-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Czartoryska. Historia o marzycielce“ Moniki RaspenLubimyCzytać1
-
Artykuły„Dwie splecione korony”: mroczna baśń Rachel GilligSonia Miniewicz1
-
ArtykułyZbliżają się Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie! Oto najważniejsze informacjeLubimyCzytać2
-
ArtykułyUrban fantasy „Antykwariat pod Salamandrą”, czyli nowy cykl Adama PrzechrztyMarcin Waincetel2
Cytaty z tagiem "senność" [8]
[ + Dodaj cytat]
Życie ma moc pobudzającą, a czasami nas odurza.
Człowiek, któremu dobrze się wiedzie, nie musi być
wiecznie czujny i mieć się na baczności. Bywa, że zapada
w mocny sen. Jak śmierć ofiarowuje zamarzającemu
człowiekowi senność, której nie jest w stanie się oprzeć,
tak samo życie aplikuje niekiedy terapię snem tym,
którzy usiłują żyć. Paradoksalnie wola życia aktywizuje
się wtedy, gdy obumiera. — "Śmierć w środku lata
...Senna jesteś,to zbawienna ospałość,
Poddaj się jej - wiem ci dobrze,
że oprzeć się nie możesz.
Mamy październik i kudlące się popołudnie w tej chałupie, senne kołowrotki i te nagłe błyski wspomnień - świdrujące pamięć zadrami czasu.
(…) Chris Crandall i Amy Eshelman dokonali przeglądu obszernej literatury empirycznej dotyczącej uprzedzeń i ustalili, że kiedy ludziom brakuje zasobów emocjonalnych – kiedy odczuwają senność, frustrację, złość albo lęk, a także gdy są pijani lub doświadczają silnego stresu – stają się bardziej skłonni ujawniać skrywane uprzedzenia wobec innych grup. Kiedy Mel Gibson wygłosił antysemicką tyradę po tym, jak został aresztowany za prowadzenie samochodu po pijanemu, już następnego dnia, w swych nieuniknionych publicznych przeprosinach, oświadczył: „Mówiłem nikczemne rzeczy, w których prawdziwość nie wierzę. Głęboko się wstydzę wszystkiego, co powiedziałem. (…) Przepraszam za niegodne zachowanie, jakiego się dopuściłem pod wpływem alkoholu”. W tłumaczeniu na prostszy język: „To nie byłem ja, tylko alkohol”. Wszystko pięknie, ale wyniki badań dowodzą jednoznacznie, że odurzenie alkoholem ułatwia ludziom ujawnianie skrywanych uprzedzeń, lecz nie wkłada takich postaw do ich umysłów. Kiedy więc ludzie przepraszają, mówiąc: „Wcale nie myślę tego, co powiedziałem. Byłem zmęczony (zmartwiony, wściekły, pijany)” (…) możemy być niemal pewni, że wcześniej powiedzieli to, w co naprawdę wierzą.
Płynie senność bezwładna w białawych oparach,
Lenistwo ziewa w sinym, ścielącym się dymie;
Słota zaciąga mokre swe płachty olbrzymie,
Zimne dreszcze przebiegły po ziemi obszarach.
[„Słota”].
Nie wie, gdzie podziało się jej życie. Nie wie nawet, kiedy je zgubiła.