Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Utrata pracy to najgorsza rzecz na świecie. Wiesz, bez cienia wątpliwości, że cię nie chcą. I nieważne, czy nie chcą z przyczyn praktycznych, finansowych czy osobistych.

W skali wszechświata to drobiazg.

Jakieś dwadzieścia metrów od nas stała łania z jelonkiem. Za życia bym ich nie zauważyła ani nie usłyszała - bo było ciemno, a poza tym zwierzęta kryły się w mroku lasu.
- Tak.
- Podejdźmy do nich. Postaraj się dotknąć łani, zanim cię wyczuje.
- Żeby dostała zawału? Przecież to matka! Drań bez serca!
- Więc jelonka - burknął zniecierpliwiony.
- Mam przerazić Bambi? Sinclair, doprawdy, gdybyś nie był wampirem, płonąłbyś w piekle.
Ukrył twarz w dłoniach i przez chwilę milczał. Zacisnął usta. Znałam ten wyraz twarzy. Widywałam go u ojca, nauczycieli i licznych przełożonych. Pewnie bardzo starał się mnie nie udusić. Cóż, jestem, jaka jestem. Niech się przyzwyczaja.

- Masz źrenice niemal dwukrotnie większe niż zwykli ludzie. Jeszcze nigdy takich nie widziałem.
- Cóż mogę powiedzieć? Zawsze byłam szczególna - odparłam skromnie.
- Właśnie - włączyła się Jessica. - Tacy jak ty mają nawet swoje olimpiady.

(...) jakkolwiek by było, jesteśmy w Ameryce, krainie powierzchowności.

Dzień, w którym umarłam, zaczął się kiepsko i stawał się gorszy z każdą chwilą.