjach wybranych do listy "chcę mieć, chcę przeczytać". Nawet jeśli lista jest już bardzo długa, a czasu na czytanie nie da się rozciągnąć... To dlatego, że czytanie przenosi nas w inne światy, czasy i pozwala oderwać się od naszej rzeczywistości oraz miło spędzić czas z ulubionymi bohaterami, albo poznać nowych. 

Dzień książkożercy wygląda tak, że od wstania aż po położenie się spać towarzyszy mu książka. Jak jej nie czyta w wersji papierowej, bo oczywiście taka forma jest najwspanialsza (ze względu na zapach, format, barwy czy wydania kolekcjonerskie) to słucha audiobooka podczas prac domowych oraz w drodze na telefonie. Resztę dnia spędza rozmawiając i przekazując sobie różne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sięgam po telefon, internet mnie ogłupia,
Drogi czytelniku czy to ta Twoja utopia? 
Zajęty, nos w książce masz
a więc czemu zawsze mówisz: racji Ty nie masz? 
Kawa z rana, papieru zapach, 
Patrząc na Ciebie mam ubaw po pach. 
Taki zamyślony, nieobecny, kaznodzieja 
Twój umysł to jedna wielka nadzieja.
Patrzysz na wszystkich i myślisz szczerze 
Kocham Cię mój książkowy bohaterze.

Sięgam po telefon, internet mnie ogłupia,
Drogi czytelniku czy to ta Twoja utopia? 
Zajęty, nos w książce masz
a więc czemu zawsze mówisz: racji Ty nie masz? 
Kawa z rana, papieru zapach, 
Patrząc na Ciebie mam ubaw po pach. 
Taki zamyślony, nieobecny, kaznodzieja 
Twój umysł to jedna wielka nadzieja.
Patrzysz na wszystkich i myślisz szczerze 
Kocham Cię mój książkowy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Książki ogłupiają, a internet tylko im w tym pomaga. Dopóki mój syn sięgał po słowo drukowane, jeszcze nie było z nim tak źle. Wyganialiśmy go z Majką na dwór, żeby pobiegał z dzieciakami po osiedlu, pograł w piłkę, a nawet okno wybił, zamiast siedzieć w tej drukowanej ułudzie. 
  Niepotrzebnie założyliśmy mu internet. Zaczął ściągać audiobooki, przyspieszać je i wrzucać na MP3. Później ktoś wymyślił aplikację w telefon – no wtedy to już była tragedia. Żadnej muzyki, tylko książka za książką, dzień i noc. Do żarcia i do srania. Nie szło tego wytrzymać.
  Mijały miesiące, a jego stan się pogarszał. Coraz więcej czasu spędzał przed ekranem komputera. Zaczął kupować książki w sieci, ale żadne paczki nie przychodziły. Okazało się, że płaci za coś, czego fizycznie nie ma.
  Prawdopodobnie ludzie poznani na lubimy czytac.pl, doradził mu, jak wrzucić książki na telefon. Zamiast grać i sms-ować, coraz dłużej wgapiał się w literki na wyświetlaczu.
  Wczoraj matka znalazła go nieprzytomnego w pokoju. Zasnął w trakcie lektury. W bezwładnej dłoni tkwił czytnik e-booków. Książki w tradycyjnej formie były wszędzie: na półkach zamiast zdjęć, na biurku, szafce nocnej. Wszystko stało się jasne. Wyprzedawał wszystko inne z domu, byleby tylko móc kupić kolejną i kolejną książkę. Sam czytnik musiał kosztować fortunę. Boże, już dawno odłożyłby na jakiś samochód czy coś.
  Na szczęście udało nam się go ocucić. Prośby i groźby nie pomagały. Argumenty fizyczne dawno już przestały na niego działać. Przede wszystkim ważne było, aby w końcu przyznał przed samym sobą, że ma problem i przestał mieć nad nim kontrolę.
  Niestety, nie to się nie udało.
  Pisząc to, chcę uświadomić Was, że literatura we wszelakiej formie wypełnia codzienność czytelników. Audiobook przy kawie; w pracy lub w szkole, krótkie formy na telefonie; po fajrancie kryminał na czytniku; a do spania najchętniej forma klasyczna. To bolesne, ale właśnie tak wyglądają dni osób uzależnionych od czytania.
 

Książki ogłupiają, a internet tylko im w tym pomaga. Dopóki mój syn sięgał po słowo drukowane, jeszcze nie było z nim tak źle. Wyganialiśmy go z Majką na dwór, żeby pobiegał z dzieciakami po osiedlu, pograł w piłkę, a nawet okno wybił, zamiast siedzieć w tej drukowanej ułudzie. 
  Niepotrzebnie założyliśmy mu internet. Zaczął ściągać audiobooki, przyspieszać je i wrzucać na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

       Wieczór zaczynał się niewinnie jak ta historia. Głosy rozmów odchodzącego dnia odbijały się jeszcze echem w załomach murów starych kamienic, a czyjeś kroki na chodniku przypominały o nieustannej obecności czasu, który, choć niby liniowy, potrafi zataczać koła jak pijana stacja kosmiczna na orbicie Księżyca. W mrocznej otchłani metropolii zatopionej w oparach spalin wdzierających się do mieszkań - bo system testów kwalifikacyjnych jak dystopijna maszyna bezdusznie zatwierdzał obecność na drogach tych, którzy z trudem odnajdywali się w zawiłościach codzienności, a ich wraki zdobyte rzadko kosztem osobistych poświęceń  stawały się nieświadomymi statystami w cichym dramacie miejskiego chaosu, stał dom zapchany książkami. Ich właścicielka, kobieta o wyglądzie bliskim przeciętnemu, była pewna, że brak jakiejkolwiek z nich, choćby posiadanej wyłącznie z powodu łowiecko-zbierackiego bzika, byłby dla niej jak istnienie tysiąca rzeczy niepotrzebnych.   
       W ręce trzymała więc miniaturowe wydanie z serii Nike - ukradzione w antykwariacie. Jej fotel, taki sam jak mój, choć z pozoru wygodny, w rzeczywistości z każdą minutą zdawał się coraz bardziej  przypominać narzędzie tortur. Każdy, nawet wpół miękki, tłusty tyłek, zatopiony głęboko w jego poduszkach musiał boleć, choćby zlewał się z materiałem tak, jak szare chmury stapiały się z liniami dachów za oknem. Jednak w zamian wielogodzinne czytanie nigdy nie kończyło się niechcianym jak niepożądana ciąża snem .      
       Dzwonek do drzwi przerwał ciszę wieczoru. To była Ona, moja długoletnia znajoma i partnerka w literackich przepychankach mędrczyń. Miała w sobie tę niezwykłą zdolność do wprowadzania zamieszania w mój porządek świata, niczym asteroida naruszająca pas Kuipera.
— Chciałam z tobą porozmawiać — powiedziała, gdy wpuściłam ją do środka. Jej głos był niski, dźwięczny, przesycony tajemniczością.
Zachęciłam ją do skorzystania z szezlongu, ale zamiast tego podążyła za mną do fotela, w którym spędziłam ostatnie godziny. Z uwagą obserwowała  książkę, którą trzymałam w ręku, a jej palce delikatnie musnęły moje, gdy przejmowała ją, by przyjrzeć się okładce.
— Lubię ten sposób, w jaki twoje palce poruszają się po papierze — rzuciła nieoczekiwanie, a jej słowa wywołały we  mnie dreszcz.
Oddałam jej miejsce z pewnym zakłopotaniem, gdyż mój fotel był świadkiem wielu nieprzespanych nocy, przesiąkniętych literackimi marzeniami. Usiadłam na miękkim, łączącym się z szerokim oparciem, podłokietniku ledwie ją dotykając.
— Czy wiesz, co to dokowanie? — spytała z niewinnym uśmiechem.
— W kosmonautyce, tak. To połączenie się dwóch statków kosmicznych... — zaczęłam, ale ona przerwała mi, kładąc  palec na moich ustach.
— A my? Czy my też możemy... dokować? — powiedziała szeptem, a jej oczy badały moje z  intensywnością, która przywołała na myśl grawitacyjne oddziaływanie gwiazdy, zanim pochłonie okrążającą ją planetę.
Czułam, jak ciepło jej ciała wypełnia próżnię między nami, tworząc most, po którym mogłyby przejść nasze myśli. Wiedziałam, że ta noc nie będzie spokojna, że literatura i rzeczywistość znowu się połączą, tworząc nowe historie. Fotel, choć niewygodny, stał się teraz przestrzenią dla naszego potencjalnego zetknięcia, gdzie każde słowo,  każdy gest miał swoje znaczenie w naszym własnym, małym wszechświecie.             
    A kiedy znajoma wyszła, spojrzałam przez szybę i ulica nagle wydała się być sceną pełną wszystkich możliwych  historii dziejących się jednocześnie. Gdy zobaczyłam w końcu właśnie tę, rozległ się dzwonek. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego jego dźwięk wywołał u mnie takie zdziwienie, jakby pod powierzchnią codzienności czaiła się nieodkryta jeszcze prawda.     
    To nie była Ona. Stałam zastygła w bezruchu, z dłonią wciąż na klamce. Przez moment moje serce biło tak głośno, że jego odgłos  zdawał się wypełniać ciasny przedsionek. Powietrze nabrało ciężaru, a ja z trudem łapałam oddech, bo każdy haust potęgował uczucie niepewności.
— Chciałam z tobą porozmawiać — powiedziałam, gdy wpuściła mnie do środka. Moja długoletnia znajoma stojąca nadal w progu patrzyła na mnie z mieszaniną zaskoczenia i niepokoju. Po chwili jej zdumienie zmieniło się w przerażenie spowodowane tak nieoczekiwanymi odwiedzinami.
 — Jak to możliwe, że to ty? — jej głos był ledwie słyszalnym szeptem. Atmosfera gęstniała, pulsując niewypowiedzianymi pytaniami i tajemnicami, które wciąż czekały na swoje odkrycie.         
   Czułam, jak ciepło jej mieszkania wita mnie przez otwarte drzwi, kontrastując z chłodem niepewności, który mnie  ogarnął. Wiedziałam, że ta noc nie będzie spokojna, że literatura i rzeczywistość znowu się połączą, tworząc nowe  historie. Fotel, choć niewygodny, stał się teraz przestrzenią dla naszego potencjalnego zetknięcia, gdzie każde słowo,  każdy gest miał swoje znaczenie w naszym własnym, małym wszechświecie. Ta noc z pewnością nie była przeznaczona na sen.             
     Kiedy późnym popołudniem następnego dnia znów byłam u siebie, przeczytałam pierwsze zdanie trzymanej w ręce książki. Wieczór zaczynał się niewinnie jak ta historia.

       Wieczór zaczynał się niewinnie jak ta historia. Głosy rozmów odchodzącego dnia odbijały się jeszcze echem w załomach murów starych kamienic, a czyjeś kroki na chodniku przypominały o nieustannej obecności czasu, który, choć niby liniowy, potrafi zataczać koła jak pijana stacja kosmiczna na orbicie Księżyca. W mrocznej otchłani metropolii zatopionej w oparach spalin...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Witajcie moi drodzy, książkoholicy!

Dzień współczesnego czytelnika to niezwykła podróż przez świat literatury, która zaczyna się od przeglądania aplikacji z e-bookami, gdzie możemy znaleźć tysiące tytułów na wyciągnięcie ręki. Przeglądając oceny i recenzje innych czytelników, wybieramy kolejną pozycję do przeczytania.

Dalej udajemy się na stronę internetową księgarni online, gdzie możemy zakupić wybraną książkę, a nawet skorzystać z opcji darmowej przesyłki. Po wykonaniu tego zakupu, czekamy cierpliwie na dostarczenie paczki, ale w międzyczasie możemy już zacząć czytać pobraną wcześniej próbkę książki na naszym urządzeniu mobilnym.

Po przeczytaniu pozycji, udajemy się na media społecznościowe, gdzie możemy polecić ją naszym znajomym, podzielić się spostrzeżeniami czy też dołączyć do grupy dyskusyjnej na temat danej książki.

I tak oto, kolejny dzień współczesnego czytelnika mija w takiej technologicznej i interaktywnej rzeczywistości, ale jedno się nie zmienia - miłość do dobrego tekstu i magii jaką niesie ze sobą czytanie.

Zatem wsiądźcie na pokład tej literackiej przygody i razem odkrywajmy nowe światy, bo książki zawsze będą naszym najlepszym towarzyszem na każdym kroku!  😉

Witajcie moi drodzy, książkoholicy!

Dzień współczesnego czytelnika to niezwykła podróż przez świat literatury, która zaczyna się od przeglądania aplikacji z e-bookami, gdzie możemy znaleźć tysiące tytułów na wyciągnięcie ręki. Przeglądając oceny i recenzje innych czytelników, wybieramy kolejną pozycję do przeczytania.

Dalej udajemy się na stronę internetową księgarni...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej