Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla dziecka nie ma nic bardziej przerażającego niż matka, która nie chce być matką.

Jeśli znajdziesz swoją prawdziwą miłość, będziesz o nią walczyć bez względu na cenę. W ten sposób zdobywa się szczęśliwe zakończenie, dzięki śmiałości i odwadze.

- Czy wiesz, jak ma na imię? - zapytała morska czarownica.
- Nie - odpowiedziała młodziutka syrena.
- A czy on zna twoje imię?
- Też nie.
- Czy zamieniliście choćby jedno słowo?
- Nie.
- A mimo to chcesz oddać swój ogon za nogi, wyrzec się przyjaciółek i rodziny, zapłacić każdą cenę za to tylko, aby wznieść się do świata na powierzchni, włóczyć się za tym księciem, którego nie znasz, i starać się o jego miłość, chociaż może okazać się psychopatą, kobieciarzem albo księciem, który woli towarzystwo mężczyzn.

Jednakże uroda, tak samo jak wilki, potrzebuje czasu, aby dokonać wyboru.

Dobro nie może być bronią przeciw opętanym.

Triumf i porażka często mają podobne brzmienie.

Jeśli jednak wzgardzi się pięknością, piękność przemienia się w bestię.

Gdyby tylko ojcowie pokładali w miłości takie nadzieje, jakie pokładają w synach.

(…) rzeczy, które się kocha, nie da się chronić w nieskończoność.

Ale czasem w życiu bywają rzeczy ważniejsze niż słuszne postępowanie.

Ale szczęśliwe zakończenia nie przychodzą tak łatwo. Sprawiedliwość potrzebuje czasu.

Jeśli jednak za bardzo przyzwyczaisz się do wspaniałych zachodów słońca, łatwo jest oskarżać słońce, że przyćmiewa urodę chmur, a przecież bez niego nie ma w ogóle czego oglądać.

(…) oprócz piękna, które przyciąga ludzi, istnieje także brzydota, która wszystkich odpycha. W obu tych przypadkach można tylko pomarzyć o szczerej miłości.

Ci, którzy walczą za innych, nie poddają się tak łatwo.

To, co się zdaje miłością, często jest tylko pożądaniem w przebraniu. Zaś pożądanie przemija.

Ból jest dwa razy gorszy, jeśli mu się opierasz.

Miłość to uczucie zrodzone z serca.

Tak się kończy małżeństwo z mężczyzną, którego - jak ci się wydaje - zdołasz zmienić.

Już niedługo miał go zbudzić strumień słodkiego mleka, ponieważ cielątko dorosło, tak samo jak on, pomimo wszelkich przeciwności losu, niczym fasola wspinająca się ku niebu. Fasola, którą ludzie nazywali magiczną, chociaż jedyną magią, jakiej potrzebowała, była miłość.

Zbyt długo była pospolita. Piękno spadło na nią nagle, jak choroba. Nie przyzwyczaiła się do niego, było niczym farba, którą da się zetrzeć. Umierać z tak błahego powodu...