Kiedy czas mija mi najwolniej?
Kiedy muszę iść do pracy albo na zajęcia w szkole. Przysięgam, że wtedy chyba wszystkie zegarki są przeciwko mnie, bo każda sekunda, minuta i godzina mija tak powolutku. Zawsze mam wrażenie, że siedzę już kilkanaście godzin i zaraz spokojnie będę mogła iść do domu, a rzeczywistość okazuje się brutalna.

A kiedy mija mi czas najszybciej?
Co zabawne, to wtedy kiedy mam wolne i mam czas na siebie po to żeby odpocząć i spędzić czas z najbliższymi. Człowiek wstanie rano i nawet się nie obejrzy a już jest ciemno za oknem, już jest ta wieczorna godzina kiedy powinien iść spać.

Kiedy czas mija mi najwolniej?
Kiedy muszę iść do pracy albo na zajęcia w szkole. Przysięgam, że wtedy chyba wszystkie zegarki są przeciwko mnie, bo każda sekunda, minuta i godzina mija tak powolutku. Zawsze mam wrażenie, że siedzę już kilkanaście godzin i zaraz spokojnie będę mogła iść do domu, a rzeczywistość okazuje się brutalna.

A kiedy mija mi czas najszybciej?
Co...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sprytne zagranie. Oczami wyobraźni widziałam swoja pracę o tym, jak szybko czas płynie mi przu czytaniu książek, a tu proszę. Jednak trzeba będzie chwilę pomyśleć :D

Jestem jedną z tych osób, które zamiast nastawić budzik na 7:00, nastawiają go na 6:45, 7:00, 7:15...
O 9:00 ustawiam ostatnią drzemkę i przypominam sobie, że miałam być w szkole na 8:00.

Te 15 minut, między jedną a drugą drzemką, to najszybciej mijające 15 minut w moim życiu.

Kiedy więc przeżywam najwolniejsze 15 minut?
Tak.
W szkole.

Po godzinnym spóźnieniu przez 15-minutowe drzemki, przychodzę do szkoły na godzinę 10:00. Siedząc w ławce staram się nie spoglądać za zegarek. (Z doświadczenia wiem, że nawet jeśli nauczyciel stoi tyłem do mnie, to nic nie zmienia. Oni są jak sowy. Obrót głowy o 180°. Wszystko widzą. Naprawdę.) Po 15 minutach nie wytrzymuję i kątem oka sprawdzam która godzina.
10:02.

Chyba tak to już jest.
W łóżku, 15 minut to 2 minuty.
W szkole, 2 minuty to 15 minut.
I jak tu żyć?

Sprytne zagranie. Oczami wyobraźni widziałam swoja pracę o tym, jak szybko czas płynie mi przu czytaniu książek, a tu proszę. Jednak trzeba będzie chwilę pomyśleć :D

Jestem jedną z tych osób, które zamiast nastawić budzik na 7:00, nastawiają go na 6:45, 7:00, 7:15...
O 9:00 ustawiam ostatnią drzemkę i przypominam sobie, że miałam być w szkole na 8:00.

Te 15 minut, między...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Cóż to jest: może wlec się niemiłosiernie, każąc nas każdą sekundą, albo też zamieniać każdą chwilę w słodycz – pyszną, ale jakże ulotną,
Powie ktoś: życie!
Odpowiem: pewnie, że życie, ale aż tak ambitnie do tematu nie podszedłem!
Chodzi mi mianowicie, o rozmowę. Chyba każdy z was przeżył choćby jedną taką konwersację, podczas której czuł, że rozmówca to jego bratnia dusza. Gada się otwarcie, właściwie nie zważając na dobór odpowiednich słów, bo i po co, skoro ta druga osoba rozumie was niemal lepiej niż wy sami. To jedna z tych rozmów, która zaczyna się po południu – kiedy przypieka jeszcze w czaszkę – a kończy późnym wieczorem (albo nawet nocą), a człowiek nie ma zielonego pojęcia, gdzie podziały się ostatnie godziny. Po takiej konwersacji czujemy się jak na prochach, jesteśmy skrajnie zafascynowani byłym rozmówcą, natchnieni motywacją, zupełnie niezdolni do snu. Życzę i Wam, i sobie jak najwięcej takich chwil.
Przypadek odwrotny to katorga paskudna. Dosłownie minuta lub dwie, a mamy wrażenie, że nawijka ciągnie się w nieskończoność. A to rzucenie idiotycznego pytania („a z żoną, wszystko po staremu?”), a to równie idiotycznego stwierdzenia („to mówisz, że na narty jedziesz – na narty. No nieźle, trzeba przyznać, powodzi ci się. I dobrze, tak ma być, a jak”), a wszystko po to by nie doprowadzić do niezręcznej ciszy, która z was obu bankowo uczni idiotów – kretynów zupełnych. Z nią już walczyć nie ma po co. Od takich walk i rozmów, trzymajcie się, kochani, z daleka.

Cóż to jest: może wlec się niemiłosiernie, każąc nas każdą sekundą, albo też zamieniać każdą chwilę w słodycz – pyszną, ale jakże ulotną,
Powie ktoś: życie!
Odpowiem: pewnie, że życie, ale aż tak ambitnie do tematu nie podszedłem!
Chodzi mi mianowicie, o rozmowę. Chyba każdy z was przeżył choćby jedną taką konwersację, podczas której czuł, że rozmówca to jego bratnia...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czas najszybciej płynie mi w ukochanych Tatrach. Niezależnie od pogody, temperatury i pory roku. Tam wypoczywam, tam jest mi dobrze. Wydaje mi się, że obserwuję tatrzańskie krajobrazy lub zwierzęta tylko chwilę, ale szybkie spojrzenie na zegarek rozwiewa to wrażenie... Nic nie poradzę na to, że gdzieś przy szczycie, pomiędzy drzewami, na miękkim mchu zgubiłam cząstkę siebie.
Najwolniej czas płynie mi kiedy czekam na bliską mi osobę. Co chwilę spoglądam z utęsknieniem na zegarek, a on jak na złość stoi niemal w miejscu! Za to magicznie rusza ze zdwojonym tempem, kiedy się wreszcie doczekam spotkania. To chyba tak zwana ironia losu...

Czas najszybciej płynie mi w ukochanych Tatrach. Niezależnie od pogody, temperatury i pory roku. Tam wypoczywam, tam jest mi dobrze. Wydaje mi się, że obserwuję tatrzańskie krajobrazy lub zwierzęta tylko chwilę, ale szybkie spojrzenie na zegarek rozwiewa to wrażenie... Nic nie poradzę na to, że gdzieś przy szczycie, pomiędzy drzewami, na miękkim mchu zgubiłam cząstkę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najszybciej upływa mi czas spędzony z moim ukochanym, ale obawiam się, że to raczej nic szczególnie oryginalnego – w końcu szczęśliwie zakochani czasu nie liczą! Choć przebywamy ze sobą całe godziny, i tak zawsze wydaje mi się, że widzieliśmy się bardzo krótko i z utęsknieniem wyczekuję chwili, gdy znów się zobaczymy.
Najwolniej natomiast odczuwam upływ czasu, siedząc na nudnym wykładzie. Zerkam wtedy co chwilę na ekran telefonu, za każdym razem z zawodem konstatując, że choć wydaje mi się, jakbym wysłuchiwała monologu profesora od co najmniej 40 minut, minął dopiero kwadrans!

Najszybciej upływa mi czas spędzony z moim ukochanym, ale obawiam się, że to raczej nic szczególnie oryginalnego – w końcu szczęśliwie zakochani czasu nie liczą! Choć przebywamy ze sobą całe godziny, i tak zawsze wydaje mi się, że widzieliśmy się bardzo krótko i z utęsknieniem wyczekuję chwili, gdy znów się zobaczymy.
Najwolniej natomiast odczuwam upływ czasu, siedząc na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najwolniej płynie czas, kiedy jest wielka kolejka w sklepie a ludzie przede mną mają sporą listę zakupów. Kilka minut zamienia sie w długie godziny.

Najszybciej mija czas na wakacjach. Sama odczułam to będąc na Krecie. Ani się obejrzałam jak minął tydzień pobytu i został następny tydzień. Pojawia się myśl,że jeszcze niedawno z entuzjazmem szykowało się na wakacyjny wyjazd, a niedługo trzeba się znowu pakować. Wtedy jakoś robi się tak smutno, bo poznaje się piękne miejsca, a trzeba wracać do szarej i monotonnej rzeczywistości.

Najwolniej płynie czas, kiedy jest wielka kolejka w sklepie a ludzie przede mną mają sporą listę zakupów. Kilka minut zamienia sie w długie godziny.

Najszybciej mija czas na wakacjach. Sama odczułam to będąc na Krecie. Ani się obejrzałam jak minął tydzień pobytu i został następny tydzień. Pojawia się myśl,że jeszcze niedawno z entuzjazmem szykowało się na wakacyjny wyjazd,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najwolniej płynie czas gdy stoję na przystanku czekając na autobus przy temperaturze -20 stopni. Każda minuta to wieczność.
Najszybciej mija czas jak idziesz do koleżanki na tak zwaną herbatę, a po "krótkiej" pogawędce patrzysz na zegarek i zdajesz sobie sprawę, że spędziłeś u niej pół dnia :D

Najwolniej płynie czas gdy stoję na przystanku czekając na autobus przy temperaturze -20 stopni. Każda minuta to wieczność.
Najszybciej mija czas jak idziesz do koleżanki na tak zwaną herbatę, a po "krótkiej" pogawędce patrzysz na zegarek i zdajesz sobie sprawę, że spędziłeś u niej pół dnia :D

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Czas najwolniej płynie w kolejce do lekarza, zwłaszcza gdy siedzisz tam bez książki/telefonu czy czegoś co by cię zajęło, a przed tobą dwie staruszki licytują się o to która jest bardziej chora.

Najszybciej czas płynie z kolei w czwartek w nocy. Prawie cały tydzień pracy za tobą. Miałeś/aś się położyć wcześniej i w końcu wyspać, ale znów wciągnęła się książka. No ale nic trudno, wszak było warto, a tek kilka godzin snu powinny wystarczyć. Gasisz lampkę. Poprawiasz poduszkę, zamykasz oczy i musisz je otworzyć pięć minut później, bo właśnie dzwoni budzik.

Czas najwolniej płynie w kolejce do lekarza, zwłaszcza gdy siedzisz tam bez książki/telefonu czy czegoś co by cię zajęło, a przed tobą dwie staruszki licytują się o to która jest bardziej chora.

Najszybciej czas płynie z kolei w czwartek w nocy. Prawie cały tydzień pracy za tobą. Miałeś/aś się położyć wcześniej i w końcu wyspać, ale znów wciągnęła się książka. No ale nic...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gdzie najwolniej płynie czas?
Zdecydowanie na fotelu dentystycznym. Kiedy siedzisz, a raczej leżysz jak skazaniec i czekasz na wyrok. Pani Dentystka już zbliża się z wiertłem i wtedy już wiesz, że nie ma odwrotu. Przecież sam tu przyszedłeś. Potem napinasz całe ciało, łapiesz się fotela i zaczyna się. Trwa, trwa i trwa. Wydaje Ci się, że siedzisz tu tyle czasu, że więcej bólu nie zniesiesz. Wreszcie koniec, patrzysz na zegar: minęło 15 minut.

Kiedy najszybciej płynie czas?
W dzień urlopu. Wstajesz sobie później, bo nie musisz zrywać się o 6:00. Spokojnie jesz śniadanie i pijesz kawę. Sklep, książka, trening, dentysta, biblioteka. Nagle okazuje się, że jest już 20,a Ty właściwie wcale nie odpoczęłaś. Urlopowy czas płynie innym nurtem.

Gdzie najwolniej płynie czas?
Zdecydowanie na fotelu dentystycznym. Kiedy siedzisz, a raczej leżysz jak skazaniec i czekasz na wyrok. Pani Dentystka już zbliża się z wiertłem i wtedy już wiesz, że nie ma odwrotu. Przecież sam tu przyszedłeś. Potem napinasz całe ciało, łapiesz się fotela i zaczyna się. Trwa, trwa i trwa. Wydaje Ci się, że siedzisz tu tyle czasu, że więcej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oprócz oczywiście czytania, kocham gotować. Eksperymentowanie w kuchni to dla mnie norma. Jak łatwo się domyśleć, czas najszybciej upływa mi podczas gotowania. Zarówno jakichś wyszukanych potraw, deserów jak również zwykłych ciast czy obiadów. Mam w domu mnóstwo książek kucharskich, przeróżnych przepisów i pełno przypraw. Domownicy przyzwyczaili się do tego, że jeżeli coś gotuję, to spędzam w kuchni pół dnia :) Najwolniej czas upływa mi na sprzątaniu. Wiosenne, świąteczne czy jakieś większe, comiesięczne porządki są dla mnie koszmarem. Tak jak zawsze sprzątam po sobie w kuchni, tak mycia okien, czy wycierania wszystkich możliwych zakamarków nienawidzę. Czas dłuży mi się wówczas niemiłosiernie, a słońce świeci wyjątkowo długo...

Oprócz oczywiście czytania, kocham gotować. Eksperymentowanie w kuchni to dla mnie norma. Jak łatwo się domyśleć, czas najszybciej upływa mi podczas gotowania. Zarówno jakichś wyszukanych potraw, deserów jak również zwykłych ciast czy obiadów. Mam w domu mnóstwo książek kucharskich, przeróżnych przepisów i pełno przypraw. Domownicy przyzwyczaili się do tego, że jeżeli coś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej