Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakąkolwiek pracę mogą wykonać twoje dłonie, wykonaj ją teraz, bo tam, dokąd zmierzasz, nie ma już nic do zrobienia.

Każdy z nas jest eksperymentem i nawet nie wiemy, czego ten eksperyment ma dowieść.

Mój smutny, osobliwy prawie dziewięciolatek, który miał kłopot z tym światem.

Tato, skoro jest tyle miejsc do zamieszkania, to jakim cudem tam nikogo nie ma?

To bardzo dostojne imię. Można zrobić z niego dobry uczynek.

Nie robiliśmy nic poza obserwowaniem bijących w niebo iskier i robiliśmy to dobrze.

A kiedy już rozpaliliśmy ogień, cała nasza odpowiedzialność na tym świecie ograniczyła się do podgrzania fasolki i upieczenia słodkich pianek.

(...) można było tylko śmiać się z tej zaściankowej planety znajdującej się w ramieniu Oriona Drogi Mlecznej, gdzie przypadkiem mieszkałem.

Wszystko, co było w niej dobre, weszło w nas i teraz to my podtrzymujemy jej istnienie dzięki temu, co zapamiętaliśmy.

Nauczanie jest jak fotosynteza: wytwarza pożywienie z powietrza i światła.

Ziemię zamieszkiwały dwa typy ludzi: ci, którzy umieli dodać dwa do dwóch i podążyć za nauką, oraz ci, którzy byli szczęśliwsi z własnymi prawdami.

Odkrył na własną rękę to, co formalna edukacja próbowała wypierać: życie czegoś od nas oczekuje. I kończy się czas.

(o kosmitach): Tam? - zapytało małe. - Właśnie tam? To dlaczego nie odpowiadają?
- Zalewaliśmy ich naszymi sygnałami przez tysiące ich pokoleń (...) Nigdy nie zdołaliśmy zwrócić ich uwagi. (...) Musieli być bardzo zajęci.

Każda żywa istota odczuje wszystko, do czego odczucia została stworzona.

Dasz wiarę, gdzie jesteśmy?

Niech wszystkie istoty rozumne będą wolne od niepotrzebnego cierpienia. (...) To się wzięło z buddyzmu, z Czterech Szlachetnych Pawd. "Cztery są dobre rzeczy warte praktykowania. Życzliwość wobec wszystkiego, co żyje. Spokój i opanowanie. Współodczuwanie szczęścia z każdym stworzeniem, które jest gdziekolwiek szczęśliwe. Świadomość, że każde cierpienie jest również twoim".

Każdy z nas jest eksperymentem i nawet nie wiemy, czego ten eksperyment ma dowieść".

Ludzie są samotni, bo są pierdolnięci. Ukradliśmy im wszystko, tato.

Powierzchnia ziemi jest miękka i wrażliwa na dotyk ludzkich stóp. Podobnie jak ścieżki, którymi wędruje umysł.

Miałem dość ludzi. Wjechaliśmy na nasz podjazd. Robin położył mi dłoń na ramieniu. Z nami jest coś nie tak, tato.
I znów miał rację. Z nami dwoma coś było nie tak. Coś było nie tak z ponad siedmioma miliardami ludzi.

Smartfony to prawdziwy cud, przeobraziły nas w bogów, ale pod jednym względem są dość prymitywne: nie można walnąć słuchawką.