Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polak, jak widzi balkon, to chce skakać.

Jestem niewolnikiem. Jestem niewolnikiem pozbawionym własnego indywidualnego oblicza. Jestem niewolnikiem niewolniczej zbiorowości.Mój anonimowy właściciel mnie nie zna. Nigdy mnie nie wynagrodzi, nie pokocha, nie uwolni z niewoli. Jestem niewolnikiem ukrytym w przerażających i nie zawsze prawdziwych liczbach statystyk państwowych.
Pozwalają mi pracować, umiarkowanie jeść i krótko odpoczywać, żeby nabrać sił do nowej pracy; w statystykach, a i w mentalności moich nie znanych właścicieli, liczy się tylko moja fizyczna zdolność do pracy, bo ona służy budowie piramid wielkiej nowoczesnej pychy.

Polska zawsze była krajem fajnych kobiet i marnych mężczyzn.

Jak ktoś ma szczęście, to i w dziurawej kieszeni znajdzie.