cytaty z książki "Linia życia"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Jak bardzo się różni życie według czyichś oczekiwań od życia zgodnie z własnymi pragnieniami.
Tutaj nie chodzi o bycie czyjąś własnością ani o wyznaczanie granic. Tutaj się daje, daje z siebie, aż nie zostanie już nic- a gdy to nastąpi, wtedy gdzieś na samym dnie odkrywa się jeszcze odrobinę.
Kto nie ogląda się za siebie, temu trudniej się potknąć i przewrócić
Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.
Czuje wyraźnie, jak pierś płonie mu żywym ogniem, a obrzmiałe tkanki rozstępują się, nieodwracalnie uszkodzone. Tak właśnie pęka serce.
Najważniejszą rzeczą w małżeństwie nie jest miłość, ale coś zupełnie innego: umiejętność wytrzymania ze sobą przez długi czas.
Myślałam,że umrę, kiedy wydawało mi się, że mógłby zniknąć za drzwiami domu, za który jego rodzice dali milion dolarów i pomachawszy na pożegnanie, zostawić mnie, abym żyła tak, jak żyłam dotąd. Doszłam już do momentu, kiedy naprawdę nie mogłam sobie wyobrazić, że jestem w stanie istnieć bez niego.
Zastanów się: nikt nigdy nie lubi tak samo obu smaków w mieszanych lodach. Zawsze zostawia się jeden na koniec: albo czekoladowe albo waniliowe. A prawdziwi szczęściarze to ci, którzy mają kogoś, z kim mogą się zamienić i dostać całą porcję swojego ulubionego smaku.
Kto nie ogląda się za siebie, temu trudniej się potknąć i przewrócić.
Duszę można okaleczyć tak, ze nikt i nic nie usunie z niej śladów.
...dziecko to mały człowiek, który umie siedzieć prosto, uśmiecha się do ciebie i śmieje razem z tobą, a nie automat do jedzenia i robienia kupy, dla którego w zasadzie nie istniejesz.
Chcę wiedzieć, jak wyglądasz, kiedy zasypiasz. - Obrysował palcem mój podbródek. - I chcę być przy tobie, kiedy się budzisz.
Niesamowite, jak kilka lat rozłąki potrafi zgiąć nawet najtwardszy kark.
Po raz pierwszy poczułam, że komuś potrzebne jest moje doświadczenie; tego uczucia nie dało się porównać z niczym innym.
...przeszłość może wpłynąć na przyszłość, ale nigdy nie będzie to wpływ decydujący.
To nie było mi pisane; nie wyobrażałam sobie nawet, jak mam znaleźć swoje miejsce na takim obrazie niewzruszonej normalności.
Majestatyczna osoba obraca się w świecie z niezrównaną swobodą; ma sie wrażenie,że wszystko robi od niechcenia.
... duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.
Jednakże wystarczyło, że na nią spojrzał, a już pragnął stać przy niej, osłaniać ją ciepłem swojego ciała, zwyczajnym, ale mocnym.
-Dwadzieścia lat – szepnęłam. – Na pewno jej teraz bardzo nienawidzisz.
- Bardzo – przyznał tato, wstając i ściskając moje dłonie. – Tak samo bardzo jak ją kocham.