Swój kryminał napisałabym oczywiście z mężem. Jest genialny w storytellingu i można słuchać go godzinami (lub latami w moim przypadku). Nawet zwykłą sytuację ze sklepu potrafi opowiedzieć w tak fascynujący sposób, że od razu w słuchającym pobudza wyobraźnię na maksimum. A czegóż innego trzeba w genialnym kryminale? Oprócz fabuły liczy się oczywiście sposób przekazania całej tajemniczej historii i odpowiednie budowanie napięcia. A to mu wychodzi idealnie! Zwłaszcza gdy muszę zgadnąć co mi kupił, albo jaką ma dla mnie niespodziankę. Za każdym razem umieram z ciekawości, a prawdę poznaję dopiero gdy zechce mi ją wyjawić! Jest to niezwykle irytujące, ale muszę przyznać, że świetnie się przy tym bawię. Co więcej, mój mąż zawsze potrafi wzbudzić ciekawość słuchacza tak, że po prostu TRZEBA zapytać: I co było dalej? Ja oczywiście byłabym od stworzenia fabuły, bo wszyscy wiedzą, że moje teorie spiskowe nie mają sobie równych. Czyli podział obowiązków mamy już rozplanowany, a teraz przyszła kolej na nasz wspólny pseudonim. Chwila zastanowienia i oboje stwierdzimy jednogłośnie: W&G. Pewnie chcielibyście wiedzieć co to znaczy? Większość zaraz powie: skróty imion. Ale czy na pewno? Niech to na razie zostanie naszą tajemnicą. Być może kiedyś jakiś księgarz zechce przeprowadzić małe śledztwo i rozwiąże tą zagadkę.

Swój kryminał napisałabym oczywiście z mężem. Jest genialny w storytellingu i można słuchać go godzinami (lub latami w moim przypadku). Nawet zwykłą sytuację ze sklepu potrafi opowiedzieć w tak fascynujący sposób, że od razu w słuchającym pobudza wyobraźnię na maksimum. A czegóż innego trzeba w genialnym kryminale? Oprócz fabuły liczy się oczywiście sposób przekazania całej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wraz z moim partnerem i najlepszym przyjacielem napisanie kryminału to by była wielka przyjemność. Oboje myślimy podobnie, choć on ma większą wyobraźnię niż wszyscy faceci, których znam. Jego sny i wizje to byłby niebanalny kryminał, gdzie zgadnąć kto winny nie wiadomo by było do ostatniej kropki, a nawet potem byśmy się zastanawiali "ale dlaczego on?" A pseudonim to Mrs. Agenci.

Wraz z moim partnerem i najlepszym przyjacielem napisanie kryminału to by była wielka przyjemność. Oboje myślimy podobnie, choć on ma większą wyobraźnię niż wszyscy faceci, których znam. Jego sny i wizje to byłby niebanalny kryminał, gdzie zgadnąć kto winny nie wiadomo by było do ostatniej kropki, a nawet potem byśmy się zastanawiali "ale dlaczego on?" A pseudonim to Mrs....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czy można wykorzystać niczym nieskrępowaną dziecięcą wyobraźnię do stworzenia kryminału? Myślę, że można. Zaprosiłabym do współpracy moją córkę, która byłaby odpowiedzialna za charakterystykę postaci, umieszczenie ich w konkretnych miejscach, wzajemne powiązanie ich ze sobą. Dziecięca wyobraźnia czyni cuda, więc nasza książka mogłaby by połączeniem kryminału z fantastyką. A ja zajęłabym się tymi bardziej mrocznym stronami powieści. Nazwałybyśmy się E.P. Lex, pseudonim zaczerpnięty z naszych imion i nazwiska.

Czy można wykorzystać niczym nieskrępowaną dziecięcą wyobraźnię do stworzenia kryminału? Myślę, że można. Zaprosiłabym do współpracy moją córkę, która byłaby odpowiedzialna za charakterystykę postaci, umieszczenie ich w konkretnych miejscach, wzajemne powiązanie ich ze sobą. Dziecięca wyobraźnia czyni cuda, więc nasza książka mogłaby by połączeniem kryminału z fantastyką. ...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Swój kryminał napisałabym razem z koleżanką ze studiów. Obie inaczej patrzymy na świat, mamy inne sposoby bycia, inne zaintetesowania i w życiu kierujemy się innymi wartościami, ale pomimo tych różnic świetnie się dogadujemy i zawsze potrafiłyśmy wypracować kompromis. Nasze wspólne pisamie książki nie byłoby "czytaniem sobie nawzajem w myślach" ale "burzą mózgów". Uważam, że dzięki tym różnicom nasza wspólna książka byłaby ciekawa i zaskakująca. Powieść wydałybyśmy pod pseudonimem "Ostre siostry".

Swój kryminał napisałabym razem z koleżanką ze studiów. Obie inaczej patrzymy na świat, mamy inne sposoby bycia, inne zaintetesowania i w życiu kierujemy się innymi wartościami, ale pomimo tych różnic świetnie się dogadujemy i zawsze potrafiłyśmy wypracować kompromis. Nasze wspólne pisamie książki nie byłoby "czytaniem sobie nawzajem w myślach" ale "burzą mózgów"....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Miałam w liceum koleżankę, która twierdziła, że wzywa demony, która rysowała groby osób z klasy w zeszytach, która patrzyła morderczym wzrokiem na innych i raniła ich telepatycznie.
To ją bym wybrała, mroczna, nieprzewidywalna. A z wyglądu łagodna jak owieczka.
Zimna Zośka. Pod tym pseudonimem wydamy naszą powieść!

Miałam w liceum koleżankę, która twierdziła, że wzywa demony, która rysowała groby osób z klasy w zeszytach, która patrzyła morderczym wzrokiem na innych i raniła ich telepatycznie.
To ją bym wybrała, mroczna, nieprzewidywalna. A z wyglądu łagodna jak owieczka.
Zimna Zośka. Pod tym pseudonimem wydamy naszą powieść!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeśli chodzi o mnie, kryminalną historię napisałbym z kuzynką, z którą łączy mnie podobny tok rozumowania i w wielu tematach, podobne odczucia. Dobry zabójca musi mieć otwarty umysł i mieć się na baczności. Co jeśli to on będzie polował na śledczych? Do takich umiejętności niewątpliwie potrzebne są podobne upodobania, ale i pewne różnice, które jestem pewien, posiadamy. Ponadto ukończyła ona psychologię, a jak wiadomo, zrozumienie postępowania jest ważne, jeśli chce się napisać coś dobrego. Bądź może to za pomocą słów trzeba będzie dowiedzieć się prawdy? Jak gdyby rozszyfrować całą zagadkę i mechanizm istniejący w tymże kryminale? Z pewnością nasze ciemne zaułki w głowie doprowadziłyby do powstania wielu ciekawych wątków, nowych wyjść i jeszcze większego labiryntu. Myślę, że jej szczerość do bólu z pewnością dałaby wiele dobrego naszemu wspólnemu dziełu. Lubię obracać się w temacie emocji, zatem wszelakiego typu przejawy uczuć powinny wyjść zdecydowanie z mojej ręki - kuzynce natomiast świetnie wychodzą opisy różnych miejsc, celów. Myślę, że taki podział sprawiłby, że ten kryminał byłby jednym z najlepszych. Zwłaszcza, że żadne z nas nie boi się rzucać ciężkich tematów, problemów. A powodów w życiu do dobrego kryminału przecież nie brakuje..

Co do pseudonimu artystycznego, postawiłbym na Lilith, gdyż widzę w tym większą głębię i sens. Poza tym przywodzi mi na myśl taką reakcję: ,,Cholera! Jakie to dobre''. A o taką reakcję nam przecież chodzi!

Jeśli chodzi o mnie, kryminalną historię napisałbym z kuzynką, z którą łączy mnie podobny tok rozumowania i w wielu tematach, podobne odczucia. Dobry zabójca musi mieć otwarty umysł i mieć się na baczności. Co jeśli to on będzie polował na śledczych? Do takich umiejętności niewątpliwie potrzebne są podobne upodobania, ale i pewne różnice, które jestem pewien, posiadamy....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kryminał napisałabym z moją przyjaciółką Zuzią. Obie bardzo dużo czytamy i uwielbiamy rozmawiać o książkach. Każda z nas pisze własne opowiadania i sprawdzamy je sobie nawzajem. Nasza powieść zostałaby doprowadzona do perfekcji, bo obie jesteśmy pedantkami. Ja jestem umysłem ścisłym, a ona humanistycznym. Takie połączenie skutkowałoby niekonwencjonalnymi pomysłami. Rzadko się widujemy, bo brakuje nam czasu, a wspólna praca byłaby idealnym pretekstem do spotkań. Napisałybyśmy kryminał, ponieważ mamy niezwykły dar dostrzegania wszędzie teorii spiskowych i nareszcie mogłybyśmy przelać je na papier i zrobić z nich jakiś użytek.
Wydawałybyśmy pod pseudonimem Anna Łabędź. Anna, ponieważ obie mamy tak na drugie imię. Łabędź, bo poznałyśmy się osiem lat temu na balecie "Jezioro łabędzie", a poza tym łabędzie są bardzo fajnymi ptakami.

Kryminał napisałabym z moją przyjaciółką Zuzią. Obie bardzo dużo czytamy i uwielbiamy rozmawiać o książkach. Każda z nas pisze własne opowiadania i sprawdzamy je sobie nawzajem. Nasza powieść zostałaby doprowadzona do perfekcji, bo obie jesteśmy pedantkami. Ja jestem umysłem ścisłym, a ona humanistycznym. Takie połączenie skutkowałoby niekonwencjonalnymi pomysłami. Rzadko...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój chłopak jest autorem wierszy. Jego wiersze znajdują się w jednym ze zbiorowych tomików poezji. Poza tym wiele rzeczy robimy razem,np.gdy on pisze wiersze, ja robię do nich ilustracje. Jesteśmy zgranym duetem, który praktycznie zawsze jest nierozłączny, więc znajomi nazywają nas jednym słowem "Papiki". Pod takim też pseudonimem mogłabym napisać kryminał z moją bratnią duszą.

Mój chłopak jest autorem wierszy. Jego wiersze znajdują się w jednym ze zbiorowych tomików poezji. Poza tym wiele rzeczy robimy razem,np.gdy on pisze wiersze, ja robię do nich ilustracje. Jesteśmy zgranym duetem, który praktycznie zawsze jest nierozłączny, więc znajomi nazywają nas jednym słowem "Papiki". Pod takim też pseudonimem mogłabym napisać kryminał z moją bratnią...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Już od jakiegoś czasu planuję napisać niezwykły, trzymający w napięciu do samego końca kryminał z moją siostrą, Joanną. Pomysł ten zrodził się w mojej głowie po jednym ze snów. Zainspirował mnie do stworzenia historii, z którą mogłabym podzielić się z szerszym gronem. Jako że ja jestem dobra w wymyślaniu zaskakujących historii, a moja siostra potrafi świetnie pisać, stwierdziłyśmy, że pora połączyć siły i w końcu stworzyć coś razem. Obydwie pasjonujemy się w powieściach kryminalnych takich autorów jak Coben, Larsson, Christie, Beckett, dlatego gatunek nie jest nam obcy. Plan naszej książki już powoli powstaje, jednak do tego potrzeba czasu, żeby cała powieść intrygowała i zaskoczyła oryginalnym i niespodziewanym zakończeniem. Wcześniej pracowałyśmy już razem przy projektach z zupełnie innej dziedziny pod pseudonimem Scarlett, dlatego też uważam, że i tym razem posłużyłybyśmy się właśnie tą ksywką. Mam nadzieję, że w końcu zrealizujemy nasz plan i znajdziemy się wśród zwycięzców Książki Roku na lubimyczytać.pl ;)

Już od jakiegoś czasu planuję napisać niezwykły, trzymający w napięciu do samego końca kryminał z moją siostrą, Joanną. Pomysł ten zrodził się w mojej głowie po jednym ze snów. Zainspirował mnie do stworzenia historii, z którą mogłabym podzielić się z szerszym gronem. Jako że ja jestem dobra w wymyślaniu zaskakujących historii, a moja siostra potrafi świetnie pisać,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wybranie współautora do napisania wciągającego kryminału?... To musi być mój tata! Kiedy byłam mała bawiliśmy się w zabawę, w której tata mówił jakieś zdanie, potem ja dopowiadałam kolejne. Każde z nas miało po jednym zdaniu na "turę" i tak snuliśmy fantastyczne opowieści o wielu niespodziewanych zwrotach akcji i bardzo skondensowanej fabule. Mój tata ma bardzo rozbudowaną wyobraźnię (mi jak sądzę też jej nie brakuje), więc myślę że prześcigalibyśmy się w pomysłach na bieg historii naszych książkowych bohaterów świetnie się przy tym razem bawiąc, jak za dawnych czasów.

Wybranie współautora do napisania wciągającego kryminału?... To musi być mój tata! Kiedy byłam mała bawiliśmy się w zabawę, w której tata mówił jakieś zdanie, potem ja dopowiadałam kolejne. Każde z nas miało po jednym zdaniu na "turę" i tak snuliśmy fantastyczne opowieści o wielu niespodziewanych zwrotach akcji i bardzo skondensowanej fabule. Mój tata ma bardzo rozbudowaną...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej