Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na renomę człowiek pracuje długo, a traci ją w mgnieniu oka.

Na pocieszenie został jej fałszywy tytuł, status mężatki i pięknie brzmiące nazwisko, które Paryż momentalnie podchwycił, nazywając ją La Païvą.

Żelazna wola na usługach ambicji bez granic - tak mnie ktoś opisał i słusznie, właśnie taka byłam.

Ukochana, w oblężonym Paryżu trwa głód. Wiem z pierwszej ręki, że restauratorzy wykupili zwierzęta z ogrodu zoologicznego i serwują egzotyczne dania.

Zdawała sobie sprawę, że córki na dobrą żonę nie udało się jej wychować. Jednocześnie zupełnie się nie przejmowała, jakim ten Francuz okaże się mężem.

- Dlaczego jej do tej pory nie ma? Cebuli w okolicy zabrakło?
- A tobie czego zabrakło?
- Mniejsza z tym.

Kiedyśmy tu jechali z nadziejami wielkimi, nie sądziliśmy, że będziemy musieli nasze dziecko w świat daleki wypychać, żeby szczęścia gdzie indziej szukało.
- I oby znalazła...

Ale obowiązek ma! Kto ród przedłuży, by majątek przejął? Niemłody już, syna potrzebuje.
- Najlepiej niejednego. Ze trzech by się zdało na wszelki wypadek..
- I dla pięciu wystarczy. Takie bogactwa...