Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń.

Wiecznie szukają dla siebie wymówek,
usprawiedliwień w pochodzeniu, otoczeniu, środowisku. Ja uważam, że to
bzdura. Nieważne, jak ciężko mieliśmy,
sami decydujemy o tym, kim zostajemy. Sami jesteśmy odpowiedzialni za
swoje wybory....
Zbyt mocno chciałem być kimś i może
dlatego teraz jestem nikim.

Po­czu­cie nie­spra­wie­dli­wo­ści to strasz­na rzecz. Po­tra­fi przej­mo­wać kon­tro­lę nad cia­łem, zże­rać od środ­ka jak zło­śli­wy rak, znie­kształ­cać myśli, spra­wiać, że rze­czy­wi­stość mieni się róż­ny­mi ko­lo­ra­mi.

Kiedy czegoś chcemy, nie akceptujemy odmowy.

- Modliłem się do Boga odkąd jestem w tej puszczy, ani razu nie poczułem Jego obecności - mówi Daniel. - Zacząłem myśleć, że może po prostu chcemy, żeby On istniał, bo chcemy czuć, że komuś zależy.

Wiem, że nic nie kieruje moim losem, wiem, że wszystko jest tylko ciągiem przypadków i nieszczęśliwych zbiegów okoliczności.

Nie ratujesz ludzi, których chcesz skrzywdzić. Po prostu powalasz im tonąć.

Nie ma mrocznych lasów ani nawiedzonych domów, nie istnieją siły nadprzyrodzone ani zjawiska paranormalne. Wszystkie złe rzeczy, które zdarzają się ludziom, robią inni ludzie. Wszystko robimy sobie nawzajem. Taką właśnie mamy naturę.

Kiedy człowiek umiera, znika raz na zawsze. Przestaje istnieć. Jego dusza nie błąka się po ziemi, szukając kontaktu, nie trafia do nieba ani piekła, nie odradza się w zwierzęciu, kamieniu ani roślinie.

Zawsze uważałem, że uczucia są przereklamowane, a samotnosc niedoceniana".

Morderstwo i samobójstwo, zbrodnia i kara. Jeden ciężki grzech prowadzi do kolejnego.
- To nie jest żadna gra w podchody.
- A co to jest?- pyta, mrużąc oczy.
- W czym my właściwie bierzemy udział?
- To pokuta.

Miłość nie zawsze jest darem. Czasem bywa przeklenstwem, które skłania nas do zrobienia strasznych, szalonych rzeczy".

Czasem wszystko zaczyna się od jednej małej iskry".

Zaprosiłam Mrok do swojego
życia. Zrobiłam to całkiem świadomie. Mrok
miał ludzki kształt, wyglądał i pachniał jak
człowiek, miał ludzki głos, nawet kilka głosów.
A ja wpuściłam go do swojego życia, bo
szukałam prawdy.

Poczucie niesprawiedliwości to straszna rzecz. Potrafi przejmować kontrolę nad ciałem, zżerać od środka jak złośliwy rak, zniekształcać myśli, sprawiać, że rzeczywistość mieni się różnymi kolorami".

Jeden dzień w ekstremalnych warunkach mówi o tobie więcej niż całe życie spędzone w bezpieczeństwie.