Ojj to z pewnością mój zeszyt, w którym piszę teksty i album ze zdjęciami z dzieciństwa. Wtedy wszystko wraca. I jeszcze piłka. Przywraca wspomnienia z okresu treningów w damskiej drużynie futbolowej.

Ojj to z pewnością mój zeszyt, w którym piszę teksty i album ze zdjęciami z dzieciństwa. Wtedy wszystko wraca. I jeszcze piłka. Przywraca wspomnienia z okresu treningów w damskiej drużynie futbolowej.

Rowerek z dzieciństwa nazywany potocznie "reksiem", który służył mi i mojemu rodzeństwu.

Rowerek z dzieciństwa nazywany potocznie "reksiem", który służył mi i mojemu rodzeństwu.

Sądzę, że byłby to mój mundur. Zawsze, gdy go zakładam przypominają mi się różne sytuacje, dobre czy złe.
To on byłby taką moją krawędzią, która pomogłaby mi odzyskać wspomnienia. Może dla niektórych to zwykłe ubranie, nie mające żadnej głębszej wartości, ale dla mnie jest on symbolem moich najlepszych lat, początków dorosłości, trudnych wyborów, ludzi, którzy gotowi byli dostawać karę za coś czego nie zrobili, ale gdy jeden był w potrzebie wyciągali dłoń, ciężkich, zimnych nocy, gorących dni, chwil, w których myślałeś, że nie dasz rady a jednak udało Ci się.

Sądzę, że byłby to mój mundur. Zawsze, gdy go zakładam przypominają mi się różne sytuacje, dobre czy złe.
To on byłby taką moją krawędzią, która pomogłaby mi odzyskać wspomnienia. Może dla niektórych to zwykłe ubranie, nie mające żadnej głębszej wartości, ale dla mnie jest on symbolem moich najlepszych lat, początków dorosłości, trudnych wyborów, ludzi, którzy gotowi byli...

Jako dziecko dostałam od babci Basi piękny wisiorek, złoty z przeźroczystymi kamieniami.Jeden z kamieni był większy od mojego dziecięcego paluszka i wydawał się być taki magiczny. Rodzinna legenda mówi o tym, że wisiorek ten dostała siostra mojej prababci Cecylia, od wielbiciela podczas przejażdżki powozem po parku w Warszawie.To musiały być lata dwudzieste, lata trzydzieste, a potem była wojna, obozy, wywózki, a cenny klejnot nie został utracony. Było dla mnie oczywiste, że wisior jest bardzo cenny, a ilość karatów kamieni niezliczona. Postanowiłam, że założę klejnot na studniówkę, więc zaniosłam go do czyszczenia. Zdenerwowana obserwowałam ręce złotnika, a on bardzo zachwycił się przedwojenną robotą. Ocenił, że to srebro bardzo niskiej próby, dlatego ma złotawy kolor, ale szklane kamyczki są fachowo oszlifowane. Wartość sentymentalna, bo bez sygnatur nie jest cenny jako zabytek.
Nie powiedziałam nic nikomu i dziś moje dzieci oglądają wisiorek i słuchają jego historii z niedowierzaniem, a siostra z zazdrością. To mój najcenniejszy skarb.

Jako dziecko dostałam od babci Basi piękny wisiorek, złoty z przeźroczystymi kamieniami.Jeden z kamieni był większy od mojego dziecięcego paluszka i wydawał się być taki magiczny. Rodzinna legenda mówi o tym, że wisiorek ten dostała siostra mojej prababci Cecylia, od wielbiciela podczas przejażdżki powozem po parku w Warszawie.To musiały być lata dwudzieste, lata...

Pomimo tego, że jestem już dużą dziewczynką, wciąż trzymam i darzę sentymentem moją pierwszą Barbie z firmy Mattel. Czesałam jej długie do łydek blond włosy, tworzyłam na nich przeróżne fryzury wykorzystując specjalne spineczki dołączone do zestawu i jak to mała dziewczynka napawałam się jej nieskazitelnym pięknem, figurą, dużymi niebieskimi oczami. Gdy na nią patrzę w moich oczach lśnią łzy na myśl o osobie, która mi ją podarowała, a której nie ma już na tym świecie. Osoba, która zawsze pragnęła dać mi wszystko, co najlepsze. Pomimo braku środków finansowych na tak zbędne rzeczy...

Pomimo tego, że jestem już dużą dziewczynką, wciąż trzymam i darzę sentymentem moją pierwszą Barbie z firmy Mattel. Czesałam jej długie do łydek blond włosy, tworzyłam na nich przeróżne fryzury wykorzystując specjalne spineczki dołączone do zestawu i jak to mała dziewczynka napawałam się jej nieskazitelnym pięknem, figurą, dużymi niebieskimi oczami. Gdy na nią patrzę w...

Śmieszne ale w moim przypadku to jest fioletowa sukienka którą ni jak nie idzie teraz włożyć i choć żal mi jej wyrzucić- kupiona za pierwszą wypłatę- wiem że po porodzie jej nie włożę bo aż tak nigdy nie schudne. A przypomina mi czasy gdy nosiłam 36

Śmieszne ale w moim przypadku to jest fioletowa sukienka którą ni jak nie idzie teraz włożyć i choć żal mi jej wyrzucić- kupiona za pierwszą wypłatę- wiem że po porodzie jej nie włożę bo aż tak nigdy nie schudne. A przypomina mi czasy gdy nosiłam 36

Moimi skarbami są dziadkowe podarki.
Wiele lat temu dostałam od pradziadka statek drewniany. Pradziadek zawsze uwielbiał dłubać w drewnie. Zawsze lubiłam siadać koło niego i obserwować jak tworzy konkretne, detaliczne elementy statku. Miał ogromny talent. Piękna pasja. Gdy patrze na statek przypominają mi się wszystkie chwile z dziadkiem- oszukiwanie pradziadka w karty, żywiołowość i świetne opowieści o latach jego młodości.
Drugą taką rzeczą jest naszyjnik otwarty. Wygrawerowane na nim jest że jest prezentem od babci na moje 18. urodziny. Zawsze o takim marzyłam. Babcia postanowiła, że mi go kupi na ten wielki przełomowy czas osiemnastych urodzin. Byłam pewna, że zapomniała o tym bo to tyle lat... ale nie, wzrusza mnie fakt, że nigdy o mnie i o moich sprawach nie zapomina.

Moimi skarbami są dziadkowe podarki.
Wiele lat temu dostałam od pradziadka statek drewniany. Pradziadek zawsze uwielbiał dłubać w drewnie. Zawsze lubiłam siadać koło niego i obserwować jak tworzy konkretne, detaliczne elementy statku. Miał ogromny talent. Piękna pasja. Gdy patrze na statek przypominają mi się wszystkie chwile z dziadkiem- oszukiwanie pradziadka w karty,...

obrączka mojej babci. Gdy odwiedziłam moją babcię w szpitalu, zdjęła ona z palca swoją ślubną obrączkę i powiedziała, że jest ona dużo warta i mam sobie ją schować i sprzedać gdy będę tego potrzebować. Babcia kolejnej nocy zmarła. Obrączkę mam schowaną jako relikwię po babci. Mam nadzieję, że nigdy nie będę musiała jej sprzedać

obrączka mojej babci. Gdy odwiedziłam moją babcię w szpitalu, zdjęła ona z palca swoją ślubną obrączkę i powiedziała, że jest ona dużo warta i mam sobie ją schować i sprzedać gdy będę tego potrzebować. Babcia kolejnej nocy zmarła. Obrączkę mam schowaną jako relikwię po babci. Mam nadzieję, że nigdy nie będę musiała jej sprzedać

Dla mnie taką rzeczą jest mój pamiętnik, który pisalam w szkole podstawowej. Wklejałam do niego bilety do kina,kolejowe, a także liściki, które pisałyśmy do siebie z koleżanką na lekcji.
Gdy otwieram swój pamiętnik, to przeżywam prawdziwy powrót do przeszłości. Dzięki niemu przypominają mi się epizody, których już nie pamiętam.
Czytam jak zazdrościłam przyjaciółce dekatyzowanych spodni, które tata jej kupił w peweksie, a potem jak pokłóciłam się z matematyczką i wyszłam z lekcji.
Fajny jest ten pamiętnik, lubię go przeglądać. Moze kiedyś pokażę go swoim wnukom?

Dla mnie taką rzeczą jest mój pamiętnik, który pisalam w szkole podstawowej. Wklejałam do niego bilety do kina,kolejowe, a także liściki, które pisałyśmy do siebie z koleżanką na lekcji.
Gdy otwieram swój pamiętnik, to przeżywam prawdziwy powrót do przeszłości. Dzięki niemu przypominają mi się epizody, których już nie pamiętam.
Czytam jak zazdrościłam przyjaciółce...

Dla mnie takim przedmiotem jest nieśmiertelnik. Wywołuje on u mnie nie tylko pasmo wspomnień, lecz także daje siłę w sytuacjach naprawdę kryzysowych.

Dla mnie takim przedmiotem jest nieśmiertelnik. Wywołuje on u mnie nie tylko pasmo wspomnień, lecz także daje siłę w sytuacjach naprawdę kryzysowych.