Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jesteśmy na zewnątrz. W zewnętrznym świecie. Wdycham zapach cementu i sprawia mi to ogromną przyjemność. Cement!

Wkładam stopę w strzemię i wdrapuję się na grzbiet, trzymam się przy tym łęku siodła. Kto chce teraz na mnie spojrzeć, musi podnieść głowę. Jestem strasznie wysoka. Co za radość!

Patrzyłam na niego i wydawał mi się coraz mniejszy, obok niego stało teraz kilku innych zielonych ludzików, pochylali się nade mną i mówili coś do siebie. Czułam się jak Guliwer otoczony przez mieszkańców krainy Liliputów i bałam się, że zaraz mnie spętają i nie będę mogła się ruszać.