Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Lubię miejsca, gdzie przebywają umarli - zaczął. - Zawsze lubiłem. Cmentarze są bardzo piękne, nie sądzisz? Mauzolea i grobowce; tyle wspaniałych dzieł mistrzów rzemiosła zgromadzonych w jednym miejscu. Nawet zmarli zasługują czasem na bliższą uwagę. - Spojrzał na nią, aby sprawdzić, czy nie posunął się za daleko, ale stwierdziwszy, że przyglądała mu się z fascynacją, podjął swój monolog. - Niekiedy są naprawdę wspaniali. Widzisz, oni posiadają swoisty urok i czar. Szkoda, że mogą go podziwiać jedynie przedsiębiorcy pogrzebowi i pracownicy kostnic. To niesprawiedliwe. - Na jego wargach pojawił się figlarny uśmieszek. - Jestem pewien, że w tej krypcie jest wiele do oglądania. Dziwne widoki. Piękne widoki.

Umarli mają swoje drogi. Jedynie żywi są zagubieni.

Nagle niesprecyzowane nadzieje na życie po śmierci, które hołubiła w sobie przez 34 lata, prysnęły niczym mydlana bańka - niejasne ambicje dostania się po śmierci do nieba przestały mieć dla niej jakiekolwiek znaczenie. Któregoś dnia, może nawet DZISIAJ, umrze, tak samo jak ci ludzie, i to nie będzie miało żadnego znaczenia. Wszelkie dążenia, aspiracje i marzenia były niczym. Stała w przytłumionych przez dym promieniach słońca, rozmyślając o tym, i była prawie szczęśliwa.

Ludzie rodzą się i umierają - jest to swego rodzaju magia. A co pomiędzy jednym a drugim? - pogoń i kuglarskie sztuczki; koszmary i gra pozorów... Od czasu do czasu odrobina przyjemności.
To, że w życiu jest również czas na przyjemność - o tak, to też magia!