-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać189
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
-
Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik11
-
ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "ważne rozmowy" [1]
[ + Dodaj cytat]Co jest z nami, ludźmi? – pomyślała Eva Backman. Wydajemy się nieprzygotowani do tego świata. Cały czas gaśniemy, właśnie na tym upływa nam życie. Na gaśnięciu, kłótniach i wzajemnym niezrozumieniu. A potem umieramy. Za wcześnie albo za późno. (…) A o czym właściwie rozmawialiśmy na poważnie? (…) My, którzy znamy się tak dobrze po dwudziestu latach spędzonych w tym samym domu wariatów. Było to pytanie zarówno dobre, jak i niewygodne. Dobre, ponieważ trzeba je było zadać, a niewygodne z uwagi na ewentualną odpowiedź. Że w ogóle nie rozmawialiśmy poważnie? - myślała. Co chcę przez to powiedzieć? Jeżeli nie rozmawiałam poważnie z Barbarottim, to z kim? Z Villem, którego żoną była dwadzieścia jeden lat? Patrząc z perspektywy czasu, raczej nie. Cóż były warte wszystkie jej słowa? Perły przed wieprze, woda po kaczce? (…) Dzieci? Miejmy nadzieję, że z nimi było lepiej, ale to się okaże z czasem i to one będą miały w tej ocenie decydujący głos. Marianne? Tak, tu nie dało się zaprzeczyć. Rozmawiały ze sobą o sprawach, o których należy rozmawiać. O życiu, śmierci i miłości. O motywach postępowania i poznaniu samego siebie. O męskiej głupocie, kobiecej głupocie i cierniu w duszy. Ale Marianne już nie istniała - tak właśnie w tej chwili była urządzona rzeczywistość i Eva Backman zaczęła płakać, ponieważ nagle zdała sobie sprawę, że jest równie nieprzygotowana do tego świata jak wszyscy inni. To nie umarłych opłakujemy, pomyślała. Opłakujemy nas samych. Nie śmierć, lecz życie.