Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka kończy się listami od wybitnych komunistów, którzy twierdzą, że takich obozów w ogóle nie ma. Ludzie, którzy piszą takie listy, i ci spośród sympatyków komunizmu, którzy pozwalają sobie wierzyć w nie, dzielą odpowiedzialność za prawie niewyobrażalne potworności, jakim poddawane są miliony nieszczęśliwych mężczyzn i kobiet zabijanych powoli przez ciężką pracę i głód w arktycznym zimnie.

Sympatycy komunizmu, którzy nie chcą uwierzyć w świadectwo takich książek jak Inny świat Herlinga, są siłą rzeczy ludźmi wyzutymi z ludzkich odczuć, gdyby je bowiem w jakimkolwiek stopniu posiadali, nie odtrąciliby tak po prostu dowodów, lecz potrudziliby się choć trochę, by się z nimi zapoznać.